Nooit Meer Regen // ajax fanfic

Hoofdstuk 21

“Welkom op sportcomplex De Toekomst, dames, normaal gesproken hebben wij hier altijd trainingen voor Ajax.” Matthijs was dit keer de bob en parkeerde de auto in een leeg vak. 

Het was al aardig vol met allemaal andere auto's van dure merken. Vooral Mercedes kwam veel aanbod. Liza keek der ogen verbaasd uit. Ze was hier nog nooit eerder geweest. “De directeur had wel naar andere zalen gekeken in Amsterdam en omgeving, maar die zaten vol, helaas. Vandaar dat wij hier de kantine om moesten toveren.” Vertelde Frenkie terwijl ze richting de sportvelden liepen. 

Matthijs hield de deur als laatste open voor Liza en ze glimlachte dankbaar naar hem. 

“Denk je dat ze mij gaan mogen?” Vroeg het meisje hardop aan Matthijs. “Wat? Natuurlijk, waarom vraag je dat?” Hij hield haar tegen voor ze de hoge trap op liepen richting het restaurant. De muziek was vanaf hier al duidelijk hoorbaar. “Ik weet het niet. Zenuwen, denk ik.” Liza speelde met haar vingers en Matthijs pakte haar handen vast. 

“Luister, lieverd.” Liza kreeg kippenvel toen hij met zijn duim over der hand wreef. “Ze gáán je mogen. Geloof mij nou maar. Je bent veel te lief en leuk om je niet te mogen.” Haar wangen gloeiden terwijl Matthijs haar dit vertelde. “Dank je, Mats.” Zei ze zachtjes. “Graag gedaan, Liza Jane.” Matthijs grijnsde breed. “Hey!” Riep Liza uit en gaf hem een speelse klap op zijn arm. "Grapje toch!” Gniffelde hij en voor ze kon reageren trok hij haar mee richting de kantine. 

De kantine van Ajax was veranderd in  kerstsfeer. Er stond een grote Kerstboom en er hingen allemaal slingers langs de muur. Een dj stond al warm te draaien en er klonken Kerstliederen door de zaal. “Kom, dan stel ik je voor aan mijn andere teamgenoten!” Zei Matthijs en Liza liet zich maar meevoeren in zijn enthousiasme. “Davy!” Riep hij naar een jongen met heel licht blond haar. “Hey Matta! Goed je te zien man.” Ze gaven elkaar een knuffel en toen richtte Davy zijn blik op Liza. 

“Ik zie een onbekend gezicht. Ik ben Davy Klaassen, aanvoerder van dit stelletje ongeregeld hierzo!” Liza schudde grinnikend zijn hand. “Liza van der Heijden.” Glimlachte ze.  “Aha, zoiets vermoedde ik al, ja. Matthijs heeft het veel over je.” Knipoogde Davy en Liza keek direct naar Matthijs. “Sorry!” Mimde hij en lachend schudde ze haar hoofd. “Daar zijn Daley en Daphne!” Zei hij snel en trok haar mee, zo kwamen er een heleboel teamgenoten voorbij en Liza maakte al snel kennis met: Daley, Donny, Davy, Hakim, Nico en Kasper. 

*

Het was al wat later op de avond en het was rond tien uur. Liza had veel gepraat met iedereen, gedanst en zelfs kennis gemaakt met trainer Erik ten Hag. Ze genoot zichtbaar en leunde nu met een half leeg biertje tegen de bar aan - die zo te zien ook helemaal Kerstachtig versierd was. “Heb je het naar je zin?” Matthijs kwam aan lopen en gapend keek Liza hem aan. Het pak zat hem gegoten en zijn haar was in model gebracht met gel. Ze rook ook een klein beetje zijn aftershave.

“J-ja.” Bracht Liza stotterend uit. Verdomme, ze vond hem echt heel leuk. “Dat is mooi om te horen.” Matthijs kwam bij haar staan en een poosje keken ze naar de dansende mensen op de vloer. Frenkie en Justin hadden al aardig wat op en het zag er enorm grappig uit. Davy stond met Erik en zijn vrouw te praten terwijl Carel los ging vlak voor de dj samen met Bo. “Dat wordt nog wat.” Mompelde Matthijs terwijl hij naar Frenkie en Justin keek. “Maar echt.” gniffelde Liza. 

“Ik wilde je eigenlijk iets vragen.” Matthijs keek haar aan. Was hij nou zenuwachtig of leek het maar zo? “Ja, tuurlijk, je kan mij alles vragen, dat weet je toch.” Antwoordde Liza verrast. “Zullen we eventjes een frisse neus halen? Dit is een wat persoonlijke vraag.” Matthijs bloosde en Liza haar hart begon sneller te bonzen. “Ja, laten we gaan.” Stemde ze toen toe. Hij pakte haar hand vast en nam haar mee naar buiten. Haar glas bier liet ze achter op de bar.

Er was een nieuwe laag sneeuw gevallen en over de sportvelden kon je zo ver kijken als je wilde. Er waren geen voetstappen te zien dus was het nog een spierwit laken dat voor hen uitstrekte. Hand in hand liepen Liza en Matthijs er langs tot ze de muziek van binnen nauwelijks meer konden horen. Ze stonden aan de zijkant van het gebouw en Matthijs keek haar aan. “Liza, ik wil je al heel lang iets vragen. Sinds dat we hadden afgesproken bij Frenkie.” begon Matthijs en schoof met zijn voet over de grond. 

“Jij mag me alles vragen.” fluisterde Liza, omdat ze haar eigen stem op het moment niet vertrouwde. “In deze weken ben jij veel meer gaan betekenen voor mij dan je eigenlijk zelf denkt. Vanaf het moment in de stad, ben je niet meer uit mijn hoofd gegaan. Ik vind je leuk, Liza. Verdomd leuk. Ik…-” ze was gevleid door zijn woorden en was er stil van geworden. Het was dus waar. Het was waar wat haar vriendinnen gezegd hadden en wat Frenkie gezegd had. 

“Wat?” Liza pakte zijn handen vast en keek hem diep in de ogen aan. “O-o-of je..-” begon Matthijs te stotteren en keek haar eventjes aan. “Of ik wat?” Ze kneep zachtjes in zijn hand om te laten weten dat ze er voor hem was. “Of je mijn vriendin wil zijn.” gooide Matthijs er in een keer uit. Zijn mond klapte daarna dicht en keek met een rood gezicht naar de grond. Liza vond het er echt heel erg schattig uit zien. 

“Ik wil graag je vriendin zijn. Jij bent ook leuk.” fluisterde Liza. Matthijs keek op en een glimlach doorbrak op zijn gezicht. “Daar ben ik heel blij mee. Dan kan ik nu dit wel doen.” Hij schoof wat haar achter der oren en legde zijn hand op haar wang. Liza legde automatisch haar handen in zijn nek en ze voelde hem huiveren. Matthijs keek haar aan en nu zat ze klem tussen de muur en hem. Hij boog zich naar voren en drukte zijn lippen op die van haar. 

Voor Liza was de Kerst nu al perfect...