Een nieuw thuis? • Bankzitters •

{5}

Lauren's perspectief.

Ik ga weer op de bank liggen en kijk naar de tv. Zoals gewoonlijk voetbal. 'Papa kunnen we vandaag gaan skaten?' vraag ik aan papa Robbie. Hij knikt. 'Dat kan wil je anders nu al gaan?' vraagt hij. 'Jaaa!' roep ik enthousiast. Hij staat op en trekt mij in één ruk van de bank. Ik vlieg zowat door de kamer en lach. Papa lacht ook en tilt me dan op omdat ik op mijn knieën was gevallen. 'Gaat iemand mee?' roept papa Robbie door het huis. 'Waarheen?' vraagt volgensmij papa Raoul. 'De skatebaan.' roept papa Robbie. Van alle kanten hoor je een 'ik' vandaan komen en alle papa's staan voor me. Ik glimlach naar hun en ren nog snel naar boven om mijn skateboard te pakken. Ook pak ik mijn bescherming en ren dan voor zichtig naar beneden. Zodat ik niet met mijn gladde sokken van de trap val. Ik ga weer naar de woonkamer en plunder mijn spullen op de bank. Ik pak snel mijn schoenen en ren dan weer terug. Ik ga op de bank zitten en geef mijn schoenen aan papa Raoul. Hij doet ze bij me aan en dan sta ik op. Ik doe, nou eigenlijk papa Matthy, mijn bescherming aan. We staan allemaal op en gaan dan naar buiten. Ik leg mijn skateboard op de grond en ga er met mijn, denk ik, rechter been opstaan. Ik zet een beetje af en zet dan mijn been op het board. Ik rol een eindje verder en val bijna als ie over een steentje gaat. Ik spring van het ding af als ie weer over een steentje gaat en zet dus af waardoor ik naar voor vlieg. Ik kom met mijn knieën en ellebogen over de grond. Ik was mijn elleboog bescherming vergeten dus voel ik mijn ellebogen pijnlijk over het asfalt gaan. De eerste tranen zwellen zich op in mijn ogen en al snel staat papa Milo voor me. De rest komt ook aan gerent en hurkt ook naast of voor me neer. De tranen beginnen als watervalletjes te lopen en ik voel een hevige steek door mijn ellebogen gaan. 'Gaat het, liefje?' vraagt papa Milo. Ik schud mijn hoofd. De tranen vallen nog sneller over mijn wangen en mijn schouders gaan hevig op en neer. Papa Milo tilt me op en drukt me stevig tegen hem aan. Hij bekijkt mijn ellebogen, er zit alleen een klein schammetje zegt hij. Hij zet me neer en ik ga weer met één been op het skateboard staan. Ik zet af en zet af. Ik kijk goed voor me of er geen steentje ligt, en mijn papa's volgen mij. We komen bij de skatebaan aan, en er zijn allemaal grotere kindjes dan mij. We gaan de skatebaan op en mij papa's gaan op een bankje met elkaar zitten. Een paar meiden gillen heel hard, waardoor ik mijn oren bedek, omdat ze naast me stonden en ren naar papa Robbie. Hij houdt zijn armen open, omdat hij zag dat ik naar hem toe rende. Ik kruip op zijn schoot en kijk achter me. Allemaal kinderen, vooral meisjes, die met open mond naar ons kijken. Een meisje van rond de 12/13 komt naar ons toe lopen en vraagt om een foto. Ik kijk papa raar aan, en hij zegt dat hij dat nog wel een keer uitlegt. Ik kijk naar het meisje die wegloopt en dan komen er allemaal andere meisjes en sommige jongens. Allemaal vragen ze om een foto en sommige om een handtekening. Dat is toch zo'n tekening waar je je hand dan mee overtrekt? Hm zal wel. Ik sta weer op en pak mijn skateboard, mijn papa's zijn nog druk bezig met foto's maken dus ga ik gewoon skaten. Ik ga de baan op en skate wat rond. Ik kom bij de half pipe. Oke boeie ik doe t gewoon. Ik pak mijn skateboard in één hand aan één kant en de andere zet ik mijn been op en zet ik op de rand. Iedereen kijkt naar me ook mijn papa's. Snap ik een meisje van net 6 wilt van de half pipe af. Ik ga van het halve stuk af en aan de andere kant kom ik. (Ik weet niet hoe je dit moet uitleggen.) Gelukkig gaat alles goed en sta ik in de armen van mijn papa's. Iedereen klapt en een glimlach groeit op mijn gezicht.

Hee dat was t

Ik hoop dat jullie het leuk vonden!

Ik ben helemaal hyper want ben weer met Tessa aan t bellen!!!!

Heel levens verhaal van haar. HAHAHA.

756 woordjes.

Doei.