Een nieuw thuis? • Bankzitters •

{7}

Lauren's perspectief.

Met een pijn hoofd en buik word ik wakker. Ik hoest een paar keer en kijk dan om mee heen. Al mijn papa's zie ik op de stoelen zitten. Ze kijken allemaal naar mij. 'Hoe voel je je?' vraagt papa Robbie meteen. 'Slecht.' antwoord is schor. 'Wat heb je lieverd?' vraagt papa Matthy. 'Buikpijn en hoofdpijn, en een dik raar gevoel in mn keel.' antwoord ik zacht. 'Ben je een beetje misselijk?' vraagt papa Koen. Ik knik. 'Moet ik je helpen aan kleden en mee naar beneden nemen?' vraagt papa Milo. Ik knik zacht en wil overeind komen. Een heftige steek gaat door mijn hoofd heen. Tranen Wellen zich op in mn ogen en ik laat een traan lopen. 'He, schatje doe rustig. Wat is er?' vraagt papa Milo bezorgd als iedereen de Kamer uit is. 'Alles doet pijn.' zeg ik zacht. 'Awh, kom hier lieffie dan gaan we even in bad bij papa Matthy en dan ga ik jou helpen omkleden, oke?' vraagt papa Milo. Ik knik zachtjes en papa tilt me op. Hij pak wat kleren voor mij terwijl hij mij op zijn heup zet. Hij pakt ook de borstel voor mijn haartjes en tandenborstel.

Papa Milo loopt met mij op zijn heup voorzichtig de trap af. Zodat we niet vallen. Als we beneden zijn aangekomen en door de deur naar de woonkamer komen kijkt iedereen ons verbaasd aan. 'Lauren wil graag in bad, mag dat in jouw kamer Matt?' vraagt papa Milo, terwijl ik mijn hoofd voorzichtig op zijn schouder leg. Papa Matthy knikt, en papa Milo loopt naar de Kamer van papa Matthy. Hij zet me voorzichtig even op het blad van de wastafel en zet dan het bad aan. Hij helpt mij met het uitkleden en mijn buik doet zeer als ik mijn armen omhoog moet doen, zodat mijn truitje over mijn hoofd kan. Als ik uitgekleed ben, met veel moeite omdat ik heel veel pijn had nou heb, is het bad ook goed gevuld. Dus zet papa Milo t bad uit en zet me er voorzichtig in. Hij pakt een krukje en gaat naast het bad zitten. Ik ontspan een beetje maar alles doet nog steeds pijn. Papa Milo glimlacht zwakjes naar me, en pakt shampoo voor mijn haren. Hij doet wat op zijn hand en smeert het in mn haar. Hij masseert het door mijn haar en spoelt het dan uit met de douchekop. Hij doet nog conditioner in mn haar en spoelt dat ook uit.

Hij tilt me uit het bad en droogt me af. Hij doet mijn dikke joggingbroek en trui aan en poets dan mijn tanden. Hij tilt me weer op zn heup en ik laat mijn hoofd tegen zijn borst vallen. Ik ben een beetje moe. Maar ik ben net pas wakker dus ik kan echt niet nu al slapen. Papa Milo zet me op de bank en loopt dan naar de keuken. Hij komt terug met een glas water en een klein bakje fruit. Hij zet het glas voor me op tafel en geeft het bakje fruit aan mij. Ik prik de vork in een stukje watermeloen en stop het in mijn mond. Ik eet nog een stukje appel. Als mijn eten omhoog komt. Ik ren zo snel als ik kan naar de wc, maar tijdens het rennen ben ik nog misselijker geworden en komt al mijn eten eruit. Ik barst gelijk in huilen uit. Papa Matthy en papa Robbie zijn mij gevolgd en lopen nu naar me toe. Ik voel dat ik weer moet overgeven en ren nu wel naar de wc. Ik geef in de wc nog een keer over en papa Robbie komt de wc in lopen. Hij wrijft over mijn rug en spoelt de wc door. Hij geeft me een glas water terwijl ik harder begin te huilen. Hij sust me en zet het glas dan toch aan mijn lippen omdat ik hem bijna zou laten vallen omdat ik zo tril.

Als ik klaar ben en helemaal schoon ben gemaakt loop ik trillend naar de bank. Ik weet niet wat het is, maar mijn benen trillen. Mijn handen ook maar dat is wat minder erg. Ik ga op de bank liggen na dat ik een slok van mijn drinken heb genomen. Ik hoest en stik bijna in helemaal niks. Dat heb ik wel eens en het is zo irritant. Ik hoest nog een paar keer, en kom dan een stukje overeind. Ik klim op papa Robbie's schoot.

Ik laat me vermoeid tegen hem aanvallen en sluit mijn ogen. 'Heb je nog hele erge buikpijn?' vraagt papa Robbie. Ik knik. 'Wil je een kruik of paracetamol?' vraagt hij dan. Ik knik. 'Kruik of paracetamol?' 'Kruik.' Hij knikt en zegt tegen papa Koen dat hij de kruik op moet warmen. Na een tijdje wordt mijn dikke trui een stukje omhoog gedaan en komt er een heerlijk warm ding tegen mijn buik. Het verzacht de pijn een beetje. Als snel val ik in slaap.

Robbie's pespectief.

Ik kijk met een glimlach naar Lauren die op mijn borst ligt te slapen. Ik geef een zacht kusje op haar voorhoofd. Ik ga wat onderuit gezakt zitten zodat Lauren ook wat lekkerder ligt, want anders krijgt ze misschien pijn in haar rug en dat willen we niet. Ik kijk nog naar de tv, maar al snel vallen mijn ogen dicht.

Ik word wakker van iemand die me zachtjes heen en weer schudt. Vermoeid open ik mijn ogen en kijk naar Matthy die daar staat. 'Waar is Lauren? Hoe laat is het?' vraag ik meteen. 'Rustig Lauren zit gewoon daar aan tafel. En het is 6 uur.' zegt hij. Ik knik en sta op van de bank. Ik loop naar Lauren en geef haar een kus. 'Hoe voel je je?' vraag ik. 'Nog steeds slecht, maar wel een heel heel heel klein beetje beter.' zegt ze zacht. Ik knik. Ik wrijf over haar haartjes heen.

Hee, dat duurde echt lang.

Maar hier is die dan.

Heb gewoon maar wat gedaan dus is waarschijnlijk niet leuk.

Doei.