Psycha Siada
dziwka Siada
dziwna sprawa
pycha łycha.
Psycha Siada
dziwka Spadła
dziś Mam kaca
Prycham Zdycham.
Siedzi na ziemi, nie Wstaje, nie Ziewa...
NIE ŻYJE? Nie aż tak, no co ty??
Nie Ma Cnoty, co po tym
ktoś cię łagodniej Prosi??
O rękę lepiej nie Błagać,
nie Biegać, nie Żebrać,
tylko Brać, co Jest,
co się tam Utrafi.
Jak nie Weźmiesz, los cię Utrapi,
Trafi strzałą, wszystko Utracisz.
Leży jej resztka, reszka czy orzeł?
Rzut w górę, Sięgam wzrokiem.
To orzeł przeciął skrzydło swoje
niebieską taflą wojen.
Pelikan, jaskółka, dzięcioł... nie mrówka!
Lecz pozostałe dumne stwory
Lecą do góry, Kołysać chmury,
Otwierać szeroko oczy
na to, co Nazywają chorzy
darem od Bogów z ambony.
Psycha Siada
dziwka Siada
dziwna sprawa
pycha łycha.
Psycha Siada
dziwka Spadła
dziś Mam kaca
Prycham Zdycham.
Psyche Siedzi i nie Wierzy
w istnienie kraju Rosja.
Podróżnik ciągle Mówi o niej,
Wypędza go Złota Orda.
Psyche nadal pod zlewem
Chwyta krople i rdzę.
Ciszę Gładzą tylko ledwo
słyszalne pieśni smutne.
Psyche Ziewa, nudne drzewa
Kołyszą się wciąż tak samo.
Lepiej Jechać skrajem nieba,
Sięgając po etanol.
Psycha Siada
Psycha Siada
Psycha Siada
Psycha...........
02.11.23
CZYTASZ
Psycha siada
PoetryPSYCHA SIADA. Czujesz to? Pamiętasz to? P r a g n i e s z . b y ć . w o l n x . ? ? ? (...) Przeczytaj. Nie pożałujesz. Ale radzę, pamiętaj że to ciągły tw. Radzę, pamiętaj o bliźnim. Radzę, pamiętaj o Psyche.
