Σκεψεις

65

Περπατάω στα στενά αργά το βράδυ
Οι σκέψεις με κυριαρχούν
Το τσιγάρο καίει στο χέρι
Τραβαω μια τζούρα
Προσπαθώ να ηρεμήσω ενώ βλέπω τον καπνό να μπερδεύεται μαζί με το μαύρο του ουρανού προσπαθοντας να φτάσει μεχρι τα αστέρια
Συνεχίζω να προχωράω χωρίς να έχω έναν συγκεκριμένο προορισμό
Ή μήπως έχω???
Αν και το σώμα μου τριγυρνά σε άσχετα δρομάκια το μυαλό μου ταξιδεύει σε εσένα
Προσπαθώ να καλύψω τα χιλιόμετρα που υπάρχουν ανάμεσα μας αλλά δεν μπορώ
Κάτι με κρατάει πίσω
Τραβαω μια ακόμα τελευταία τζούρα από το τσιγάρο και το πετάω στον δρόμο
Τα βήματα μου με βγάζουν στην θάλασσα και σκέφτομαι το ποσό υπέροχα θα ήταν να σε είχα εδώ
Να καθόμασταν μαζί και να μιλάγαμε
Για άσχετα θέματα
Να σε μάθαινα καλύτερα
Αλλά δεν γίνεται
Τα χιλιόμετρα ανάμεσα μας είναι πολλά και ακόμα κι αν τα λιγοστεψω ξέρω ότι δεν θα είναι το ίδιο
Μπορεί το σώμα σου να είναι δίπλα μου αλλά θα ξέρω ότι το μυαλό σου θα είναι αλλού
Και λογικό είναι
Ξέρω πως δεν είμαι αυτό το άτομο που σκέφτεσαι αλλά δεν με πειράζει
Μου αρκεί που είσαι εδώ
Κάθομαι στην άμμο ενώ βλέπω την θάλασσα
Τα νερά της είναι ήρεμα ενώ η αλμύρα κάνει αισθητή την μυρωδιά της
Βλέπω ένα κοχύλι και το σηκώνω
"Πόσο ωραία θα σου πήγαινε σε κολιέ" σκέφτομαι και το βάζω στην τσέπη μου σαν φυλακτό
Ένα ακόμα τσιγάρο βάζω στα χείλη μου και το ανάβω
Τραβαω μια τζούρα ενώ παρακολουθώ στην θάλασσα
Ένα καραβάκι περνάει με αποτέλεσμα να κάνει μικρά κύματα μέχρι την ακτή
Βγάζω τα παπούτσια μου και αφήνω το νερό να βρέξει τα πόδια μου ενώ συνεχίζω να καπνίζω χαμένη στις σκέψεις μου
Το νερό είναι παγωμένο αλλά συνεχίζω και κάθομαι εκεί
Τα κύματα σιγά σιγά ηρεμούν
Κοιτάω το κινητό για να δω την ώρα και το ξανά βάζω στην τσέπη μου
Ακούω μια παρέα λίγο πιο κάτω από εκεί που κάθομαι να γελάνε με κάτι αστείο και σκέφτομαι πόσο ωραία θα ήταν να σε είχα εδώ να σε κάνω να γελάς
Να ξαπλώναμε στην άμμο και να λέγαμε για όνειρα που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε
Για τις στιγμές που θέλουμε να ζήσουμε
Και τις αναμνήσεις που θέλουμε να κάνουμε
Να μιλήσουμε για ένα άπιαστο μέλλον
Για ένα μέλλον που θέλουμε να δημιουργήσουμε
Να μιλάμε για τις λύπες και τις χαρές που έχουμε περάσει
Ή πάλι να μην λέγαμε απολύτως τίποτα
Απλά να κοιτάζαμε τα αστέρια με την σιωπή μας να μιλάει για τα πάντα
Να αραζαμε εκεί στην άμμο με μια κιθάρα και να τραγουδάμε τραγούδια που μας χαρακτηρίζουν
Τραγούδια που νιώθουμε ότι γράφτηκαν για εμάς
Και με αυτές τις σκέψεις σβήνω το τσιγάρο
Φοράω τα παπούτσια μου και ξεκινάω να παίρνω το δρόμο της επιστροφής
Τα πόδια μου με πάνε αυτόματα προς το σπίτι αφού το μυαλό μου ακόμα ταξιδεύει σε αυτές τις στιγμές που θέλω να ζήσουμε
Στιγμές που ξέρω πως δεν θα πραγματοποιηθούν
Που θα τις φυλάξω για εμένα όπως και το κοχύλι σε ένα κουτί και θα το κρύψω
Ένα κουτί που δεν θα μπορεί κανείς να ανοίξει γιατί το κλειδί θα το έχεις εσύ χωρίς να το ξέρεις
Και με αυτές τις σκέψεις εφτασα έξω από το σπίτι μου
Ανοίγω όσο πιο σιγά μπορώ την πόρτα για να μην ξυπνήσω κανέναν και αθόρυβα μπαίνω στο δωμάτιο μου
Ξαπλώνω στο κρεβάτι και νιώθω σιγά σιγά ο ύπνος να έρχεται
Τα βλέφαρα μου αρχίσουν να βαραίνουν
"Καληνύχτα" σου εύχομαι από μέσα μου και κοιμάμαι ενώ αφήνω τα όνειρα μου να με παρασύρουν σε ένα ταξίδι που ξέρω ότι δεν θα γίνει αληθινό

Ghost.