Σκεψεις

23

Και είναι μερικά βράδια....
Που κάθεσαι μπροστά από μια οθόνη...
Είτε του κινητού σου...
Είτε του υπολογιστή σου....
Με ένα τσιγάρο στο χέρι να ψάχνεις τραγούδια.....
Τραγούδια που νιώθεις πως γράφτηκαν για εσένα...
Που σε ταυτίζουν....
Που λένε γι αυτά που έχεις περασει ή που έχεις νιώσει χωρίς να το γνωρίζουν.....
Και ξαφνικά θελεις να πιεις....
Να μεθύσεις.....
Να ξεχαστείς.....
Αλλά δεν γίνεται.....
Φοβάσαι....
Φοβάσαι μην κάνεις κάτι κακό....
Κάτι που ξερεις πως δεν μπορείς να το κάνεις όταν είσαι νηφάλιος...
Κάτι που θα μετανιώσεις μετά.....
Γιατί θα ξέρεις πως θα μιλάει το ποτο.....
Και όταν μιλάει το ποτο.....
Λέει την αλήθεια....
Αλλά θες τόσο κολασμένα αυτό το ναρκωτικό.....
Γιατί έτσι πιστευεις πως θα νιώθεις καλύτερα.....
Ακόμα κι αν κάνεις πραγματα που δεν είχες το θάρρος να κάνεις πιο πριν...
Αλλά σε νικάει η λογική σου κι έτσι τα παρατας....
Αρκείσαι μόνο στο τσιγάρο που καίγεται σιγά σιγά στο χέρι σου....
Ο καπνός χορευει στον αέρα.....
Έναν χορό που μόνο εσυ καταλαβαίνεις.....
Τον χορό της ψυχής σου....
Και εσυ κάθεσαι και τον παρακολουθείς.....
Τραβώντας άλλη μια τζουρα από αυτόν τον θάνατο.....
Και βγάζοντας τον καπνό από τα πνευμονια σου βλέπεις τον χορό που χορευει.....
Και τότε παρατηρείς πως ο καπνός....
Αντικατοπτρίζει την ψυχή σου τέλεια....
Με κάθε λεπτομέρεια.....
Κι έτσι χαμογελάς....
Γιατί τοτε καταλαβαίνεις πως το τσιγάρο.....
Είναι ο μόνος φίλος που σε γνωρίζει καλά.....

Ghost.