Σκεψεις

79

Ο ήλιος σήμερα είναι φωτεινός
Λες και θέλει να εξαφανίσει όλες τις αρνητικές σκέψεις κάθε ανθρώπου
Η μουσική στα ακουστικά μου παίζει τραγούδια που μόνο εκείνα ξέρουν πως νιώθω
Ένα βιβλίο κρατώ στα χέρια μου και διαβάζω καθώς τα δέντρα και τα λουλούδια μου κρατούν συντροφιά
Πίνω μια γουλιά από το αναψυκτικό μου ενώ ρουφάω με ακόμα μεγαλύτερη δίψα τις λέξεις που έχω μπροστα μου
Ξαφνικά η μουσική σταματά
Το τοπίο γυρο μου αλλάζει
Μια θάλασσα είναι μπροστά μου κι έγω παρατηρώ με προσοχή την αντανάκλαση που βλέπω σε αυτή
Μια άγνωστη κοπέλα με παρακολουθεί και καθώς κουνάω τα χέρια μου βλέπω πως αυτή η κοπέλα είμαι εγώ
Εχω βρεθεί στο βιβλίο που διαβάζω με πρωταγωνίστρια εμένα
Παρατηρώ την νέα μου μορφή για άλλο λίγο στην θάλασσα μέχρι που βγάζω τα ρούχα μου και βουτάω σε αυτή
Το νερό δροσερό αγκαλιάζει το σώμα μου σα να με περίμενε
Συνεχίζω για λίγο να κολυμπάω μέχρι που ο ήλιος άρχισε να χάνεται σιγά σιγά αφήνοντας τους πίσω τα χρώματα του που έκρυβε
Συνεχίζω να τον παρακολουθώ ενώ ροζ με πορτοκαλί και κόκκινο της φωτιάς στολίζουν τον ουρανό λέγοντας μου ότι έφτασε ο καιρός να βγω σιγά σιγά
Κολυμπάω μέχρι την ακτή και ξαπλώνω στην άμμο
Η δροσιά του νερού είναι ακόμα πάνω μου ενώ ταυτόχρονα η μυρωδιά της αλμύρας με την βρεγμένη άμμο και τα νυχτολούλουδα έχουν σκορπιστεί στον αέρα
Συνεχίζω ξαπλωμένη και παρακολουθώ τον ουρανό που τώρα είναι στολισμένος με αστέρια
Ξαφνικά ακούω μια μουσική
Το τραγούδι είναι γνώριμο και ντύνομαι γρήγορα ενώ προσπαθώ ταυτόχρονα να βρω από που ακούγεται
Ξαφνικά αλλάζει πάλι το τοπίο και σιγά σιγά ξανά έρχομαι πίσω
Είμαι στο παρκάκι
Στα ακουστικά ακούω το τραγούδι που με έφερε πίσω
Τα περιστέρια και τα σπουργίτια περπατάνε δίπλα μου ψάχνοντας για τροφή
Και το βιβλίο είναι στα χέρια μου με τις σελίδες του να με προκαλούν να ξανά χαθώ μέσα τους
Βγάζω ένα τσιγάρο από το πακέτο και καθώς τραβώ μια τζούρα σκέφτομαι αυτό που έγινε
Αν και ήταν για λίγα μόλις δευτερόλεπτα εμένα μου έμοιαζαν για ώρες
Ο ήχος κλήσης μου με βγάζει από την σκέψη
"Ώρα να φύγουμε" μου λέει η φωνή από την άλλη άκρη
Κι εγώ καθώς σβηνω το τσιγάρο βάζω το βιβλίο στην τσάντα και σηκώνομαι ενώ δινω μια υπόσχεση ότι θα ξανά χαθώ στον κόσμο του