Ben Eren. Sanırım böyle başlamam gerekiyor. Çocukluğu iyi geçmemiş. Ailesi olmamış. Erken yaşta büyümesi gerekmiş. Sevgiyi ancak büyüyünce öğrenmiş. Böyle bir başrol olması gerekiyordu bu rolu ben üstlendim. Benim ailem çocuklarımdır. Onların bana baba ve abi deyişi hayatım boyunca en sevdiğim şey olabilir. Şuan hayatım güzel. Her şeyi düzene soktum. Yaşamayı seviyorum. Kimse kendimi üzmeme değecek kadar değerli değil ( istisnalar hariç). Neyse çocuklarım diye bahsettiğim kardeşlerim. Talha' m ve Güneş'im. Şimdi asıl olaya gelelim. Nasıl karıştığım.
Ben doğduğum hastaneyi Emre ve Deniz'e ortak kurduğumuz şirket sayesinde satın aldım. Mesleğime ara verdiğim için doktorluk yapmıyordum. Onlar da aldığımız hastanenin idaresini bana bıraktılar. Zaten kendileri başka bir şehirde çalıştığı için şirketle en çok ben ilgileniyorum. Bu gün hastane kayıtlarını gözden geçirip çalışanlarla tanışacaktım. Sabah 05.00'te uyandım. Hemen sporumu yaptım. Ardından üste çıkıp hazırlanmaya başladım. Duşa girdim. Hızlıca bir şeyler seçip giyindim. Aşağı indim. Kahvaltıyı hazırlamaya başladım. Kahvaltı hazır olunca saat yediye geliyordu. Talha'nın yanına gidip uyandırdım. Gözünde uyku akarak zorla uyandı. Ardından Güneş'in yanına gittim. O zaten uyanmış etrafa bakınıyordu. Onu kucağıma aldığımdan kıkırdadı. Onun elini yüzünü yıkadım.
- Baba günüm.(günaydın)
- Günaydın Güneş'im. Hadi kahvaltı yapalım.
- Nam.
- Evet bebeğim nam.Aşağı indik. Onu sandalyesine oturturken Talha aşağı indi.
- Günaydın abi.Daha uyanamadığı belliydi.
- Günaydın oğluşum.
Yüzünü buruşturarak.- Abi öyle deme demedim mi?
- Tamam oğlum. Hadi kahvaltını yap.Daha fazla konuşmadan kahvaltımızı yapmaya başladık. Bitince kalktık. Tam o sırada kapı açıldı ve bakıcı geldi. Talha ile hazırlanıp çıktık. Talha'yı bırakıp hastaneye sürmeye başladım. Bu gün yoğun olacaktı. Hastaneye geldim. Danışmaya ilerledim. Danışmadaki kız
- Nasıl yardımcı olabilirim ?
- Başhekimin odasının yerini öğrenebilir miyim?
- Üzgünüm. Hastanemizin sahibinde değişiklikler oldu ve başhekim değişti. Fakat yeni başhekmimiz henüz burada değil.
- Doğru size kendimi tanıtmadım. Kusura bakmayın unutmuşum. Ben Eren ASRIN hastanenin yeni ortaklarından biriyim.
- Üzgünüm sizi tanımıyordum. 4. kata çıkın oradaki arkadaşlar size yardımcı olur.
-Teşekkür ederim.
Asansöre bindim. 4. kata çıktım. Hastanenin başhekiminin değişmesini istemiştim çünkü başhekimden şikayetler geliyormuş .Elbette yeni hastanemizi araştırmıştım. Yeni bir başhekim atanana kadar başhekimliği idare edeceğim. Odaya geldim. Başhekimliği için hastaneden birini seçmek istiyorum. Bu yüzden asistan kızdan dosyaları istedim. Genç birini istiyordum koca hastaneyle ilgilenebilecek birisi olmalı.CV ler geldi. İncelemeye başladım. 1 saatin sonunda buldum. İsmi Ahzan BOZGUN. Neyse seçtiğime göre diğer işlerle ilgilenebilirim. Sekreteri çağırdım haber vermesi söyledim ve dosyalara gömüldüm. Yarım saat sonra kapım çalındı. Sekreter ve yanında yeni başhekimimiz vardı. Sekreter odadan çıktı. Konuşmaya başladım.
- Merhabalar hastanenin yeni ortaklarından Eren ASRIN .
- Merhabalar bende pediatrik cerrah Ahzan BOZGUN ama beni ne için çağırmıştınız.
- Biliyorsunuz ki şuan hastanemizin bir başhekimi yok. Bu yüzden hastanemiz doktorlarından sizi bu işe uygun gördük. Eğer kabul ederseniz bu sorumluluğu sizin yerine getirmenizi istiyoruz.
-Eren Bey lütfen çok ani bir istek oldu düşünmeme için zaman verin.
- Pekala o halde bu hafta içerisinde bana kararınızı bildirin lütfen.
Konuşmamızın ardından Ahzan Hanım çıktı. Bende biraz daha dosyalarla ilgilenip çıktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acımasızlar
HumorSevgisiz büyüyen. Dışarıya karşı soğuk ama yakınlarıyla beraberken gülen bir insan. Gerçek ailesini bulunca bakalım neler olacak. Bu yolculukta Eren'e eşlik edeceğiz. Gerçek ailem hikayesidir