UKALA

hayaller/hayatlar

SERKANDAN DEVAM;
o çocuğa güvenmiyordum.isme bak.tonguruç nedir ya? tonguruç muydu ki.her ne karın ağrısıysa ama bişey var onda.ama şuanda beni korkutan şey tonguruç değil, özgenin bana yemek yapmak istemesiydi.evet.çok az kişiye yemek yapardi eskiden.çok sevdiklerine.bana yapacağı 2. yemek olacaktı bu.ama sevdiklerini öldürme gibi bi planda yurutuyor olabilir diye düşünmedim değil.ben kafe'nin en kenarında sandalyeye yayılmış bunları düşünürken arkamdan bir çift kolun boynuma sarmasıyla irkildim.yavaş ve derin bir şekilde özgenin kendi kokusu içime işlerken gülümsedim.ellerinden tutup kucağıma çekerken"ya bırak.serkan çok ayıp millet bize bakıyo.serkan!"diye bağırırken ben zevkle kahkaha atıp sarmalıyordum onu.en sonunda kollarını boynuma dolayıp başını göğsüme yasladı.''yoruldunmu?'' diye sorduğumda kafasını yavaşça evet manasında aşağı yukarı salladı.ben birden kucağıma alıp arabaya doğru yola koyulurken özge bana ne dese bırakmayacağımı bildiği için kafasını boynumun altına göğsüme yakın yere dahada gömüp ellerinde boynuma doladı.arabaya yaklaştığımızda özge arka cebime uzanıp anahtarı çıkardı ve kilidi açtı.kapıyı kapatıp özgeyi yavaşça koltuğa bırakıp kapısını kapattım. şoför koltuğuna geçip arabayı çalıştırmadan önce dönüp özgeye baktığımda özge çoktan uyumuştu bile.ben arabayı çalıştırıp eve doğru yola koyuldum.özgenin telefonu çalmaya başladığında arabayı sağa çekip özgeye baktım.hala derin olan uykusundan ayrılamamıştı. cebinden telefonu aldığımda hala bir kıpırdama yoktu.telefona baktığımda çoktan kapanmıştı.tam torpidonun üstüne koyacakken gelen mesajla durdum.baktığımda eylülden mesaj gelmişti.dayanamayıp mesajı açtım.

gönderen; eylül
özge acil eve gelin yoksa aslan tonguçun ağzını burnunu eline verecek.lütfen..

mesaj ister istemez gülümsememe neden olmuştu. telefonu torpidonun üstüne koyup arabayı çalıştırıp sürmeye başladım.biraz sonra eylullerin kapısının önündeydik.ben arabadan dikkatlice inip özgenin kapısını açtım.önce arabayı kilitleyip sonra özgeyi kucağıma alıp kapıyı kapattım evin kapısının önüne geldik.ben zile zorlanarak bastigimda saniye geçmeden kapı açıldı.eylül gergin bir şekilde beni gordugunde biraz rahatlamış gibi derin bir nefes verdi.ben direk içeri girip salona yakın bir yerde durduğumda aslanin yüz kasları fena halde gerilmiş fakat tonguruç bundan gayet memnun bir şekilde rahat tavırlıydı.tonguruç bizi görünce gözü özgenin bacaklarına kaydığında direk arkamı dönerek eylüle"odana çıkarsak olurmu?'' diye sorduğumda başıyla onaylanıp beni yönlendirerek yukarı çıkardı.eylül odanın kapısını açıp içeri girdiğimizde kapıyı kapattı.ben özgeyi yatağa dikkatlice bırakarak üstüne battaniyeyi örttüm.arkamı dönüp toplarlandığımda eylülün gerginligi hala üzerindeyken kafasını duvara yaslamış ve gözlerini kapatmıştı.yanına yaklaştığımda''aslan tonguçu öldürür.''
dediginde sessizce gülüp''biliyorum.'' eylül;''eğer tonguç durmassa aslana biraz daha oynarsa sonuçlar kötü olabilir.'' dediginde elimi omzuna koyup;''onuda biliyorum.bana bilmediğim şeylerle gel.'' dediğimde bana baktiginda burnuna parmağımla dokunup''böyle kuzen mi olur eylül yaa..'' dediğimde gülümseyip ikimiz beraber odadan çıkıp aşağı indik.aslan delici bakışlarını tonguruç'un üzerinden çekmiyordu ama tonguruç bundan gayet memnundu..ben tonguruç'un karşısına oturdum eylülde aslanin yanına.eylül aslana yaklaşıp''ilaçlarını aldınmı?'' diye sorduğunda aslan hayır anlamında kafasını salladığında eylül ayağı kalkarken aslan kolundan tutup tekrar yerine oturttu. tonguruç bu sessizliği bozup;''eylül ben nerde yatıcam yorgunum..'' dediginde aslan ve ben dahada gerildik.aslan soze atlayıp''sen bizimle bizim evde kalıyorsun.özge ve serkan sizde burada kalın." dediginde birden gözlerim parladı.tonguruç'un tek kaşı havaya kalktığında şaşırmadım.. hoşuma gitmedi değil... tonguruç biraz dogrulup;''bende burda kalayim napcam sizinle?'' dediginde aslan ayağı kalkıp ''ayağa kalk ve yurumeye başla.yoksa kalacak bir yerin dahi olmaz ufaklık.'' aslan eylülün elini tutup önden kapıya doğru ilerlemeye başladı.tonguruç bir an arkasini dönüp merdivenlere baktı.bu çocuk başına büyük bela alacak ama ne zaman.hepsi çıkıp kapıyı kapattığında bende salondaki koltuğa zıplayarak oturdum.bu gece yalnız kalmamiz iyi olacaktı.