1.bölüm~👶

9.5K 437 739
                                    

Hyunjin

"Efendim!!!! Efendim!!!"

"Ne oluyor jisung, ne bu halin?"

Herzamanki sıkıcı günlerimdem birini geçiriyordu hyunjin, odasına ter içindeki endişeli yüzüyle dalan jisung ile kalem elinden kaymış ve yaptığı çizim bozulmuştu. Şu an gerçekten önemli bir sebep sunması gerekiyordu yoksa saatlerdir uğraştığı çizimi bozduğu için onu önce dövecek sonrada kovacaktı büyük ihtimal...

"Umarım geçerli bir sebebin vardır jisung yoksa seni önümdeki taslağa gömeceğim"

Nefes nefese olan jisung ellerini önünde birleştirip başını eğerek yanına yaklaştı ve birşeyler söylemek için dudaklarını araladı...

"Efendim, bay Lee!"

"Ne olmuş bay Lee'ye"

"Şey efendim az önce haber geldi kaza, trafik kazası kendisi ve eşi vefat etmiş"

Duyduğu şeyle yüzü düşen hyunjin anında ayağa kalktı. "Bay Lee" şirketinde çalışan önemli bir mühendisti ve yaklaşık bir hafta önce izne ayrılmıştı. Duyduklarına inanamayarak jisung'a yaklaştı.

"Ne dediğinin farkındamısın sen, doğru olduğuna emin misin?"

"Evet efendim hatta şuan cesetleri otopsi ve teşhis için hastaneye götürülüyor"

Derin bir nefes alırken geçmişi düşündü hyunjin, çoğu çalışanıyla anlaşamazdı daha doğrusu biraz sert ve duygusuz göründüğü için hyunjin'i sevmezler ve korkarlardı. Bay Lee ile hiç bir anlaşmazlığı yoktu işini en iyi şekilde yapan çalışanlarından biriydi. Sandalyede asılı olan ceketini aldı ve üzerine giydi. Hastaneye gidip kendi gözleriyle görmek istiyordu.

"Jisung hastaneye gidelim, görmem gerekiyor"

"Peki efendim"

--

Yaklaşık bir saatin ardından hastaneye gelmişlerdi. Hyunjin kenarda beklerken jisung hastanenin girişindeki sekreterden bilgi alıp yanına gelmişti.

"Efendim morga inmemiz gerekiyor"

Duyduğu şeyle yutkundu hyunjin, gerçek olmamasını dileyerek ilerlemeye başladılar ve asansöre binerek en alt kata indiler. Asansörden indiklerinde direk karşısında gördüğü "morg" yazısıyla derin bir nefes alıp adımları yavaşlasada yürümeye devam etti.

Morgun önüne geldiğinde içerden ağlayarak çıkan kız çocuğu dikkatini çekti hyunjin'in zorla attığı adımlarıyla sandalyeye oturup hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı akrabası yada kızı olmalı diye geçirdi içinden

"Jisung, şuradaki kız bay Lee'nin kızı mı?"

"Oğlu efendim, bay Lee'nin oğlu felix"

Ağlayan çocuğa dönüp bidaha baktı pembe saçları kıpkırmızı dudakları ve üzerindeki kıyafetlerle kıza benziyordu. Ona baktığını anlamış olacakki bakışlarını hyunjin'e çevirdi.  Hyunjin birkaç adım yaklaşarak yanındaki sandalyeye oturdu

  Hyunjin birkaç adım yaklaşarak yanındaki sandalyeye oturdu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Babacığın seni seviyor||hyunlix||daddykink~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin