Oy verip yorum yapmayı unutma tamam mı🍼 . . . Neredeyse bir saattir oturduğu masada akşam yemeğine başlamak için Felix'i bekliyordu hyunjin. Sabahki konuşmalarından sonra Felix dahada utanarak kollarından kurtulmuş ve odasına girip kapıyı kapatmıştı. Zorla yemeğe gelmesi için ikna etmişti fakat hala ortalıkta yoktu.
"Neden gelmiyor yoksa aranızda birşey mi oldu?"
"Yok bişey Minho, yani en azından kötü birşey yok"
"Ee ozaman"
"Sana ne lan sorma aç geberdim zaten bur---"
Neyseki felix'i mutfağın girişinde görmesiyle susmuş ve yavaş adımlarla masaya gelen çocuğu süzmeye başlamıştı. Yine çok güzel görünüyordu onu her görüşünde dili tuyuluyor gibi oluyordu hyunjin'in, kalbi tekliyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Felix'in üzerindeki)
Tek sıkıntısı giydiği eteklerin fazla kısa olmasıydı. Beyaz bacakları okadar güzel ve öpülesiydiki kendinden başka kimse görmesin istiyordu hyunjin. Gözlerini zorla üzerindeki etekten ve bacaklarından ayırıp önüne döndü. Felix birşey demeden masaya otururken sessizce yemeğini yemeye başladı hyunjin'e asla bakmıyordu gözleri hep tabağındaydı.
Felix'in böyle sessiz ve üzgün durması "acaba yanlış mı yaptım?" diye düşünmesine sebep oluyordu hyunjin'in, halbuki dokunmadan önce sorup onayını almıştı. Çok fazla uzatmak istemediği için yemekten sonra konuşup sevgilisi olmasını isteyecekti.
"Hyung"
Masanın sessizliğini Felix bozmuştu hyunjin elindeki çatal bıçağı bırakıp söyleyeceği şeyi beklemeye başladı.
"Şey hyung"
"Seni dinliyorum bebeğim"
Felix başını kaldırıp hyunjin'e baktı yüzünün her zerresini inceledi bir kaç dakika. Hyunjin yüzündeki güzel gülümsemesiyle bakıyordu çocuğa.
"ben özürdilerim, sabah öyle kaçtığım için lütfen kızma"
Hyunjin'in gülümsemesi büyürken, Felix adamın gülümsemesine hayranlıkla bakıyordu ve farkında olmadan kendide gülümsemeye başlamıştı.
"Bebeğime hiç kızabilir miyim ben, sorun değil yemekten sonra biraz konuşalım olur mu?"
Felix sessizce başını sallayıp bakışlarını tekrar tabağına indirmişti. Hyunjin'in ağzından duyduğu her güzel kelime içini bir garip yapıyordu. Belkide çoğunun ne demek olduğunu bilmediği onlarca his hücum ediyordu kalbine. Emin olduğu tek şeyse hyungunun çok yakışıklı olduğuydu.
Yemek Faslı bittikten sonra Felix kendi odasında yatağının üzerine oturmuş elindeki kitabı okuyordu. Tabi okuduklarından pek birşey anladığı söylenemezdi merakla hyunjin'in ona ne söyleyeceğini düşünüyordu. Odasının kapısı yavaşça açılırken dikkatini oraya verdi gelen hyunjin'di. Elindeki kitabı bırakıp hemen yataktan kalkarak dikildi. Hyunjin odaya girer girmez önce bebeğini süzdü yine inanılmaz görünüyordu üzerindeki canlı lila renk şort ve bir omuzunu açıkta bırakan aynı renk üstle açıkta kalan köprücük kemiği dünyanın en güzel şeyi olabilirdi şuan. Alt dudağını yalayarak zorda olsa bakışlarını çekip ilerleyerek yatağının üzerine oturdu.
