Tamam zaman turu yeter, günümüze dönelim.
Mike:
Sabah erkenden kalktım, yaz tatilini sevmiyorum, derslerden nefret ediyorum fakat en azından yapacak bir şey oluyor.
Mike: Hayatımdan nefret ediyorum.
Bu arada bir çetenin... Veya onun gibi bir şeyin üyesiyim, bir şey yaptığım yok, sadece beni zorla orada tutuyorlardı, ben de alıştım.
Mike: Kendimden nefret ediyorum.
Orada beni dinleyen de yok zaten, kulaklıkla telefona bakmaktan başka yaptığım bir şey yok.
Mike aynaya sinirli bir şekilde bakıyor.
Mike: Senden nefret ediyorum!
Aynaya istemsizce attığım yumruktan sonra ayna parçalandı ve parçaları lavabonun içine düştü.
Mike: Lanet olsun!
Bugün çok başım dönüyor, belki de gece uyuyamadığım içindir.
Mike: Neden?
Galiba yine şu henüz ismini bulamadığımız çetenin üssüne gideceğim...
Mike: Tamam, toparlan Mike, iyi olacak!
Derin bir nefes aldım ve emin adımlarla yürümeye başladım, telefonumu ve kulaklığımı aldım ve üstüme daha iyi kıyafetler giydim
Gözlüğümü taktım, daha iyi.
Emin adımlarla kapıyı açtım ve dışarı atıldım, atıldığım anda insanların gürültüsü kulağımda çınlamaya başladı.
Çok ses var, çok fazla ses var! Dışarıdaki insanlar... Hayır... İşte yine...
Bir anda kendimi yeniden eve attım, soluk soluğa kalmıştım, alıştıra alıştıra çıkmak en iyisi.
Tamam, şimdi tek ayağımı yavaşça dışarı atıyorum...
Evet...
...
...
...
Tamam şimdi diğer ayağımı yavaşça...
Derin bir nefes... Şimdi ver...
Mike: Daha iyi.
Artık dışarı çıkıp "Ultra süper gizli üs"e gidebilirim.
Yolda insanlara su fışkırtan tatlı bir çocuk gördüm. Yaptığı pek güzel bir şey olmasa da tatlılığıyla yüzümü biraz olsun güldürmeyi başardı.
Bana da su fışkırttı, gülümsedim, o da gülümsedi...
Sonra da bana alay edercesine güldü ve dil çıkarttı, bu dünyada bir kişi benden nefret etmese keşke...
Bir anlığına gözüm evimin çatısına kaydı...
Yapsam mı ki? Hayır, daha çok uzun bir ömrün var... Ama o ömrüm ne kadar güzel olabilir ki?!
Bunları düşünürken küçük çocuk bana tekrar su fışkırttı ve yine o aptal, sevimsiz gülüşünü yaptı!
Daha sonra yürürken patronu gördüm, ne patronu David'i gördüm.
Çocuk ona da şu fışkırttı, David'in bakışlarından bir olay çıkacağı belliydi, dahil olmamak için koşarak uzaklaştım.
Sonunda "Süper Gizli Üs"e vardım.
