VE SONSUZA DEK MUTLU YAŞADILAR

*Sezon Finali Arın*

Merhabalar, hoş geldiniz!
Nasılsınız?

Şu an okuyacak olduğunuz bölüm bir önceki bölümün Arın'ın perspektifinden olan kısmıdır.

Bütün olan şeyler iki taraflı yazılıyor, çünkü bu hikaye tek kişilik değil, her ikisinin de bakış açıları önemli!

Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen💞

İyi okumalar!

🏴

Nişanın üzerinden iki gün geçmişti. O gece gittiğim yerden bir kahve için döndüm. Kıza da ayıp oldu! Ama başka türlüsüne içim rahat etmedi. Yapamadım demiyor da! Olmadı işte oğlum neyi zorluyorsun? İstesem olurdu tamam mı? Görürsem söylerim!

Şu anda gece saat üç ve biz benim mekanda oturuyoruz. Kara, Hakan, Furkan ve ben. Muhteşem dörtlü! Bu dörtlü çok güçlü!

"Beyler," dedim ne konuştuklarını umursamadan. Hepsi bana döndü.

"Aşk nedir?" dedim birden bire.

"Ohooo, abi bunu da kaybettik ya!" dedi Furkan.

"Yok oğlum, ne kaybetmesi! Sordum sadece." dedim dümdüz duvara bakarak.

Bakışlar Kara'ya döndü.

"Bakmayın oğlum bana, gönlümdekini nasıl anlatayım?"

"Ya oğlum tek aşık olan sensin. Söyle işte!"

(Yazarınız hiç aşık olmadı nasıl cevap versin?)

"Ya ne bileyim, hayatına bir anda birisi geliyor hayatında hep olan insanlar yok oluyor bir anda. Sadece o oluyor. Ömründe yalnız o olsun istiyorsun, gece uyuduğunda, gündüz uyandığında, yemek yerken, bir şeyler izlerken... Yolda yürürken mesela, o olsun yanında istiyorsun. Böyle, hani küçükken annelerimiz elimizi tutardı da, istemezdik ya. Heh, işte şimdi bir anda, kendinden küçük birini elinin tutmasını istiyorsun. Kokusunu aldığında, karşındakini tek yumrukta öldürebilecek olan sinirin birden geçiveriyor! Sarılıyorsun sonra, minicik kalıyor yanında, kafanı bir eğiyorsun, çipil çipil bakan gözleri ile karşı karşıyasın! Ulan varya o anın tarifi yok! Yemin ederim yok! Lise sondan beri sürekli birileriyle ilişki halindeyim, ama konu benimki olunca... yok oğlum! Korkuyorum! Acır diye, korkar diye. Gözünden bir damla yaş aksa, dünyayı yakarım. Ortada dünya kalmaz! Elini tuttum, ilk tutuşum, ilişkinin üçüncü ayı, elleri titremeye başladı, heyecanlandı. Bende heyecan yaptım bu sefer. Mal mal birbirimize bakıp sırıtıyoruz!" Güldü hafiften, hatırladığı gün ona ne kattı bilmem ama bana hayal kurdurdu.

"Sonra bir anda öptüm elini, diğer elinin yanağıma koydu. Biliyorum, korkuyor. On sekiz yaşında o zaman, on dokuzuna girecek bir süre sonra. Yanlış bir şey yapar da ailesine hesap veremez diye korkuyor. 'Söz' dedim, şaşırdı 'neye söz' dedi, 'pişman etmeyeceğim seni, bu eli tuttuğuma pişman olmayacaksın, ona söz' dedim. Gülmeye başladı. Bende güldüm. Sarıldık, dünyada bir tek biz vardık o anda. Hala daha da öyle, onunla yan yanaysak dünyada tekiz demektir! Öyle işte. Aşk ansızın olan bir şey. Anlaması güç. Ama anlayınca da bırakamıyorsun." dedi, içeceğini tek dikişte bitirdi.

"Özledim lan!" dediğinde hepimiz birlikte güldük.

"Biri var!" derken buldum kendimi. Hepsi şok oldu. Konuşmamı beklediler.