Bu bizim hikayemiz. Bu; kendini derslerine adamış Feris ve hayatı gece klüplerinden ibaret sanan Arın'ın hikayesi. "Bu bizim hikayemiz sevgilim."
Kurgumuz her iki karakterin bakış açısını da kapsamaktadır. Aşk tek kişilik değildir, bu yüzden her iki...
Sabah eve döndüğümde herkes çoktan uyanmış ve kahvaltı etmişti. Balım bana tripliydi, ve haklıydı.
Balım'a göre kahvaltı ve akşam yemeklerinde hep bir arada olmalıyız. Çünkü gün boyu ayrı kalsak bile, güne aile ile başlanıp aile ile bitmeli.
Babamın şirketinde çalışmamın yanı sıra kendi yönettiğim bir eğlence mekanım var, öyle büyük bir yer değil, ama geleni çok. Eh haliyle geliri de çok.
(Baba parası mı? Hayır, para babası 😎)
Eve girdiğimi gördüklerinde hiç kimse ses etmemişti. Sanırım Balım çok üzülmüştü.
Usulca arkasından yaklaştım ve eğilip boynundan öptüm, ittirdi beni anında. Çok üzülmüş benim bir tanem!
"Oyun oynayalım mı seninle? Çay partisi yapalım? Hem bu sefer pembe sandalyede oturacağım bak, söz!" dedim ve tekrar öpmek için uzandım. Ama yine ittirildim. Eline aldığı bebeği ile kalktı ve babamın yanına gitti. Saat on bir olmuştu babam neden evdeydi?
"Gelmeyecek mi bakıcı? Evdesiniz siz?" diye sordum. Ailem çok dakik ve çok çalışkandı. Balım'a hamile olduğu sür boyunca babam annemin işe gitmesini istememişti. Çünkü kırk üç yaşındaydı ve olumsuz sonuçlar doğurabilirdi. Annem için resmen dünyanın sonuydu!
"Senin arabayı almaya gidecektik, ama sen orada burada sürtmek ile meşgul olduğun için gidemedik!" dedi babam sitemli bir şekilde. Annem gözleriyle uyardı babamı, Balım'ın yanında kötü söz söylediği için.
"Ben hemen hazırlanıp gelirim. Çok kaçırmışız, sızmışız!" dedim. Ama Balım hala küstü!
Koşarak odama gittim, kısa bir duş aldım, elime ne geçtiyse giyinip hemen aşağıya indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Benim elime sadece pijama geçerdi)
"Hazırım!" dedim üzerimi gösterirken. Babam ağır ağır kalktı, kucağında Balım ile birlikte. Annem de kalktı ve kapıya doğru ilerlediler. Balım hiç bana bakmıyordu.
Arabaya ilerlediğimizde şu anki arabamı boş verdim ve babamın arabasında arka tarafa, Balım'ın yanına oturdum ve kafamı minik bacaklarının üstüne koydum. Hiç oralı olmadı.
(Şu kızdan ders almamız lazım!)
"Ee nereye gidiyoruz?" dediğimde babam aynadan triple bir bakış attı bana. Bakışları her ne kadar 'cehennemin dibine' desede, "Kara'nın oraya gidiyoruz." dedi.
