မနက္ပိုင္းအတန္းခ်ိန္ကအေရးႀကီးတာမို႔ Sehunေစာေစာထေတာ့ ေဘးကုတင္မွာKim Jonginကမရွိေတာ့။မနက္ေစာေစာ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျပန္ၿပီထင္တယ္။သူကလူတစ္မ်ိဳး ညဆိုလည္းေနာက္က်မွျပန္လာတယ္ အဲ့ဒါကိုအေဆာင္မႉးကသိလည္း ဘာမွမေျပာ။
မနကက္က်ျပန္ေတာ့လည္း စောစောစီးစ္းထလေ့ကျင့်ခန်း လုပ္ေသးသည္။
တစ္ေန႕တစ္ေန႕အိပ္ခ်ိန္ေတာင္ လုံေလာက္ရဲ႕လားမသိ။Sehunတို႔ကေတာ့ တစ္ညေလာက္ ေနာက္က်အိပ္မိတာနဲ႕ မနက်ဆ်ိုထလိုကိုမရတော့ပါ။Kim Jonginကတစ္ခုေတာ့ေကာင္းသည္။ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ၿပီးအျပန္Sehunအတြက္တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုမနက္စာဝယ္လာေပးတတ္သည္။
" မနက္စာ ခုံေပၚမွာစားလိုက္ဦး "
" ဟုတ္"
ေခြၽးတစိုစိုနဲ႕Jonginကတစ္ပါတ္ကိုင္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲကSehunထြက္လာသည္ႏွင့္ တန္းဝင္သြားေတာ့သည္။
Minseok hyungကသူ႕ကားနဲ႕အတူသြားမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ Sehunလည္းအခ်ိန္ဇယားအတိုင္းစာအုပ္ေတြ ထည့္ၿပီး အေဖေပးထားတဲ့ မုန့္ဖိုးေတြထဲက ညေနစာအတြက္ဖဲ့ယူကာ ထြက္သြားဖို႔ျပင္ခါနီး ဖိနပ္စီးေနတဲ့ Kim Jonginကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ သူနဲ႕မ်က္လုံးခ်င္းဆုံသည္။
" ငါ့ကိုဘာေျပာမလို႔လဲ? "
Sehunလည္း ေအာက္ႏႉတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္လည္းအခ်င္းခ်င္းဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။ဘာဘဲေျပာေျပာ ေျပာစရာရွိတာေတာ့ေျပာရမယ္မလား
" ညဘက္ေတြဆို ေစာေစာ
ျပန္လာလို႔ရမလားဟင္... "
" ဘာလို႔လဲ? ! "
" ငါနဲ႕အတူေနတဲ့သူက ေနာက္က်မွျပန္လာတတ္တာ ငါမႀကိဳက္ဘူး ၿပီးေတာ့ ဒီအေဆာင္မွာငါသိတာ မင္းရယ္ Jongdae hyungတို႔ရယ္ဘဲရွိတာ ငါ တစ္ေယာက္တည္းလည္းမေနရဲဘူး...ေၾကာက္တယ္... "
Sehunေျပာတာေတြက ကေလးဆန္တယ္လို႔ထင္ရေပမယ့္ အမွန္ေျပာျခင္းသာ။
မိဘနဲ႕ခြဲေနရတာလည္း ပထမဆုံး၊သူစိမ္းေတြနဲ႕ အတူေနရတာလည္း ပထမဆုံးမို႔ အတူေနတဲ့သူကိုေတာ့ သူနဲ႕ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနေစခ်င္သည္။
" အတန္းခ်ိန္ေနာက္က်ေတာ့မယ္ သြားေတာ့"
Ring~~Ring~~~
