I'll Make Love To You (Sanrio Boys 2)

Kabanata 9

Aia

Panay ang aking hikbi at nakatulala sa nag-aalalang mukha ni Caleb. Buo pa rin ang desisyon ko na magpakamatay hanggang ngayon, hindi nagbago. Ano pa ba ang kulang? To let him know the truth? And then what?

I chuckled bitterly.

He would probably dump me after he hears the truth.

Nangilid ang luha ko. Naiisip ko pa lang na mangyayari iyon ay hindi ko na kaya. I want to die. But I don't want to be alone again.

"Ai, let's go to the hospital..." He carresed my hand gently.

I shook my head as an answer.

"I want..." My voice Cracked but still manage to finished my sentence. " I want to kiss you—"

Hindi ko pa man natatapos ang sasabihin ko ay sinunggaban niya agad ako ng halik. Marahan lamang ito at tila isa kaming estatwa. Ngunit kalaunan ay ginalaw niya ang kaniyang labi.

Hindi ko mapigilan mapapikita dahil sa sensasyon na dala ng kaniyang malalambot na labi.

My heart were beating so fast. Naramdaman ko ang kaniyang kamay na inaalalayan ang aking ulo, dahil sa bawat galaw ng kaniyang labi ay siyang galaw ng kaniyang ulo. Mas lalong nag-init ang katawan ko.

This feeling. I never felt this before. Ibang-iba.

Gusto ko na lamang palitan ang mga ala-ala ko sa ganitong bagay. Gusto ko na ito na lamang ang maaalala ko at hindi na ang tragedy ang iyon.

Bumitaw si Caleb sa mga halik at hapong-hapon. Nanatili ang labi niya na naka dikit sa aking labi habang umuusal ng mga salita.

"I longed for you, Ai." His voice were soothing in my ears.

Tila ba isang nakakakiliting bagay ang naramdaman ng aking buong katawan nang marinig ko ang mga katagang iyon.

Ngunit ang lahat ng iyon ay nawala dahil sa lakas ng ingay na nanggaling sa cellphone ni Caleb.

" Mother Father!" He growls and answered the phone. "What?!" Pasigaw na sagot nito.

Lalayo sana ako sa kaniya upang bigyan siya ng privacy ngunit hinatak niya ako at pinaupo sa kaniyang kandungan. He rested his face on my chest and breathe deeply.

"Yes, pupunta ako mamaya. Do you guys mind if I brought someone?" Hindi ko narinig ang sagot sa kabila ngunit tumawa si Caleb.  "Okay, Bye!" ibinaba ni Caleb ang phone at tumingin sa akin. "So, where are we?"

Umiling ako. "Pagod na pagod na ako, Caleb." I told him. "Puwede na ba ako magpahinga?" Aniko.

Napakapit ako sa kaniya dahil sa bigla niyang pagbuhatin sa akin at dahan-dahan akong inilapag sa kama. He kissed my forehead and lay down beside me. Gusto kong magsalita at sabihin na iwan na niya ako. Ngunit hindi ko nagawa g maglaban sa nakakahalina niyang halos na nakakapagpakalma sa akin.

Siguro nga ay siya lang ang nag-iisang lalaki na kayang makapag pa ramdam sa aking ng ganito. He is the only person that can make me feel safe and sound.

Lumipas ang oras at naramdaman ko ang banaad na paghinga ni Caleb sa aking tabi. Bakas ang dalawang maliit na itim sa ilalim ng kaniyang mata. Marahil ay hindi siya gaano nakatulog.

Ngunit ramdam ko ang higpit ng kapit niya sa aking kamay.

Gusto kong umalis at magpakalayu-layo. Wala akong mukha na maiharap kay Caleb. Gusto ko lamunin na lamang ng lupa.

Hindi ko namalayan ang pagtulo ng luha ko. Ngunit naramdaman ko ang kamay na pinunasan ang mga takas na luha. Nilingon ko si Caleb at nakita ang kaniyang gwapong mukha.