CHAPTER NINE

25 6 0
                                    

Alli's POV

Uy,teh,Bakit hindi ka bumaba? Tanong sa akin ni JC na kakapasok lang ng room kasama ang isa sa mga babae kong kaklase. Ako agad ang pinuntahan niya

I'm ---Good morning,class! Bati ng babaeng prof na kararating lang na pumutol sa sasabihin ko. Nagmadali bigla si JC na pumunta sa puwesto niya

Good morning,Miss!!

Magalang na bati ng lahat maliban sa akin. I'm Jane Carlos.Your Math teacher.Nice to meet you all.Anyway,you all may seat down. Sunod-sunod na sabi nung prof bago sumenyas na maupo kaming lahat

Napilitan naman akong ngumiti nang bigla akong lingunin ni JC at ngitian

Then, Ms. Carlos started to discuss her boring grading system for the whole school year daw na nakalimutan niyang banggitin kahapon

Antok na antok tuloy ako sa klase. Pisti kase.Mas gusto ko pang mag-quiz na lang,eh kaysa sa ganito. Sobrang nakaka-antok

Pagkalipas ng isang oras ay ang prof naman ng subject na English ang dumating

She's good. She is so fluent in speaking english

Then after a another one hour, lunch break na. It's quiet early, 11:30 am na magtatapos ng ala-una

Medyo mahaba-haba rin ang pahinga, ah hindi kagaya tuwing lunes na isang oras lang ang lunch break

Mabuti na lang at kabisado ko na agad ang schedule na medyo magulo kahit pa isang beses ko pa lang itong nababasa

Magaling yata ako sa memorization,noh

LUNCH BREAK

Habang naglalakad ako pababa ng cafeteria ay grabe ang tindi ng pagpipigil ko na manakit ng tao

Pinagbubulungan, pinagtitinginan, at bahagya akong pinagtatawanan ng lahat ng mga estudyanteng nakakasalubong ko

Amp*ta!

Nakaka-inis pero pasalamat na lang sila gutom na ako kaya hindi ko na lang muna sila papansinin

Pagpasok ko ng cafeteria ay napangisi ako. Sobrang laki ng cafeteria. It's more bigger than the cafeteria of school where I studied before

Pero...maingay

As in maingay,daldalan dito, daldalan doon. Mas marami pa ang nagkukuwentuhan kaysa sa kumakain,eh

>⁠.⁠<

Hindi ko inasahan ang sumunod na nangyari. Biglang tumahimik ang buong cafeteria at natuon ang paningin ng lahat sa akin

Okay...

Umasta akong parang normal lang ang lahat. Marahan akong naglakad at luminya sa pila para umorder ng pagkain

Ikaw na ang mauna

You go first

Saad ng ilan na nakapila rin. Hinayaan nila akong mauna. Medyo naningkit ang mga mata ko.

Akalain mo 'yon, may mga tao pa palang nagpaparaya ngayon para paunahin ang iba sa pila

Mula sa pagiging ika-sampu sa mga nakapila ay naging pang-apat na lang ako

Tahimik akong naghintay na umusad ang pila hanggang sa unti-unting magkaroon ng mga bulungan

Siya 'yon

Oo nga,siya nga

Mayabang! Akala mo kung sino

Yari tuloy siya kay Dave

OUT OF THE BLUEWhere stories live. Discover now