PAPATYA SOLARKEN

Katil Kim ?

Bu gün Semih'in arkadaşları okuluma ve aileme polis kılığınıa girerek benim sahte ölüm haberimi yayacaklardı . Semih ve bense onları izlemeye gidecektik yüzlerindeki ifadeleri merak ediyordum. Çok heyecanlıydım hiçibir sorun çıkmasını istemiyorum . Hazırlanmıştım beyaz bir  beyaz bir crop ve mavi bir jean giymiştim . .

İyi insan lafının üstüne gelirmiş . İşte tüm endamı ile Semih Öztürk yani yürüyen karizma...

Bu adam içimde çok farklı duygular yaratıyordu . Otelin kütüphanesinde bekliyordum onu burasıydı bizim buluşma yerimiz çünkü burası genelde sakin ve boştu . 

Semih-"Naber ? Hazırsan gidelim ."

Derin-"İyiyim , gidebiliriz hazırım ."

Şöyle bir baştan aşağı süzdü beni gözleri ile . Artık böyle baktığında utanmaya başlamıştım.

Semih-"Gözlerin ışığın yoğun olduğu yerlerde yeşil ışığın pek olmadığı yerlerde mavi gibi...Ve saçların güzel olmuş ."

Şimdi bana iltifat mı etti ? Hemde durduk yere.... Allahım nolur bu bir rüya olmasın ! Tabi doğru ya benim bu kadar güzel rüyalarım olmaz .

Esin-"Teşekkür ederim "

Birlikte otelden dışarı çıktık .Semih önden ilerleyip arabanın kapısını açtı benim için teşekkür edip oturdum koltuğa .Oda şoför koltuğuna oturup arabayı çalıştırdı . Ben çoktan emniyet kemerimi takmıştım zaten ama Semih arabayı sürmeye başlamasına rağmen kemerini takmamıştı .

Derin-"Kemerini takar mısın ?" dedim nazik bir ses tonu ile . Aslında insanların işine karışmayı hiç sevmezdim ama söz konusu canları ise yapacak birşey yok . Hahah bunu diyen bende sanki bir kaç gün evveli kendi canına kıymaya çalışmamışım gibi onun canını düşünüyordum .

Semih-"Anlayamadım ? Bana mı dedin ?"

Derin-"Evet kemerini takar mısın demiştim ."

Sanki o an farkına varmış gibi direkt üst gövdesine ve yan tarafına baktı .

Semih-"Ahh takmamış mıyım ? Sağol uyardığın için ."

Telefonu çalmaya başlamıştı . Direkt açtı ve konuşmaya başladı.

Semih-"Vardınız mı okulun oraya ?"

                     "..............................."

Semih-"Tamam bizde varmak üzereyiz . Biz gelmeden başlamayın ."

                       ".............................."

Semih-"Tamam . Görüşürüz ." dedi ve telefonu kapattı .

Semih-"Onlar oradalarmış bizi bekliyorlar . Kendini buna hazır hissediyor musun ?"

Derin-"Ne yalan söyleyeyim garip bir boşluk ve huzursuzluk var içimde . Ama hazırım ."

Aslında kendimi pek hazır hissetmiyordum ama ne demişler pilavdan dönenin kaşığı kırılsın .

Öyle stresli ve gergindim ki dizlerimin titrediğini ve dudağımı kemirdiğimi Semih'in uyarısı ile fark etmiştim .

Semih-"Böyle gerilecek kadar ne yaşadığını merak ediyorum doğrusu ."

Dizlerimin titremesini durduramıyordum . Ve bunun cevabını veremezdim çünkü kendimi biliyorum anlatmaya başladığım an ağlamaya başlarım . Bu yüzden kafamı kendi oturduğum yerdeki pencereye yasladım ve dışarıyı seyretmeye başladım . İstemsizce bir yaş süzülü verdi yanaklarımdan aşağa . Biraz daha ilerledikten sonra araba durdu .Pencerenin yansımasından Semih'i gördüm bana bakıyordu . Elini kaldırıp omuzumun üstüne koydu .