KALBE MAHKUM

12.Bölüm

Hayatta kendinizi çaresiz hissettiğiniz oldu mu?Kesin olmuştur bazen öyle bir durumla karşı karşıya kalırız ki bütün yollar çıkmaz sokaktır.

Bir saattir Karan' ın gelmesini bekliyorum ,onu görmeden eve gitmek istemiyordum.Stresle tırnaklarımla oynuyordum ,ne zaman gelecekti tepkisinden korktuğum için arayamıyorum da nerede kaldı bu adam?

Ceza vereceğini söylemişti gerçekten ceza verir miydi bana, kuralları aklıma gelince sertçe yutkundum .Onu buralar hiç dinlemiyordum başıma bela almıştım

Karan' dan uzak durmak istedikçe istemeden ona yaklaşıyordum ,aramızda kabul edilen bir çekim vardı .

Dışarıdan sesler gelmeye başladı "Abi yenge içeride çok korktu ."benim yanımda duran korumanın sesiydi .

"Tamam koçum sen işine bak ben buradayım."Karan 'ın sert sesini duydum

"Peki abi ihtiyacın olursa aşağıdayım."
deyip oradan uzaklaştı kapının önünden geçen ayak seslerini duydum .

Kapı açılınca başımı kaldırdım gelen Karan olmalıydı . Karşımda durup eğilip çenemi sıkıp başımı kaldırdı,kararan bakışları öfkeliydi buna rağmen çenemi tutan eli nazikti .

Tüyler ürperten ses tonuyla "Sesin neden çıkmıyor küçük kız ben yanında yokken dilin açılmıştı."

Titreyen bedenime inat sesimin iyi çıkması için yutkunup "Dilimin açıldığı falan yok , kabul ediyorum hatalıyım en azından sana haber vermeliydim dışarı çıkmadan önce."

Çenemi bırakıp yanıma oturdu bir bacağını diğer bacağının üstüne koydu.

Cebinden sigara paketiyle çakmağını çıkardı.Sigarasını yakıp içine çekmeye başladı dumanı ,burnundan ve ağzından dışarı çıkan dumanla itiraf etmek gerekirse çok etkileyici görünüyordu.

Sigarasını bitirince kadar hiç konuşmadık, sigarasını kül tablasına bastırıp söndürdü.

Gözleri ile beni baştan aşağı süzüp kaşlarını çatarak elini çıplak bacağımın üstüne koydu."Bu ne hal sen beni delirtecek misin kadın?Ben sana iyi davrandıkça sen başının dikine gidiyorsun."

Yüzünde tehlikeli ifadeyle gülümsedi "Senin bu hareketlerine çeki düzen vermeliyim ,ne yapayım seni kısıtlayıp evden dışarı bırakmayayım mı?"

Aklına gelmiş gibi devam etmeye başladı
"Ablan gibi mi olayım ha bana cevap ver Masal ?Ablan gibi olmamı ister misin sonuçta benden değil ondan korkuyorsun ,belki de onun gibi davranmalıyım sana ."

Söyledikleri ile dolan gözlerimi kırpıştırdım.Ablam gibi olmasını istemiyordum,ablam beni hiç umursamaz.

Söylediklerimi hiç dinlemez bile.Karan da beni umursamayıp sadece ablam gibi kullanmasını istemiyorum.

Başımı iki yana sallayarak Karan' ın bacağımdaki elini tuttum ."Olmaz Karan yapamazsın lütfen ablam gibi olma ."

Elini elimden çekti hızlıca ,sanki ona temas etmemi istemiyor gibi yanımdan kalktı.Odada ileri geri yürürken sakinleşmeye çalışıyor gibiydi.

Elini saçına koyarak dağıttı "Seninle ne yapacağımı inan bilmiyorum Masal.
Gerçekten beni zorluyorsun söylediğim hiç bir sözü dinlemiyorsun."

Yerimden kalkıp Karan' a sıkıca sarıldım.
Neden yaptım bilmiyorum ama ikimizin de ihtiyacı vardı.Kollarımı beline sıkıca sarıp başımı göğsüne koydum.

"Özür dilerim Karan seni dinlemeliydim ,
bir kereliğine beni affet söz veriyorum sözünden bir daha çıkmayacağım."

Vücudu kaskatı kesildi ellerimin altında,sarılacağımı ve bu sözleri söylemeyeceğimi zannediyordu herhalde.Eli saçımı okşarken diğer eli belimi sarmıştı,saçımdan derin bir nefes aldığını hissettim.