Lalisa Manobal
Üç buçuk ay sonra
Yattığım yatakta sancılarla uyanırken saate bakıyorum
Gecenin iki buçuğu..
Birkaç kez Taehyungu dürtüyorum
"Taehyung, sanırım bebek geliyor "
Ikınmamak için dudağımı ısırırken Taehyung'un aniden yataktan kalkmasıyla çaresizce ona bakıyorum. Taehyung ışığı yakıp birkaç gün önceden , her ihtimale karşı hazırladığımız eşyalara bakıyor
"Tamam, tamam sakin ol güzelim. Ben BamBam'ı çağırayım hemen arabayı hazırlasın, sakin ol "
Bana bunu derken bile heyecandan titreyen Taehyung'a şu anda hiç gülecek halim yokken dediği gibi BamBam'i çağırıp tekrar geliyor. Kalkmamda yardımcı olmaya çalışıyor
"Şimdi sakin olacağız tamam mı? Derin nefes al sevgilim sakin ol "
Dişlerimi sıkabildiğim kadar sıkıyorum, vücudumu kadabildiğim kadar kasıyorum
"Biraz daha dayan chris biraz daha dayan "
Taehyung bebek ve benim için gerekli olan, haftalar öncesinden hazırladığım çantaları koluna geçirirken bir yandan da yürümemde bana yardımcı oluyor. Kapının dışına adım attığımız anda suyum gelirken çığırmamak için kendimi zor tutuyorum
"Sakin ol Lisa, sakin ol güzelim. Derin nefes al, dayan biraz "
Sonunda arabaya bindiğimizde Taehyung da benimle arka koltuğa otururken BamBam sürücü koltuğunda basabildiği kadar gaza basıyor. Saat gecenin bilmemekaçı olduğu için yollar epey boş ve karanlık. BamBam'ın yaptığı milimetrik bir hareket sancılarımı daha da tetikliyor
"TANRIM! DÜZGÜN KULLANIR MISIN ŞU ARABAYI!!"
"DÜZGÜN KULLANIYORUM! "
Ani bir sancıyla çığırabildiğim kadar çığırırken BamBam sonunda arabayı hastanenin önünde durduruyor ve inip Taehyung'la birlikte arabadan çıkmama yardım ediyor
"TANRIM, DAYANAMIYORUM! "
Birkaç saniye yürüdükten sonra sedyenin gelmesiyle ve yatırılmamla çığırmaya ve kendimi zar zor sıkmaya devam ediyorum. Yattığım sedyeye geçirebildiğim kadar geçiriyorum tırnaklarımı
"Acil doğum, bebek 34 haftalık. Doğumhaneyi hazırlayın! "
Doğumhanenin kapısından girerken ve Taehyung gözden kaybolurken sonunda ıkınmaya başlıyorum
௹
Kim Taehyung
Yirmi dakikadır gözlerini ovuşturup duran ve dakika başı esneyen BamBam'e bakıyorum
"Tanrım, şu zamana kadar çıkmaları gerekmiyor muydu!? "
Endişeyle sorduğum şeyi BamBam biraz umursamazken saatine bakıyor
"Çıkarlar şimdi, bu işler dakikasında olmuyor merak etme "
Endişe ve heyecandan tırnaklarımı kemirirken BamBam'e bakıyorum
"Sanki her gün doğum yapan insan görüyorsun BamBam "
BamBam gülüyor
"Niye bu kadar kastın ki ya, tamam sakin ol çıkarlar şimdi "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Difficult Reunion///Taelice
Fanfic"Sana söz veriyorum sevgilim, bir gün kavuşacağız"
