1.4

142 22 4
                                    

Lalisa Manobal

Gözlerimi açıyorum . Gözyaşlarıyla gözlerimi açıyorum .Elime geçen ilk şeyi duvara fırlatıyorum , şanssız bir yatak ucu mantar lambası. Taehyung′un Jennie′yi öpüşünü hayal ediyorum..

Işık kısmı paramparça olmuş lambaya bakıyorum . Ağlıyorum

Kedilerime ve köpeğime ihtiyacım var . Jeon′u aramak için telefonumu arıyorum , binlerce arama var , kimin aradığına bakmıyorum bile

Jeon′un numarası olmadığı için menajarimi arıyorum. Telefon açıldığı anda konuşmaya başlıyorum

"Bana Jeon Jungkook′un numarasını verin "

"Tabii efendim hemen gönderi- "

Ağlayacağımı anladığımda telefonu kızın yüzüne kapatıyorum. Ağlamaya bile halim yok . Ellerimi yatağın yanlarına yaslıyorum . Kafamı yukarı kaldırıp geriye atıyor , gözlerimi kapatıyorum .Nefes alırken boğuluyorum.. Sekreterin attığı numaraya bakıyorum ve hemen arıyorum . Nefes alamıyorum . Yatağa uzanıp derin birkaç nefes alırken Jeon′un telefonu açmasıyla konuşmaya başladım

"Jeon "

Nefesim sanki peşpeşe elli kat merdiven çıkmışım gibiydi .Elimi boğazıma götürüp konuşmaya devam etmeye çalışırken Love′ ın havlama sesini duydum

"Hayır hayır , o senin yemeğin değil "

Love muhtemelen Jeon′un birşeyleri yemekle meşguldu .Birkaç hışırtının ardından telefonda tekrar Jeon′un sesi duyuldu

"Ne kadar da tatlı hayvanların var böyle "

Bunu yarı alay yarı ciddiyetle söylemişti sanki . Elimdeki boğazımı indirip doğruldum ve nefesimi düzenlemeye çalışmaya devam ettim . Jennie′nin söyledikleri aklıma geldikçe nefesim daha da kötü oluyordu

"Lisa , orda mısın? "

Yutkundum ve gözümden bir yaş düşerken ayrıca derin nefesler çekerken konuşmaya çalıştım. Tabii buna konuşmak denirse . Jeon′un adını söylemekten başka yapabildiğim bir halt yoktu

"Jeon "

"İyi misin? "

Gittikçe kısılan sesimle konuşmaya çalıştım

"Lütfen , lütfen gel "

Telefon kapanıyor , yattığım yerde doğrulurken etrafta su arıyorum . Hiçbiryerde su yok . Derin nefesler alırken mutfağa ulaşmaya çalışıyorum .

Sonunda mutfağa girdiğimde biraz tezgaha tutunup nefesleniyorum . Lanet olsun ki nefes alamıyorum!!

Tezgahın kenarındaki bardağa uzanıyorum . Arıtmayı tireyen ellerimle açıp gelişigüzel dolduruyorum bardağı . Bardağı dudaklarıma götürüyorum

Aklıma Jennie′nin söyledikleri geliyor

′Lisa biz Taehyung′la öpüştük...′

Titreyen elim daha bir yudum bile içemediğim su bardağını taşıyamıyor. Düşürüyorum . Sert bir kırılma sesi kulaklarımı dolduruyor . Cam parçaları bacağımı sıyırıyor . Neyse ki üstümde uzun birşey var. Dudaklarımı nefes almak için aralıyorum .Aklımda hala o ses dönüyor

′Lisa biz Taehyung′la öpüştük′

Titreyen ellerimi yüzüme götürüyorum .Nefes almak için araladığım dudaklarıma hafif tuzlu sıvı giriyor .Aklımda hala o ses dönüyor

Difficult Reunion///TaeliceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin