Lalisa Manobal
"Çıkarsan giyineceğim "
Serumumu sağ elinde kaldırarak tutarken benimle serumum arasında gözlerini gel-git yapıyordu Jeon . Serumlu elimi çok fazla çekiştirmeden elimle alnımı ovdum elimdeki eşofmanı Jeon′a uzatırken. Şu durumdayken tek giyinebilmem gerçekten imkansızdı ve..ve gerçekten de ne kadar utansam da yardıma ihtiyacım olduğu belliydi . Kenardaki dikdörtgen pufa oturdum Jeon′un akması için yukarıda tuttuğu serumu diğer elime alıp kaldırırken
Jeon′un eşofmanımı giymesi için yardım amacıyla ayaklarımı kaldırırken eşofmanın lastikli paçalarını geçirmesiyle ayaklarımı indirdim . Lila renkteki çoraplarımla bu gri eşofman garip dercede güzel bir ilişki kurmuşlardı . Birbirleriyle alakaları olmamasına rağmen..
Jeon parmaklarını tenime değdirmemeye özen göstererek eşofmanı bacaklarımdan yukarı doğru çekerken kalça kısmımdan da geçmesi için ayaklandım. Eşofmanı sonunda giyebildiğimde karşıdaki gardırobun kocaman aynasına baktım Jeon da kombinimi incelerken . Gerçekten fena derecede komik duruyordum . Altımda gri bir eşofman , ayaklarımda lila çoraplar ve üstümde yeşil , uzun kollu ama epey ince bir t-shirt . Biraz daha kombinimde göz gezdirip bıyık altından gülmeye başladı Jeon
"Gerçekten de bir moda iconusun "
Saçlarımı savurdum
"Ne sandın? "
"Bu kadar kıyafetin içinden bu kombini çıkartmana inanamıyorum "
Jeon′un gri ama oldukça modern pijamalarına baktım. Eğer benim kombinime laf ediyorsa mükemmel gözükmesi gerekiyor . Ama o daha çok...klişe gözüküyor . Ve klişelerden nefret ederim
"Kıskanma , bi ara giyinmen için sana da veririm "
Sırıtarak göz kırptığımda bir kahkaha atıyor
"Mutfağı temizlettim , kustuğun yerleri falan "
Hızlıca kafamı yukarı aşşağı salladığımda birkaç şey ekledi
"Sanırım en son elma yemişsin , bir de çilek "
Gözümün önüne kusmuğum geliyor ve midem kalkıyor .Elimdeki seruma rağmen Jeon′a vurmaya çalışıyorum
"Pislik "
O sırıtırken giyinme odasından ayrılmak üzere ayağa kalkıp oturma odasına doğru ilerliyorum duvarlara tutunarak . Yarın dans provası ve sonraki gün de bir konserimiz var ve ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok .Bugün kesinlikle iyileşmeliyim .Kafamdaki yara çok fazla acımıyor ve önemsemiyorum . Ayrıca saçımın başlangıç noktalarında ve perçemlerimle yarayı kapatabilirim . Bu sayede hiçkimse görmez . Dans işine gelince , kesinlikle bugün iyileşmeliyim
"Ben açlıktan ölüyorum" diyor Jeon karnını tutarak
"Pizza söyleyelim derdim ama.." derin bir nefes alıyorum ve dudaklarımı birbirine bastırıyorum
"Üzgünüm , diyetim var "
"Bence hiçkimsenin bilmesine gerek yok " sırıtarak göz kırptı. Ben de isterdim pizza gömmeyi ama ne yazık ki bilmeseler de her gün milim milim hesapladıkları kilomdan anlamamaları resmen imkansız!!
"Her türlü anlarlar Jeon" nefes verdim ve omuz silktim "İstersen sen ye, benim canım çok istemiyor zaten "
Yalan söylüyorum. Şu anda bir dilim pizza yiyebilmek için nelerimi vermezdim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Difficult Reunion///Taelice
Fiksi Penggemar"Sana söz veriyorum sevgilim, bir gün kavuşacağız"
