Mabel alarmının hafif sesiyle kalktı ve lavaboya doğru gitti. Musluğu açtı ama elini geri çekemedi. Eli oraya yapışmış gibiydi. Birkaç kere hafifçe çekerek denesede en sonunda sinirlenip elini bi anda çekmesiyle musluk koptu. Su fışkırmaya başlayınca koşarak üst katın vanasını kapattı. Hem yerler hem de üstü ıslanmıştı. Yeri havlu ile kuruladıktan sonra üstünü değiştirdi. Üzerini değiştirirken dün örümceğin ısırdığı yerde çok az belli olan bir yara izi kaldığını fark etti. Üstünü değiştirince, yukarıda çok zaman kaybettiği için hızla evden çıktı.
*
Koşarak gidiyodu Mabel. Evet, daha ikinci günden geç kalmak üzereydi. Zilin çalmasına 2 dakika kala okulun koridorundaydı. Sınıfın kapısından girdi. Diana, hoşlandığı çocukla oturuyodu. Bu yüzden arkadaki boş bi sıraya geçti. Öğretmen geldikten 5 dakika sınra nefes nefese bir Peter girdi içeri.
" Geç kaldığım için özür dilerim. "
" Geç Parker. "
Peter, en arkada oturan Mabel'ın yanına oturdu.
" Selam, ezilmeden gelmene sevindim. "
Mabel sessizce kıkırdadı.
" Ben de. "
Ders bitttiğinde Diana, Mabel'ın yanına geldi.
" Kızmadın değil mi? "
" Biraz. Ama neler olduğunu anlatırsan affederim. "
Diana memnunca gülümsedi.
*
Yemek saati geldiğinde Mabel ve Diana beraber bi masaya doğru gidiyolardı. Mabel kafasında bi çınlama hissetti. Hemen ardından Diana kendi ayağına takılıp düşecekken ani bir refleksle onu tuttu ve onu saniyesinde kaldırıp hızlıca elinden fırlayan tepsiyide yakaladı. Kafeteryanın tamamı onlara bakarken Mabel'ın kadası karışıktı. Daha fazla dikkat çekmemek adına hiçbir şey olmamış gibi masaya yürümeye devam etti.
" Vay canına! Reflekslerin oldukça gelişikmiş Bel. "
" Öyleymiş. "
*
Mabel odasında düşünüyodu. Tesisatçı az önce gitmişti. Mabel'ın aklına olması imkansız denecek kadar küçük bi ihtimal gelmişti. Bilgisayarını açıp, arama çubuğuna Örümcek Adam yazıp arattı. Birakaç video izledi. Olabilir miydi? Test etmeden bilemezdi. Ve annesi evde olmadığı için bunun tam zamanıydı.
İçinde ufak bir korku vardı. Bir ayağını duvara dayadı, ardından ilk başta çekinsede ikincisinide duvara dayadı.
Şu an yaptığı şeye inanamıyordu. Duvarda yürüyodu! Bu inanılmaz bir histi. Bu nasıl olmuştu?
Bi anda beyninde şimşek çaktı. Dünki örümcek. Renklerinden anlamalıydı onda bir gariplik olduğundu. Bunu birine söylemeli miydi? Kesinlikle hayır. Deney faresi olmaya hiç niyeti yoktu. Kafası oldukça karışıktı. Aklına gelen fikirle iyice karıştı. Ağ atmak? Yapabilir miydi?
Bunu evde denemeye pek niyeti yoktu. Eğer yapabiliyorsa evin ağ ile kapanmasını istemezdi. Üzerine beyaz hırkasını geçirip dışarı çıktı. Hızlı adımlarla ara sokaklardan birine daldı. Kimsenin olmadığından emin olduğunda, hırkasının bileğini sıyırdı. Elini öne doğru savurduğu an bileğinden beyaz, ipimsi bir ağ çıktı. Peki bu ağ ne kadar güçlüydü?
Cılız bi şekilde yanan sokak lambasına yapışan ağa çok az güç uyguladı. Fakat sokak lambası yerinden çıkmıştı. Mabel böyle güçlü olabileceğini hayal bile etmezdi. Bunu çok sevmişti. Duvarlara tırmanmak gerçekten zevkliydi. Kendini özgür hissediyodu. Uzun zamandır hissetmediği gibi.
Eve vardığında hemen bir kağıt bir kalem alıp döner sandalyesiyle masa başına oturdu. Kağıda bir başlık attı.
GÜÇLER¿
°Süper güç
°Ağ atabilmek
°Duvarlara tırmana bilmek.
°Ön sezi çınlanası?Kağıda bakıp hafifçe gülümsedi. Artık güçleri vardı. İnanılmaz güçler. Başka bir sayfa kağıt aldı. Kendine isim bulması gerekiyordu değil mi?
Yaklaşık 1 saattir isim deniyordu ama hiçbiri içine sinmemişti. Artık elleri yok gibi hissediyodu. Ne kadar kızardıklarını görmek için ellerine baktı. Bİ DAKİKA ELLERİ GERÇEKTEN YOKTU! Hemen aynanın karşısına koştu. Yüzü yerindeydi. Yüzünün orda olmadığını hayal etti, yüzüde yok olmuştu! Ardından bütün vücudunun gittiğini hayal etti. Şimdi sadece vücudu değil kıyafetleride gitmişti. Bu acayip bir histi. Resmen hayalet gibi dolaşıyodu.
BULMUŞTU! SONUNDA ADINI BULMUŞTU! İlk kağıda geri dönüp yeni bir madde ekledi.
GÜÇLER¿
°Süper güç
°Ağ atabilmek
°Duvarlara tırmana bilmek.
°Ön sezi çınlaması?
°Görünmezlik ve görünmez edebilme.İsim : Hayalet Örümcek 🕸️💗
İşte bu içine sinmişti. Şimdi aklında tek bir fikir vardı, babasının başına geleni başkaları için engellemek. Bunu yapacaktı. O zaman bir şey yapamamış olabilirdi ama artık yapabilirdi. Bi sayfa daha aldı. Aklına geldiği kadarıyla bir taslak kıyafet çizdi. Dikiş ve tasarım kursu ilk defa bir işe yarıyodu. Dolabının en üst katında ne olur ne olmaz diye atmadığı kumaş parçalarını çıkardı. Tam işe başlayacakken telefonuna mesaj geldi.
Annem❤️
Kızım bu akşam mesaiye kalıcam. Telefonlara bakamayabilirim. Acil hasta geldi. Yoğun bakımda olucam.
İlk defa buna sevinmişti. Kulaklığını yakıp çalma listesini başlattı.
*
Saat sabah 7 olmuştu. Sabahladığı için kostüm bitmişti. Süslemeye başlayınca turkuaz akrelik kalemini alıp bazı yerlere ağ deseni çizdi. En sonunda tamamen bittiğinde uzun zamandur giymediği turkuaz converselerini bulup onları giymeye karar verdi. Dün akşamdan kalan kıyafetlerini çıkartıp bunları giydi. Aynada kendine baktı. Çok hoş olmuştu.
( Biliyorum, isim ve kostüm aynı ama karakter farklı. )
Kostümünü çıkartıp okul çantasına attı. Ardından okul için giyinip evden çıktı.
Bu da böyle bir bölüm oldu. Umarım beğenmişsinizdir. 🕷️🕸️💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ghost-Spider _____ (Peter Parker)
FanfictionSadece kostüm ve ad aynı karakter farklı. Spiderman olarak Tom Holland'ın Spiderman'i. Seriye çok hakim değilim öyle eğlencesine yazdım. İyi okumalar...