Sadece kostüm ve ad aynı karakter farklı. Spiderman olarak Tom Holland'ın Spiderman'i. Seriye çok hakim değilim öyle eğlencesine yazdım. İyi okumalar...
Genç kız yatakta uzanmış tavanındaki yıldızlara bakıyodu. Bir yandanda müzik dinliyodu. Evet, Peter onu sakinleştirebilmişti ama şu an bunu tekrar yapabilecek biri yoktu. O da istemezdi babasının yaşamasını. İsterdi onunla konuşmak. Liseye ilk başladığında yaşadıklarını anlatmak. Ama olmadı işte. Küçüklüğünden beri bir alışkanlık edinmişti. Babasıyla konuşurdu geceleri.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Merhaba baba. Nasılsın? Ben pek iyi değilim. Yanında olmak isterdim. Şu an bana sarılıyor olurdun muhtemelen. Her ağladığımda yaptığın gibi. Ama senin yokluğunda kimse bana sarılmadı baba. Keşke senin yerine bana isabet etseydi o kurşun. O zaman annem benim yüzümü görmek zorunda kalmazdı. Sen hayatta olurdun. Ben, senin yerinede sarılmayı öğrendim kendime. Tabii aynı olmuyor. Senin gibi saramıyorum.
Sana söz veriyorum. Bir daha hiç kimsenin sonunun böyle olmasına izin vermeyeceğim.
Annemle aramız pek iyi değil son 6 yıldır. Gün geçtikçe daha da kötüleşiyo.
Ah, biliyor musun bugün bugün bir arkadaş edindim. Adı Peter. Bana yardım etti. Çok iyi bir çocuk. Eh, Diana'yı zaten tanıyosun. Onun dışında bi yenilik yok.
Baba... Ben, seni çok özledim. Ölümüne sebep olduğum için çok üzgünüm. Lütfen... Beni affet. "
Şimşek çakmasıyla irkildi. Şimşeklerden korkardı. Eskiden her şimşek çaktığında babası onun yanına gelir, ışıkları açar, ona bir masal okur, sarılır ve onunla uyurdu. Şimdi ise bunu yapamıyordu. Atmaya kıyamadığı eski çocuk kitaplarından birini açtı. Babasının ona hep okuduğunu, Pamuk Penses.
Sayfaları bir bir okurken gözleri doluyodu. Babasının sesini kulağında duyar gibi oluyordu. Hikaye bittiğinde son sayfaya çizilmiş resme baktı. Yazmayı yeni öğrendiği zamandan. Bir kalbin içinde babası ve kendisi vardı. Üstünede adlarını yazmıştı. Gözlerinden iri iri yaşlar akıyodu artık. Yatağa uzandı, yastığını aldı ve o yastığa babasına sarılmak istediği gibi sarıldı. Kafasını yastığa gömdü ve uykuya daldı. (Medyadaki fotoğraf... Bu arada yazdığım şeye ağladım. )
*
Sabah alarmdan önce kalktı. Saat 6.45'ti. Sürünür gibi yürüyerek lavaboya gitti. Aynada kendine baktı. Yüzünü soğuk suyla yıkadı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
