[Zawgyi]
3
"ရင္ခုန္သံမင္းနားၾကပ္ေလးနဲ႕နားေထာင္ပါဦး...ေဆးေက်ာင္းကေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္ေရ ေမာင့္လာကုေပး...အမည္မေဖာ္နိုင္ေရာဂါတစ္ခုလို ၾကပ္သိပ္ၿပီးမြန္းေန...မင္းေလးအခ်စ္ေဆးသစ္ေလးနဲ႕..ေမာင့္လာကုေပး..."
သူမအခန္းထဲခပ္တိုးတိုးဖြင့္ထားေသာ ခင္ေမာင္ထူး၏ ေမာင့္ေဆးေက်ာင္းသူသီခ်င္းကိုနားေထာင္ရင္း ေနရီၿပဳံးေနမိသည္။
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ဒီတစ္ညေနလုံး စိတ္ထဲကထိုသီခ်င္းကိုနားေထာင္လိုေသာ အာသီသ က အေတာ္ေလးရွိေနသည္။
Laptop မွေန ေနာက္ေန႕သင္ရမည့္ power point မ်ားလုပ္ေနသည္မွာ တစ္နာရီမွ်ရွိၿပီမို႔ ေနရီ ခါးေက်ာေလးဆန့္လိုက္ကာ ေဒါက္တာခ်စ္႐ႊန္းသဒၶါ ဟူေသာ ဆရာဝန္မေလးအေၾကာင္းက အေတြးထဲအလိုလိုေရာက္လာ၏။
ေနရီ လက္၂ဖက္ျဖင့္ေမးေလးကိုေထာက္ရင္း
"ခ်စ္႐ႊန္းသဒၶါ ခ်စ္စရာေလး"
ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးထက္ဝယ္ ေက်နပ္စြာျဖင့္အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးကိုဖန္တီးလိုက္ၿပီးေနာက္ တစ္ဆက္တည္း ပထမေန႕ကသူမႏွင့္ ႐ႊန္း စတင္ေတြ႕ဆုံခဲ့ပုံကိုေတြးၿပီး ေနရီ အလိုမက်ျဖစ္ျပန္သည္။
"ဟာကြာ သူ႕ေရွ႕မွာမွေခြးဆြဲခံရတယ္လို႔ ရွက္လိုက္တာ"
ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္ခ်က္ဆူကာ ရွက္စိတ္ေလးကစိုးမိုးလာစဥ္ တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ထဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ဝတီ ျဖစ္ေန၏။
"ဝတီ ဝင္ခဲ့ေလ"
ေနရီက သူမအလုပ္စားပြဲခုံတြင္ျပန္ထိုင္လိုက္ကာ ဝတီကေတာ့ ေနရီ႕အနီးရွိခုံတြင္ထိုင္လိုက္ၿပီး
"နဖူးေဆးမထည့္ဘူးလား မမ"
ေနရီအနာကို ဘာမွမကပ္ဘဲဖြင့္ထားသျဖင့္ ဝတီ ေမးလိုက္ေတာ့မွ
"ဪ ဟုတ္သားပဲ"
"ဝတီထည့္ေပးမယ္"
"ရပါတယ္ မမ ဘာသာထည့္လိုက္ပါ့မယ္"
ေနရီဟာ ဝတီ့ကိုၿပဳံးၿပီးေျပာလိုက္ရာ ဝတီကမ်က္ေမွာင္ေလးႀကဳံ႕လ်က္
"ကိုင္ရဲလို႔လား မမရဲ႕"
"ေသြးမွမထြက္ေတာ့တာ"
YOU ARE READING
သူမချည်သောအချစ်ကြိုး(completed)
Romanceတို့ချည်လိုက်တဲ့အချစ်ကြိုးလေးကိုဘယ်တော့မဖြည်ရဘူးနော်
