ပြန်တင်ပေးနေပြီနော်💛
[Zawgyi]
၇
ေနရီ ႏွင့္ ႐ႊန္း သိကြၽမ္းခဲ့သည္မွာ ၂ပတ္နီးနီးရွိၿပီ။
စေတြ႕တည္းက ႐ႊန္း၏အျမင္ကို ဆြဲေဆာင္နိုင္ခဲ့ေသာ ေနရီ သည္ သိကြၽမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ႐ႊန္းကို နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ဆြဲေဆာင္ေနေလသည္။
႐ႊန္း ေနရီ႕ကိုသေဘာက်သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ႐ႊန္း၏ရင္ထဲတြင္ ေနရီသည္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္သဖြယ္ သာ ေနရာယူထားေလ၏။
အဂၤါေန႕ျဖစ္၍ ႐ႊန္း lecture မရွိေသာ္လည္း
မသိမ့္lecture ကိုကူေပးၿပီး ျပန္ဆင္းလာခ်ိန္
"ဟယ္ အာကာ"
႐ႊန္း၏ငယ္သူငယ္ခ်င္းေဒါက္တာထက္အာကာ က
ဝရံတာတြင္ေစာင့္ေနသျဖင့္
"နင္ ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
"ငါ ကိစၥေလးရွိလို႔လာရင္း နင့္ကိုတစ္ခါတည္းလာေတြ႕တာ"
"ဪ နင္နဲ႕ငါက ေတာ္ေတာ္ေလးမေတြ႕ရဘူးဆိုေတာ့"
႐ႊန္ရက မရယ္မၿပဳံးဘဲ တည္တည္တံ့တံ့ေလးေျပာလိုက္ရာ အာကာ မ်က္ႏွာေလးငယ္သြားရွာသည္။
"ငါလာတာနင္မႀကိဳက္ဘူးလား"
႐ႊန္းမႀကိဳက္တာရယ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါ။
သူမတို႔ကိုေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား မ်ားကကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ ၾကည့္သြားၾက၍ ရွက္သလိုလိုေလးျဖစ္မိသည့္အျပင္ ေနရီေတြ႕သြားမွာကိုမသိစိတ္ကစိုးရိမ္ေနမိသည္။
"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး ငါတို႔ေအာက္မွာသြားေျပာရေအာင္ေလ"
႐ႊန္း အာကာႏွင့္အတူ ကန္တင္းတြင္ထိုင္လိုက္ကာ စကားထိုင္ေျပာျဖစ္သည္။ သူ႕ဘက္ကမရိုးသားေပမဲ့႐ႊန္းဘက္ကရိုးသားတာမို႔စိတ္ကိုေပါ့ေပါ့သာထားရမည္။
"႐ႊန္း ငါစိတ္ပူတယ္ဟာ"
"ဘာလို႔လဲ"
"ဒီေက်ာင္းမွာေကာင္ေလးေတြအမ်ားႀကီးပဲဟ ဒါမဲ့သိပ္မေခ်ာၾကေတာ့ကိစၥမရွိပါဘူး ေကာင္မေလးေတြပဲလွၾကတာ"
အာကာ့စကားေၾကာင့္ ႐ႊန္း ကခပ္ယဲ့ယဲ့ေလးၿပဳံးေလသည္။ ႐ႊန္းတို႔ဆီက ေက်ာင္းသူေလးေတြကေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလွၾက၏။ ဆရာမေတြလည္းလွသည္။
YOU ARE READING
သူမချည်သောအချစ်ကြိုး(completed)
Romanceတို့ချည်လိုက်တဲ့အချစ်ကြိုးလေးကိုဘယ်တော့မဖြည်ရဘူးနော်
