KONTROLÜN TESLİMİYETİ

8. Bölüm - Başlangıç

Sabah uyandığımda hala başım dönüyordu ve biraz ayılabilmek için birkaç bardak su içtim. Dün gece Nihal ile yaptığımız konuşmayı ufak ufak hatırlayınca kendi kendime kızmaya başladım. Kimseye bahsetmediğim fantezi dünyamdan ona bahsetmiş olmaktan pişmanlık duyuyordum. Telefonuma baktığımda şimdiye kadar beni engellememiş olmasına bile şaşırmış tahminen henüz uyanmadığını düşünüyordum. Bütün bu pişmanlığımı atmak bir süre de olsun erteleyebilmek için birkaç video ile zaman öldürürken birden Nihal'den mesaj geldi. Kaçta geleceğimi soruyordu. Dün geceki konuşmalarımızdan sonra benimle tekrar görüşmek isteyeceğini hiç düşünmemiştim. Belki de dün gece birbirimize verdiğimiz sözden dolayı kısa da olsa bir buluşma gerçekleştireceğimizi düşünmüştüm.

İsterse başka zaman görüşebileceğimizi dün çok ısrarcı davrandığımdan bahsettim. Başka zaman derken bir daha görüşmeme ihtimalimizden bahsediyordum ve utancım onu görmenin bile önüne geçiyor diyerek kendime de hayret ediyordum. Nasıl olsa arabayı almaya geleceğimi söylerken bu sefer gelirken asitli bir şeyler alırsam daha iyi olacağını söyledi.

Dün geceki yorucu yürüyüşün ardından ikimizin evinin arasındaki mesafenin fazla olduğuna emin olup dolmuşla gitmeyi tercih ettim. Evinin yakınlarında gözüme kestirdiğim bir marketten birer litrelik iki çeşit gazlı içecek alarak kapısını çaldığında, Nihal beni bu kadar erken gördüğü için şaşırmış gibiydi. "Gelmen daha uzun sürer diye düşünüyordum." dediğinde hiçbir şeyi anlamamış bir şekilde "Evden paldır küldür çıktım. Kusura bakma biraz zamansız geldim sanırım." dedim.

Dün gece yaptığımız konuşmayı her yönü ile düşünürken evine yürüyerek gelmem gerektiği kısmını atlamıştım ama zaten bunu biraz da şaka olarak düşünüyordum. "Yürüyerek gelmen uzun sürer diye tahmin ettim o yüzden öyle dedim. Dün gece eve yürüyerek gidip gelmeni söylemiştim. Ne bileyim dinlersin zannetmiştim." dedi. Bir an çok büyük bir hata yaptığımı düşünerek "Kusura bakma tamamen aklımdan çıkmış. Dün gece eve yürüyerek döndüm ama bu sabah müthiş bir baş ağrısıyla uyandım. Tamamen unutmuşum özür dilerim." dedim ama bu özür ona yetmemiş gibiydi. Gözlerinde ufak da olsa bir hayal kırıklığı görmüştüm sanki.

Problem olmadığını söylerken hayal kırıklığı sesine de yansımış gibiydi. Ne olduğunu çok anlamasam da çok büyük bir hata yapmışım gibi "Bunu telafi edebilmek için mutfağı toparlamama ne dersin? Sonra da bir şeyler içeriz." dedikten sonra onayını almıştım ve o da sigarasını yakmıştı.
Dünden kalan dağınıklığa bir kaç parça daha eklenmiş, mutfak tezgahının üstünde ve lavabonun içinde temizlenmeyi bekliyordu.

"Bana bir bardak kola getirebilir misin? Bardaklar ocağın üzerindeki dolapta." dediğinde ben de tezgahtaki işimi hemen hemen bitirmek üzereydim. İki dakikalık bir rötar ile bardağını götürüp yanındaki sandalyeye oturduğumda canım içecek bir şey istemediği için sadece cebimden çıkardığım sigarayı masaya koymuştum. "Yardımların için teşekkürler. İyi ki ben yaparım dedim ne çok yardım ettin." diye ufak bir dalga geçme çabasında bulunduğumda "Hem her şeyi yaparım diyip hem de en ufak bir şeyde serzenişte bulunuyorsun. Hem daha dün gece sözümü dinlememenin cezasını kesicem sana." diyerek güldü. "Ayrıca ben senden ne zaman kola istedim sen ne zaman getirdin? Böyle yavaş haraket edeceksen seninle çok işimiz var." dediğinde sesinde oldukça eğlendiği havası vardı.

"Sen de beni hemen uşağın yaptın. Maaşımı söylediğin zaman bak ne kadar hızlanıyorum." dediğimde "Ne kadar çıkarcısın hemen para. Uşaklık işi gönül işi." dedi ve güldü. Ondan sonra bir süre hayatlarımızla ilgili konuştuk ve düne göre daha enerjik bir hali vardı.

Bir süre sonra önceki gün fazla içkinin etkisiyle bahsettiğim fantezilerimi bir genel kültür ilgisiyle araştırdığından bahsetti. Konu oraya gelince ufak bir değiştirme çabasında bulundum ama o oldukça ısrarcı bir şekilde konuyu sürdürmeye devam etti.