Öfke insanın en katı düşmanıdır derler ,bu laf öylesine söylenmiş bi laf değil.Bir çok insan öfkesinin kurbanı olur.Bu seferki kurban oydu Bawer.Bawer Karahasan.Yaptığı haraketle kendi dahil bi kaç hayatı zındana çevirdi.
Ama asla pişman olmadı yine...
Gözlerine inanamadı Melih ağa hangi alçak hangi cani böyle bi iş tuta bilirdi.Bi kadına şiddet uygulamak en nefret ettiği şeydi.Kadınlara deyer veren onları baş tacı bilen adam için bu görüntü ölümden beterdi.
"Kızım ne bu hal ?ne oldu kim yaptı bunu size?"gelinine yaklaşarak sormuştu Melih ağa ."Bu küçük kız kim peki "Zelalın yanındaki kızcıgazı sormuştu. Kızcığazın durumu Zelaldan bin kat kötüydü.Her iki anlamda.
Gencecik 18 yaşlı küçücük bi can .Hem yetim hem öksüz .Çocuk yurdunda büyümüştü .Anne babasının olmamasına rağmen hayalleri vardır .Kendi ayaklarının üzerinde duracak ve başarılı bi doktor olucaktı.Ama iki gün önce şerefsizin birisi hayallerini elinden almıştı.Hayata tutunduğu dalı bi çırpıda umursamazca kırıvermişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şimal 18 yaş .
"Dede "diye sarıldı Zelal yaşlı adama .Zelal Melih ağaya torunları gibi dede diye seslenirdi .Hem Melih bey böyle söylemiş hemde kendi içinde öyle gelmiştı Zelalın .
Melih ağaların evine gelin gitdiği günden bian olsun zorluk çeknemişti Kayınvalidesi olsun görümcesi olsun .Kimseye karşı bi kırgınlığı yoktu.Herkesi sever ve saygıda kusur etmezdi .Dağlı ayleside Zelalı kendi evlatlarından asla ayırmazdı.
"Kızım noldu size kim yaptı bunu ?Kapkaççılarmı yaptı ?Yoksa kaza falan mı geçirdiniz ?"art arda verdiği sorulara Zelal cevap veremiyordu.Nasıl söylese nerden başlasa bilmiyordu.
"Kafayı mı yediniz ne işiniz var burda "genç adam bi aslan gibi kükremişti sanki.Kardeşinin böyle bi vaziyyetde birisinin görmesini asla istemezdi.
Hem yanındakı küçük. kızın yaşadikları zaten zorken burda ne işleri vardı diye düşünüyordu.
Hiç bir şey Bawer istediği gibi gitmemişti.Bugun kardeşi Fettah abiyle ülkeyi terk edicek .Şimalda iyileşince onların yanına gidicekti.
Bawer bugun öldürülse bile onların hayatını güzel bi 'şekilde devam etmesi için hazırlıklar yapmıştı bile.
Kelimeler görünmez bir duvar ardından saklanıyordu.Ortaya dökülmüyordu bi' türlü.Söyleyemedikleri diline kıymık gibi batıyordu ,ama dile gelmiyordu . Zelalın dili bi türlü çözülemiyordu.
Yaşlı adam elini yorgun kalbinin üzerine koyarak konuştu."Herkes taziyede seni sordu ? Insan kaza geçirip dedesine söylemezmi?" kırgın ve yorgun çıkmıştı sesi.Bawer orada olmasa belkide iç çekerek ağlardı yaşlı adam .Genç kızların hali adama çok dokunmuştu.
"Benim kardeşim asl...."sözünü bitirmeden Zelal "dur abi kurban olayım ,ben senin bi hiç uğruna ölmene göz yummam."
"Zelal sus "dedi genç adam .Amacı şimalın daha fazla utanmamasıydı. Ama Şimal utanılacak bi şey yapmamıştıki.Utanıcak olan o değildi.O küçücuk masum bi kızdı.Kimseye kötülüğü deymeyen naif ve merhamet dolu bi kalbi vardı.
