"Zıt kutuplar " Farklı insanların farklı cehennemi

11

Doğanla Zelalın zevkine çomak sokan Şadiye hanım belkide rahatça gidip yatağında uyumuştu çoktan .Ama ne Zelalın ne de Doğanın gözüne uyku girmemişti.

Zelal onların ikisi için hazırlanan tadilat zamanı güzel dekore edilen yatak odasında Doğansa salonun yan tarafında olan misafir odasına geçmişti uyumak için ama uykusu göğe çekilmişti sanki .Gece saat iki buçuğa kadar yatakda dört dönüp durmuştu ,sonunda cesaret şarabı içerek yataktan kalkarak üzerine eşofman ve bi kısa kollu tişört geçirerek Zelalın kaldığı odaya gitmek için kendi kaldığı odadan çıktı.Merdivenlerle üst kata çıktı ve odanın kapısına doğru ilerledi .Kapıyı çalmaya ve ya tıklatmaya cesaret edemiyordu ama uyuyamıyordu da .

Derin bi nefes alarak kapıyı tıklatdı bi kaç saniye sonra kapıyı açtı Zelal .

"Pardon rahatsız etdim ,uyandırdımmı ?"diye sordu kadına .

"Yok uyuyamadım ...şey yani oyun oynuyordum "dedi Zelal .

"Içeri gire bilirmiyim "sanki bi kaç saat önce deli gibi öpüşmemişler gibi bide resmi konuşuyordular .

"Gir tabi ,senin evin "

"Benim evim değil Zelal bizim evimiz "sözünü bitirince odanın kapısını kapatdı .

Odayı inceledi Zelal burada kaldığı için eşyalar gelince yerleştirip odadan çıkmıştı ve o günden sonra
bir bu gün giriyordu odaya .

"Ne oynuyordun ? " diye sormuştu maksat sohbet etmek olası bi gerginliği önlemekti .

"Homescapes,oynadınmı hiç ?"

"Yok "

"Bak şimdi ,bu ev eski bi evdi bu adam görevleri tamamlayarak evi yeni den düzenliyor "bi açıklama yaptı oyunla ilgili .

Doğan gülümseyerek bir adım daha yaklaşarak "fındık hanım "diyerek burnunun ucundan öptü .

Kolundan tutarak yatağa doğru götürdü nazikce .Onu yatağa oturtarak omzundan hafifce arkaya doğru uzanması için bi hareket yaptı.

Zelal sesini çıkarmadan robot gibi duruyordu sadece, Doğanın ne yaptığını sorgulamıyordu bile .

Zelalı yatağa yatırarak kendiside yanına yatdı "uyuyalım "dedi fısıltıyla ve Zelalın  alnına öpücük kondurarak kolunu beline doladı.

Artık alışması gerekiyordu bir birlerine .Doğana göre bi yerden başlamak gerekiyordu.Yaşananların hiç birinde Meriç gibi onunda suçu yoktu .

Ve onun mutlu olmaya hakkı vardı .Doğan onu mutlu etmek için elinden geleni yapıcaktı,onun nasıl ölüme iki eliyle sarıldığını ..Ölmek için ,kurtulmak için nasıl can attığını görmüştü Doğan ,ona hayatı sevdirecekti.

**************************************
Delal hanım Bawerin Meriçe olan yaklaşımını hiç desteklemiyordu .

Meriç bu eve geldiğinden beri ,Bawer bi kere bile kızın yüzüne bakmamıştı .

Ne de onun olduğu oda da uyumuyordu .

Çalışma odasında ya da misafir odasında geceliyordu .

Bunun böyle olmayacağı kanısına gelen Delal hanım olaya el atmak için Meriçi yanına çağırarak bi konuşma gerçekleştirmişti.

"Kızım git küçük bir bavul hazırla kocana da kendine de  .Akşam gelsin seni çiftliğe götürsün "dedi emrivaki yaparak .

Meriç anlamayarak kadına baktığında "kızım ben biliyorum ,görüyorum her şeyi Bawer odaya gelmiyo. Karı koca gibi değilsiniz sanki düşmansınız .Bu gün git kocanla beraber çiftliğe bi kaç gün orada kalın .Onun karısı ol Meriç ,o gelmiyorsa sen git ,ipleri eline al .Her şeyi ben mi öğretiyim kızım sana "diyerek ters bi bakış atdı.