Percy Jackson Fanfic

Westover Kışlası

Camdan dışarı yağan kara baktım. Bu kış benim için daha kasvetliydi, annemi eve döndüğümde bulamamıştım. Tek bulabildiğim şey annemin günlüğüydü.

Annemin küçüklükten beri alışkanlığıymış günlük yazmak yani, bana öyle demişti...

Onu bulamayınca aramayı denedim ama telefonu salondaydı. Belki gelir diye saatlerce bekledim ama gelmedi. O an aklıma tek gelen şeyi yaptım ve ipucu aramaya başladım, en sonunda günlüğünü bulmuştum. Elime aldım ve bu yılki günlüğüne baktım, evet her yıl için ayrı ayrı tutuyordu.

Sevgili günlük, bugün kızımı ait olduğu yere götürdüm. Onu ne kadar bırakmak istemesemde benim yanımda güvende olmayacağını biliyorum. Umarım en kısa sürede onunla tekrar konuşabilirim.

Bu sayfanın üstünde lekeler vardı, galiba ağlamıştı. Benim de bu yazıları okurken gözlerim dolmuştu.

"Bende seni çok özledim."

Diye geçirdim içindem. Sonraki bir kaç sayfada anormal bir şeyler yoktu ama gittikçe bu sayfaların benzerini yazmaya başladığını fark ettim ve kendimi tutamayıp ağlamaya başladım.

Günlüğüm, tekrar oluyor işte! Tekrar onları görmeye başladım. En azından eskiden yanımda dayanmam için bir kaynağım vardı. Kızımda gitti, geri döneceğini biliyorum fakat eskisi gibi yalnız hissetmeye başladım, korkuyorum. Her gün canavarları görüyorum. Hatırladın mı günlüğüm lisedeki gibi...

Bu yazılardan sonra devamını okumaya gönlüm el vermedi. Ne yaptığını anlamıştım, günlüğün en arkasında bir zarf çıkmıştı. Zarfın içinde hastaneden alınmış terapi dosyaları vardı. Bir tane dosyanın altında

"Denediğimi bil, istedim maria."

Yazıyordu. Bu yazıyı okuduktan sonra intihar ettiğini hem bu yazıdan hem de bana bıraktığı banka kartlarından, bana yazılmış bir mektuptan ve onun hiçbir zaman çıkartmadığı babamın hediyesi olan yüzükten anladım.

...

Arabanın yana dönmesiyle hayal dünyamdan çıkıp yanlışlıkla koluna düştüğüm percy ye baktım.

Bayan jackson(sally)-Ah pardon tatlım hızlı döndüm biraz.

Maria-Sorun değil bayan jackson.

Deyip gülümsedim. Percy nin annesi çok tatlı ve kibar bir kadındı.

Bayan jackson-Biliyor musunuz çocuklar percy küçükken banyod-

Percy-Anne!

Deyip kızarmış yanaklarla annesine baktı. Bu haline kıkırdadım.

Maria-Bayan jackson siz percy ye bakmayın ben percy nin küçüklüğünü merak ediyorum.

Dedim. Percy bana ölümcül bakışlar yolluyordu ama tek yaptığım omzumu indirip kaldırmaktı.

...

Percy nin banyo maceralarından sonra sonunda Westover Kışlasının kapısının önündeydik.

Maria-Çocuklar içeri girelim mi? Daha fazla dışarda kalırsak buz tutacağız.

Bunu dememle thalia ve percy konuşmayı kesip önlerine döndüler.

Thalia-Haklısın.

Annabeth-İçerde yardım çağırmasını gerektirecek ne olabilir ki?

Percy-İyi bir şey yok herhalde.

Demesiyle meşe kapılar açıldı ve askeri okula giriş yaptık.

"Oha"

Demişti percy. Duvardaki silahlara baktım ve "Burda en fazla kaç dakika yaşarız?" diye kendimce tahmin yürütmeye başladım.