Sığınacak Bir Liman

Bir Pazar Kahvaltısı

Döndü'nün iyileşme süreci ve taburcu olmasının üstünden günler geçmiş, artık daha iyidir. Son bir kaç gündür de Kenan'a " Doktor Bey'i eve davet edelim" diye ısrar ediyordur. Kenan ise hep geçiştiriyordur.
~~~

Sabah/ Kaya Ailesi Ev

Kenan, erkenden kalkmış hastaneye gitmek üzere evden çıkacaktır. Kapının kolunu tuttuğu an, annesinin seslenmesi ile durur.

- Kenan...
- Annecim günaydın, bende tam çıkıyordum...
- Günaydın deniz gözlüm... Bak ne diyeceğim sana...
- Buyur anne...
- Önümüzdeki pazar günü Doktor Bey'i kahvaltıya çağıralım...
- Annecim ama işlerimiz çok yoğun... Daha sonra -...

Döndü ani hareketle, ayağındaki terliği eline alır. Kenan anında suspus olur.

- Bana bak bücürük...
- A-anne bücürük ne ya?... Koca adam oldum ben...
- Sus anneye ya denmez... Akşama kadar işi hallettin hallettin... Valla yersin ağzına terliği...
- Tamam ya... Söylerim annecim...
- " Döndü Teyzen ısrar ediyor" de... Kırmaz beni...
- Tamam tamam...
- Söz ver bakayım bana...
- Tamam söz... Konuşacağım bugün...
- Hah aferin... Hadi görüşük... Akşama geç kalma...
- Tamam annecimmm...

Kenan sokak kapısını açıp dışarı çıkar. Her gün aynı anda hastaneye gittiği Veysel'in arabasını göremez.

- Tabi ya, dün nöbeti vardı...

Arabasına binip hastanenin yolunu tutar.

İlçe Hastanesi/ Acil Servis

Kenan, çalışma odasına eşyalarını koyduktan sonra, acil servise iner.
Ancak Veysel'i yine göremedi. Hazır acil sakinken, onu görmek ister. Adımlarını Veysel'in odasına yöneltir.

Veysel Çalışma Odası

Genç adam günlerdir düşünceliydi. Sebebi ise, eşi Cemile'nin bulduğu bilgilerdi.

5 Gün Önce/ Akşam

Akşam yemeğini yiyen CemVey ve Mihrimah, Cemile'nin "konuşmamız gerekiyor" demesi üzerine salona geçip, merakla kadına bakarlar.

- Veysel'im... Ben bugün biraz araştırma yaptım...
- Neyi araştırdın canım?
- Se-senin öz ailen hakkında...

Veysel, aldığı cevap karşısında sertçe yutkunur. Cemile derin bir nefesle yeniden konuya girer.

- Kasabada ki insanlara sordum...
Eskilerden Dişçi Musa diye biri varmış...
- Eee?
- Eee si şu ki, acaba gidip bir konuşsak, belki senin aileni tanıyordur... Senin doğduğun yıla ait kayıtları bulalım desem, o zamanki şartlar da belli... Ne kayıt ne de başka bir şey çıkar...
- Diyon...
- Veysel'im... Biz buraya neden geldik ha...
- Ya onlar da öldü-...
- Şşş, kötüyü düşünme hemen... Hem belki bir adım kadar yakınızdır onlara...
- İnşallah canım...

Mihrimah ise ikiliyi sessizlik içinde dinler.
~~~

Günümüz/ Çalışma Odası

Veysel'i düşüncelerinden kurtaran kapının açılması olur. Kafasını kaldırıp baktığında Kenan'ı görür.

- Günaydın, girebilir miyim?
- Gel gel...
- Hayırdır Karadeniz de gemilerin mi battı?...
- Yok be, öylesine dalmışım...
- Yorgunluktandır o... Nöbetin bitmiş neden hâlâ burdasın ki?
- Tamam tamam yemedik hastaneyi, çıkıyorum şimdi... Yarına görüşürüz...
- Görüşürüz inşallah... İyi istirahatlar...
- Size de iyi çalışmalar...
- Teşekkürler...