16

312 16 4
                                    


Uyumakta olan bebeği izliyordum çok huzur veriyordu insana çok minik ve yumuş yumuştu resmen yarım saattir uyuyordu niye bu kadar çok uyuyorlardı ki Mingi demi böyle sürekli uyuyacaktı ama ben öpmeden duramazdım ya da sevmeden kucaklamadan duramazdım ki bide böyle tontiş olursa hiç atamazdım elimden izlendiğini anlamış gibi başının iki yanında duran yumruklarını açıp kapatmış dudağını kıpırdatmıştı hafif mızmızlanmıştı ağlayacak diye çok korkmuştum ama biraz daha kıpırdandıktan sonra tekrar uykuya geri dönmüştü pembe kıyafetinin içinde kıpırdanıp duruyordu kıyafetinin aynısından Mingi nin de vardı yeni fark etmiştim "Jimin neredesin hadi gelsene yanıma" bana seslenene kadar geldiğini bile anlayamamıştım Yoongi nin çok sessiz gelmişti haberim bile yoktu ki geleyim bebeği izlemeyi bırakıp beşiğin yanından ayrılmıştım "Geliyorum hyung" demiştim merdivenlere yönelirken elimden geldiğince hızlı adımlar atmaya çalışıyordum fakat büyük karnım buna engel oluyordu elimle korkuluklara dayanarak merdivenlerin ortasına gelmiştim hemen Yoongi hyung görünmüştü oda beni görmüş merdivenlerden çıkarak önüme gelmişti "Yavaş ol" demiş kolumdan tutarak merdivenlerden inmeme destek olmuştu "Bu yedi aylık halinse" demişti ben kilolu muydum bana resmen kilolu demişti o kadar da kilolu değildim abartıyordu bence "Ne dedin sen" demiştim gözlerime ciddi bir ifade takınarak, gözlerine ciddi bir ifadeyle bakmıştım keskin bakışlarımın arasında ezilmişti resmen, yüzüme bakakalmış büyükçe yutkunmuştu
"Bir daha söyle" demiştim çok kızmıştım ona ben şişman değildim karnımda bebek vardı ve gayet normaldi "Yedinci ayın buysa-" "Tamam sus" sözünü yarıda kesmiştim kolumu ellerinin arasından çekmiştim "Ben kendim yürürüm" demiş yavaşça bir basamak daha atmıştım "Yaşlı değilim sonuçta" diye söylenmiş yavaşça bir basamak daha inmiştim "Hemen yaşlı belledin sende beni" basamakları geçip yanıma gelip tekrardan kolumdan tutmuştu "Mızmızlanma hemen yardım ediyorum sadece" demişti istemiyordum yardım etmesini ben kendim basamakları aşabilirdim ona ihtiyacım yoktu yaşlı değildim "Bırak be-" sözümü bitirmeden kendimi onun kucağında bulmuştum refleks olarak düşmemek için elim omzuna gitmişti basamakları hızla geçmeye başlamıştı düşmekten korkuyordum ve hamile olduğum için her zamankinden daha ağırdım merdivenleri bitirdiğinde yere bırakmıştı beni ayaklarım yere basar basmaz omuzlarına yumruklarımı indirmeye başlamıştım ne kadar ağır olduğumu öğrenmişti utanmıştım hep kilomdan ve yapımdan utanırdım omuzuna attığım yumrukları hiçe sayarak arkama doğru yürümeye başlamıştı o kadarda sert ve hızlı atıyordum nasıl hissetmiyordu ki çıldıracaktım karnıma ağrı gelince yumruklamayı bırakmıştım bir anda aklıma bizim niye bu kadar birlikte ve yakın olduğumuzu sorgulamıştım bebek doğunca bütün yakınlığımız bitecekti ama ben bebeği ne yapacaktım ki büyütecek miydim yoksa bir yere mi verecektim yurt gibi yani ama büyünce beni merak edebilirdi kim olduğumu ve şuan ne iş yaptığımı arkama dönüp "Hyung" demiştim durgun bir sesle şaşkın bir şekilde bana dönmüştü niye şaşırmıştı ki o zaman kulağında ki telefonu yeni fark etmiştim "Neyse boş ver" demiş mutfağa gitmiştim konuştuğu kişinin sesine dikkat ettiğimde kız olduğunu anlamıştım garip gelmemişti çünkü bizim aramızda hiçbir şey yoktu, bir ilişkisi olabilirdi ve artık bir karar almıştık evli gibi aynı evlerde ve aynı yatakta yatmayacaktık bu gün hariçti bugün sondu son kez birlikteydik ama bir yandan da tehlikeli gelmişti sonuçta yedinci aydaydım bebek erkende doğabilirdi belli olmazdı mutfak kapısının önünde Yoongi yi izlerken dalmıştım ve kendime geldiğimde yerinde yoktu yukarıdan gelen çığlık sesiyle irkilmiştim Yoongi nin sesiydi evde tektik zaten ikimiz vardık "JİMİN" koşarak merdivenlerden inmişti ne zaman çıkmıştı yukarıya haberim yoktu yanıma gelmiş kolumu çekiştirmişti "Çabuk benle gel" ne oluyordu beni merdivenlere sürüklemişti "N,oldu söylesene " çekiştirmeyi bırakıp karnıma bakmıştı "Yukarıda bebek var ne zaman doğurdun" küçük bir kahkaha atmıştım bana kaşlarını çatarak bakmıştı "Niye gülüyorsun" diye sormuştu "Doğurmadım ki" demiştim "O bebek neydi o zaman" cevap vereceğim sırada yukarıda ki bebeğin ağlamasıyla geri ağzımı kapatmıştım merdivenlerden çıkmıştım oda peşimden gelmişti "Annen getirdi" demiştim kapıyı açıp içeriye adımlamaya başlamıştım beşiğin yanına geldiğim gibi ağlayan bebeği kucaklamıştım çığlıktan korkmuş olmalıydı yüzünü kaldırıp bana baktıktan sonra susmuştu yüzüm tanıdık gelmişti sanırım bu yüzden bana güveniyordu o da kapının eşiğinde durmuş beni izliyordu ona baktığımı anladığında öksürüp yanıma adımlamıştı "Ne diyecektin sen" demişti, yanıma gelmeden önce kollarını birbirine bağlamıştı birlikte yaşamama kararını bir daha gözden geçirmeyi teklif edecektim ama bunu kabul etmeyeceğini biliyordum fakat yeni aklıma gelmişti ona bağlı ve takıntılı görünmek istemiyordum onsuzda bakabilirdim sonuçta ona ihtiyacım yoktu boş vermiştim fakat bebeği bakıp bakmayacağımı bile bilmiyordum ona sadece bunun için danışma ihtiyacım olurdu "Ha yok bir şey önemsizdi zaten" demiştim kucağımda ki bebeğin sırtını okşarken gözlerime ciddi bir ifade ile bakıyordu "Asla böyle düşünme her düşüncelerin, görüşlerin ve fikirlerin benim için çok önemli" gerçekten öyle miydi düşüncelerime değer mi veriyordu şimdi söyleyip söylememek arasında kalmıştım kucağımda ki bebeği vücudum ile yavaşça sallarken gözlerim beşiğe kilitlenmişti "Acaba hyung şu konuyu biraz daha düşünsek mi diye düşünüyordum da" oda benim gibi düşünür bir ifade ile bir yere bakılı kalmıştı bir dakika sessiz kalmış sonrada sessizliği ben bozmuştum "Yada bakacak mıyım yoksa bir yere mi vereceğim"

Mafia BabyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin