Mafia Baby

20

3 yıl sonra

"Hadi birazcık daha" Demiş kaşıktaki köfteyi Mingi'ye uzatmıştım

Yemek istemiyordu artık 3 yaşındaydı ve kendi kararlarını şimdiden kendisi veriyordu Yoongi'nin ailesiyle birlikte yemek yiyorduk bizi yemeğe çağırmışlardı Mingi bana her zaman yemek konusunda zorluk çıkartıyordu ona kalsa hiç yemeyecekti "Baba iştemiyoyum"

Henüz konuşması gelişmemişti r leri y olarak söylüyordu bazenleri aniden birşey anlatacağı tutuyor anlatmadan da peşimizi bırakmıyordu konuşma şekli çok tatlıydı bana ne anlatsa sabaha kadar dinlerdim

"Ama henüz hiçbir şey yemedin" Saçıyla oynayıp salatayı göstermişti "Bundan yedim bak" Demişti ama daha karnı doymamıştı en ufak birşey yediğinde doyduğunu sanıyordu
"Yemek istemiyorsa bırak yemesin zorlama" Demişti

Yoongi'ye bir bakış atmıştım o ne anlardı çocuk bakmaktan, çok bilmiş gibi konuşuyordu

Birkez daha denemiştim "Hadi güzel kızım benim ye şunu"

Bıkmış gibi çenesini masaya yaslamıştı "İştemiyom iştemiyom"

"Ama yemezsen ağlarlar" Demiştim komik olacaktı ama şansımı deneyecektim yine

Mingi gülüşüp sandalyede kıpırdanmıştı "Yemekler ağlay mı" Demişti

"Soğuyacak ama Mingi hadi ye şunu" Sonlara doğru sesim sinirli çıkmıştı kolundan tutmuş hafif sarsmıştım Bayan Min sinirlenmeye başladığımı görünce araya girme ihtiyacı hissetti "Bırak benim torunumu keyfi isterse yer öyle değil mi" Demiş Mingi'ye bakmıştı

Tabiki bende zorlamak istemezdim sonuçta ona istemediği bir şeyi yaptırma hakkım yoktu ama doktorlar yaşına göre kilosunun çok az ve sorunlu olduğunu söylemişti "Anne ama doktorlar yemek yemesi gerektiğini söylüyor fakat sadece salata yedi onun için korkuyorum beni anlayın"

Ama vazgeçmeyecektim en sonunda ona bu köfteyi verecektim "Hadi kızım lütfen" Demiş birkez daha uzatmıştım

Olumsuz anlamda kafa sallayınca sinirlenmeye başladığımı fark etmiştim ama kendimi tutmalıydım o daha üç yaşında ne yaptığını bilmiyor diye geçirdim içimden köfteyi tabağa düşürmüş masaya sertçe kaşığı vurmuştum istemsizce "Mingi delirtiyorsun beni" Demiştim dişlerimi sıkarak
"Sakin ol Jimin karşında küçücük çocuk var" Demişti Yoongi elini elimin üzerine koyarak elimi okşamıştı üzüntüyle ona baktım "Ama benim ne yapıp ne edip bunu ona yedirmem gerekiyor Yoongi" Bir kaç dakika sofrada sessizlik çökmüştü eli hâlâ benimkinin üzerindeydi birşeyler düşünmeye çalışıyor gibiydi "Birde sen denesen belki yer"

"Zorlamayın çocuğu sonra büyüyünce hiç yemez"

Mingi'yi bırakıp kendi yemeğime odaklanmıştım sofraya oturduğumdan beri ona yedirmeye çalışıyordum şimdi de kendi karnımı doyurmam lazımdı sandalyeden kalkmıştı küçük olduğu için inmişti yani

Ağzımdaki yemekleri çiğnerken Mingi'ye bakıyordum bütün hareketlerini izliyordum sabırla ağzımdakileri yutmayı beklemiştim "Nereye küçük hanım otur şuraya" Demiş yanımdaki bardağı alıp bir yudum su içmiştim geri bırakırken "Daha karnın doymadı açken oyun oynayamazsın" Belki çok katı görünüyor olabilirim ama onun iyiliğini düşündüğüm içindi herşey  amacım kötü bir ebeveyn olmak değil sadece karnını güzelce doyurmak istiyordum "Ama neden" Demiş sandalyenin altını tutmuştu "Baba yütfen"

Buz gibi gözlerle yalvaran kızıma baktım "Hayır dedim Mingi" Babasına bakmış dudak büzmüştü "Yemeğini yiyip karnını doyurursan oynamana izin veririm" Demiş tabağını önüne itmiştim kolundan tutup yanıma gelmesini sağlamıştım tabağı önüme alıp köfteyi çatala almıştım bu sefer, dudaklarının önüne tutmuştum istemsizce küçük bir ısırık almıştı "Aferin kızıma bu sefer kendin bitir hadi" Demiş sandalyesine oturtmuştum bu sefer istekli görünüyordu köfteleri bizimkilerine göre çok küçüktü zorlanmadan ağzına tek seferde atabilirdi fakat bizim yemek için kesmemiz lazımdı