Mafia Baby

18

Üç gün sonra

Bebek bakmak bu kadar zor muydu tabiki de zordu ama bu kadar olacağını düşünememiştim uyuyutmaya çalışıyorduk ama gözünü bile kapatmamıştı ve son ses bağırıp çığlık atıyor ve evdeki kimseyi uyutmuyordu üçümüzde ayaktaydık ben Yoongi ve Bayan Min uyutmaya ve sakinleştirmeye çalışıyorduk ama olmuyordu neyden rahatsız olmuştu daha eve alışmaya fırsatı bile olmamıştı o yüzden mi korkuyordu gözlerini daha dün sabah hastanede açmıştı yani hastaneye de alışmamıştı kim kucağına alsa çırpınıyor ağlıyordu hepimiz teker teker sakinleştirmeyi denemiştik eve ilk geldiği saatlerde gayet sakindi ama ne olduysa uyuyup uyandığında oldu daha çok küçük olduğu için odasına yatırmamıştık oturma odasında bizim yanımızda uyuyordu

Ve ses yoktu onun iyice uyuması için hiç konuşmuyor ve hareket bile etmiyorduk ses çıkartabilecek her şeyden kaçınıyorduk ama ses olmamasına rağmen uyanmıştı ve aniden ağlamaya başlamıştı ve susmadı

Ben yerimden kıpırdayamıyordum çünkü her yerim ağrıyordu ama buna rağmen bende uğraşmıştım

Yoongi' de artık vazgeçmiş annesine vermişti çünkü aramızda ki en bilgili oydu zaten en çok onda sakinleşiyordu Bayan Min her kucağına aldığında bizden daha az ağlıyordu

Koltuğuna oturmuş Mingi' nin yüzünü omzuna getirmiş arkasını döndürmüştü elini minik beline atmış bir kaç kez yavaşça vurmuştu

Artık ağlamıyordu ama yine huzursuz olmuş gibi sesler çıkarıyordu ayağa kalkıp kızımın yüzünü omzundan kaldırmıştı yanıma gelmiş bana uzatmıştı

Dikkatlice almış kucağıma koymuştum siyah gözleriyle bana bakıyordu battaniyesi ile birlikte onu kollarıma almıştım

Minik ayaklarını kıpırdatmaya çalışıyordu ağlayacak gibi sesler çıkartıp yüzüme bakıyordu öpmek istiyordum ama daha üç günlük olduğu için korkuyordum o daha çok narindi en ufak bir öpüşümde hasta olabilirdi o yüzden minikçe omzundan öpmüştüm pembe kıyafetinin içinde kıpırdanıp duruyordu ama şuan oynaması değil uyuması lazımdı şuan uyku saatiydi aslında uykusu vardı ama uyumuyordu gözleri kapanıyordu ama hemen geri açıyordu

Gözlerime bakıyordu gözleri daha tam olarak açılmadığı için yumuş yumuştu minik elini saçlarına götürmüş orada biraz tutmuştu saçını çekmesinden korktuğum için minik elini tutmuş dudaklarıma doğru götürüp öpmüştüm işaret parmağımı minik parmakları arasına alıp sıkıştırmıştı o kadar softtu ki tatlılıktan ağlayacaktım kalbime dokunuyordu "Benim çıkmam gerekiyor" sesini duymamla Yoongi' ye kitlenişim bir olmuştu (Bütün yaşantın yalan olur emin ol) koltuktan kalkmıştı

Kaşlarımı çatıp öldürücü bakış atmıştım o kız ile olan mesajları hala aklımdaydı bu sefer göz yummayacaktım gitmesine izin vermeyecektim "Nereye" demiştim sinirli ses tonumla bana bakarak, kalktığı yere geri oturmuş koltuğa sinmişti "Şey hava almaya" demişti çekingen bir şekilde

"Kapı orada değil ama terse gidiyordun"

"Hazırlanmaya gidiyordum, yan odaya"

"Yalan söylüyorsun"

"Nereden çıkardın"

"Sen hava almaya hazırlanarak mı gidiyorsun"

Susmuştu, diyecek bir şeyi yoktu tabiki "Telefonunu ver" demiştim sert olacaktım bu sefer, telefonunu çıkartıp bir şeyler yaparken "Kapatmadan ver" demiştim, kollarımda kıpırdanan minik bedenin parmağımı bırakmasıyla gözüm Mingi' ye kaymıştı ellerini yumruk yapıp gözlerine götürmüştü

Gözlerine dokunmaması için tutmuştum daha tırnaklarının gözüne batabileceğini bilmiyordu "Sende ver şu telefonu uğraştırma beni" demiştim, çekinerek yattığım yatağa oturup telefonunu yavaşça uzatmıştı telefonu bana uzatıp kucağımdaki Mingi'yi ağlamaya başladığı için kucağına almıştı kafasını daha tutamadığı için sağa düşürmüştü Yoongi kafasını nazikçe kaldırmıştı 

Ben telefonda bir yerleri  kurcalarken bir yandan da gözüm istemsizce Mingi' ye kayıyordu çünkü ağlıyordu hareketlerini iyice gözden geçiriyordum battanesiyle birlikte alıyorduk çünkü böyle daha güvenli geliyordu hala çok tazeydi kıpırdayıp kucağımızdan düşer diye korkuyorduk 

Bir kaç dakika sonra Bayan Min ile Yoongi mutfağa gitmişlerdi ben hala bir şey bulma ümidiyle telefonunun her detayını iyice gözden geçiriyordum mesajlarda o kızın adını görünce hiç düşünmeden sohbeti açmıştım yeni mesajlar atmıştı ve Yoongi daha onları okumamıştı kıza görüldü atmıştım Yoongi 'ye onu araması gerektiğini yazmıştı bende isteğini gerçekleştirmek için numarasını aramıştım arama ekranı göründüğünde telefonu kulağıma doğru götürmüştüm hiçte bekletmemişti pusuda yatıyordu "Hani nerede kaldın" açmasıyla soruya boğması bir olmuştu cevap vermemiştim "Hey sana diyorum niye gelmedin" yine bir şey  söylememiştim "Yoongi orada mısın" buluşacaklardı bes belli kıza sövmek aklımdan geçenlerin hepsini saymak istiyordum ama yabancı birinin sesini duymasıyla göt korkusundan kapatacağını biliyordum "Beni mi trollüyorsun hiç komik değil" demşti yine susmuştum iyice öğrenmek istiyordum neden buluşacaklarınını nerde buluşacaklarını "Masada yalnız bıraktın beni" gözlerim dolmaya başlamıştı konuşmayı bekletip Yoongi' yi çağırmıştım 

Merdivenlerden telaşla inip yanıma gelmişti 

Artık eski heyecanı vermediğimi biliyorum ve fic yazma işinden soğumaya başladım sırft isteyenler var diye istemsizce zorlamaya çalışıyorum kendimi ama olmuyor hemen sıkılıyorum