Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1| Ölüm
Başlama tarihini yazınız...
Bu, İntikamdan Doğan Aşkın Öyküsü...
Ölüm... 4 harf, tek heceden oluşan ama etkisi keskin bir bıçak gibi olan bir kelime, onu duyan insanı ne kadar korkutabilir?
Yaşamadan bilemezdi bunu kimse. Tıpkı elinde bavuluyla Mardin'in sıcağına aldırış etmeden başına taktığı eşarpla sevdiğine kaçan Helin'in bilemediği gibi.
Mardin'in kavurucu sıcağına aldırış etmeden tüm gücüyle koşuyordu genç kız. Derince aldığı solukları boğazını yakarken kalbi göğüs kafesinde deviniyordu. Derin nefesler almaya çalıştı yeniden. Genç kadın elindeki küçük bavulu daha da sıkı tutarken arkasına baktı. Bu saatte gelenin, geçenin olmadığını bilse de korkusu genç kızı arkasına bakmaya itiyordu yine de. Sabahın ilk saatleriydi. Gün yeni ağırmaya başlamıştı. Mardin derin bir uykudayken sadece sevdiği adam ve o uyanıktı koca şehirde belki de. Ara sokakta duyduğu sesle hızla bir duvar kenarına sinip sırtını dayadı can havliyle.
"Helin! "Diyerek kendisini çağıran sevdiği adamın sesini duymasıyla yumduğunu bile fark etmemiş olduğu gözlerini araladı. Sevdiği adam telaşla etrafa bakmasına rağmen kendinden o kadar emindi ki bir kez daha aşık oldu ona genç kız.
"Helin, hadi. "Sevdiği adamın kendisine uzatmış olduğu eli tereddüt dahi etmeden sıkıca tuttu. Adam hızla geldiği ara sokağa doğru sevdiği kızı sürüklerken yakalanmaları an meselesiydi. Hızlı olmalıydı bu yüzden adam. Yoksa sevdiği kadın göz göre onun yüzünden ölecekti. Diyar yolun sonunun ölüm olacağını bilse de sevdiği kızı biraz daha yaşatmak için elinden ne geliyorsa yapacaktı. Bunun için her şeyi göze almıştı, ölümü bile. Arabasının yanına gelince çevik bir hareketle kızı arabaya bindirdiği gibi hızla binip sürmeye başladı. Aşklarını özgürce yaşamak içindi yaptıkları bu çılgınlık.
İki sevdalı Mardin sınırını geçerken Karadağ konağında yer yerinden oynuyordu. Yıllardır babasının mezarında ona " Canımı yakanın canını yakmaya yemin ettim ben. Seni benden alanların rahat bir nefes almalarına asla izin vermeyeceğim baba! " Diyerek yeminler eden adam yaşanılan olayın verdiği öfkesinden gözü dönmüş bir halde etrafına saldırıyor hıncını bu şekilde almaya çalışıyordu. Yediremiyordu kendine çünkü adam kız kardeşinin böyle bir aptallık yapışını. Kendisi dahil herkesi çiğneyerek kaçan kardeşi kaçarak sadece ölüm fermanını imzalamamış ailesinin anlına da namus lekesini sürmüştü. Konağın kapısı hızla açılınca adam ellerini arkada birleştirip karşısında başı eğik duran adamına baktı.
" Ağam, ağam! " Adam başına geleceklerin korkusu ile kekelemeye başlayınca Birîndar Karadağ artık taşma noktasına gelen sabrıyla adamın iki yakasından tutup hırsla sarstı.
