Framed Memories

prologue

ඔහ් හෙලෝ . මම මියා .  අවුරුදු දාහතක කෙල්ලෙක්  . හරියටම මන් අලුත් ස්කූල් එක්කට ආවා . අඇත්තෙන්ම රොබොටික් , AI engineering  වගේ සන්කීර්න දේවල් උගන්වන ස්කූල් එකක් මේක

පුදුමද එහෙම සබ්ජෙක්ට් ස්කූල් වල තියෙනවා කිව්වම ??

ඉතින් මේ 2090 නේ හැම දේම සාමාන්‍යයි !

මීට මාස කීපයකට කලින් මගේ ග්‍රැනී නැති උනා . එයා අඇත්තෙන්ම ස්වීට් කෙනෙක් (idkin mtm mev liynn un ne )  ඉතින් ඒ උන දේත් එක්ක අම්මා නම් හුගක් දුකෙන් ඉන්නේ .

ගෙදරම පාලුයි වගේ මම අම්මා කියන විදිහට ' නොසන්ඩාල " කෙල්ලෙක් . මන් දන්නවා ඒක අඇත්ත . කොහොම හරි ගෙදර ඉන්න අකමැත්ත නිසාම ස්කූල් හොස්ටල් එකට අඇතුලු උනා මම . තනි කාමරේක මන් විතරක් තව සති දෙකක් ඉන්න ඕනේ ස්කූල් පටන් ගන්නකන්.

කම්මැලී!!

මගේ සිතුවිලි සේරම නතර උනේ අම්මගෙන් අඇවිත් තිබුන ලියුම නිසා . අම්මට මගේ bday එක මතක තිබිලා එහෙනම්..

පොඩි බොක්ස් එකක් එක්කම එවලා තිබ්බ ඒ ලියුම දිහා මන් බැලුවා . දෙයියනේ මේ ග්‍රැනිගේ අකුරු නේද ..

මන් කදුලු පිරුන අඇස් වලින් ඒක අඇරලා බැලුවා . ඒක පෙට්ටිය අස්සේ තිබුනේ ෆෝන් එකක් . අනේ අඇයි  මේ වගේ ෆෝන් එකක් මට . මේවා අවුරුදු ගානකට කලින් තිබ්බ ඒවා නේ . දැන් තාක්ශනේ එක්ක මේකට හැප්පෙන්න බෑ

කොහොමින් කොහොම හරි මන් ඒ ෆෝන් එක අතට ගත්තා . ඕන් වේවිද ? මන් දන් නෑ

ඒ එක්කම මට හම්බ උනේ අම්මගේ නෝට් එකක්

............................................................................
.BUB

ඔයා ඔය ෆෝන් එක හොදින් බලන්න . කනෙක්ට් වෙන්න ඉන්ටර්නෙට්  එක්ක සමහර විට තවමත් ඒක වැඩ අඇති . දෙයක් ඉගෙන ගන්න පුලුවන් ඔයා හරියට පාවිච්චි කරොත් . It's up to you : )

............................................................................

අම්මා එච්චරයි කියලා තිබ්බේ . මන් ෆෝන් එක එහෙම්මම චාර්ජ් එකට ගහන්නයි බැලුවේ ඒත් ඒ විදිහේ plug socket කොහෙන්ද හොයන්නේ ?  අන්තිමේට මගේ පුන්චි රොබෝගේ ආදාරෙන් ඒක චාජ් කරගත්තේ