TROUBLEMAKERS/ STRAY KIDS

common point?

"İçer misiniz?"

- ☂️ -

Jeongin'in uzattığı sigarayı eline aldı Chan ve okulun arkasındaki tenha merdivene adımladı. Arkasından diğerlerinin de geldiğini biliyordu. Cebindeki çakmakla sigarayı yaktı ve bir fırt çektikten sonra Hyunjin'e uzattı.

Hyunjin de aynı şeyi yaptıktan sonra Jisung'a, Jisung Felix'e, Felix Changbin'e, Changbin Minho'ya, Minho Seungmin'e ve Seungmin de Jeongin'e verdi. Öksürerek de olsa bir dal sigarayı hep birlikte bitirdiler.

Birbirlerinin nefessiz kalmasına kıkırdadılar sessizce. Sonra sigara bitince hepsi sessizce toplanıp, tek kelime etmeden ayrı yollara dağılmaya devam ettiler.

Hepsinin aklında tek soru vardı. "Okula tutunmak için bu adamlarla iyi geçinmem gerekiyor, ama nasıl yapacağım?"

Ertesi sabah kafası en çok karışık olan Seungmin'di. Okula hiç erken gittiği olmamıştı ama bugün ilk kez erken uyanıp ne yapacağını düşünmüştü. Müzik kulübüne katılmalıydı, ama diğerlerinin öyle düşünmemesinden korktu.

Evde gezinmektense üzerini giydi ve salona indi, leş gibi alkol kokusunu hissetti. Anladı ki babası evdeydi. Fazla ses çıkarmadan dolaptan süt çıkarmaya çalıştı, ancak yakalandı her zamanki gibi.

"O şort neden bu kadar kısa? Pantolon giysen olmuyor mu?" Yine uzandığı koltuktan bir kusur buluyordu ona.

Gözlerini devirerek yanıtladı Seungmin. "Yakışmıyor pantolon."

"Görünümüne önem verdiğin kadar derslerine de veriyor musun? Bu sene sınıfta kalırsan sana ne yapacağımı biliyorsun. Seni-"

"Evet, beni sokağa atarsın. Merak etme, kalmam sınıfta falan." Dedi Seungmin, ardından bardaktaki sütü babasının yanına bıraktı ve tek kelime etmeden çıktı evden.

"Sorun değil, senin vermediğin sevgiyi başka bir adamda daha bulurum ben..."

Evi okula yakındı, bilekli ayakkabılarını geçirdi ayağına ve banka hesabında kalan paraya baktı, az kalmıştı. Gider kendine yaşça büyük adamların daha çok dikkatini çekmek için bir kaç kıyafet alırdı normalde, ancak babasıyla yaptığı konuşmadan sonra daha da ikna oldu o klube dahil olmaya.

Kendi direkt sigara alamazdı, bu yüzden bir göz attı etraftaki insanlara. İkna edebileceği bir adam aradı gözleri. Ve tabii ki buldu hedefini, muhtemelen yirmili yaşlarının sonlarında, yakışıklı bir adam. Ona yanaştı ve dertli bir şekilde kaldırıma çöktü.

Kibar birisine benziyordu, bir lise öğrencisini böyle görünce hemen yanına eğildi ve sordu. "Sorun ne?"

"Babam sigara istedi ama bana satmazlar. Eğer götürmezsem de döver beni. Her zaman böyle oluyor." Seungmin her zamanki acınası rolüne bürünmüştü. En başarılı olduğu şeyi yapıyordu.

Genç adam daha öncekiler gibi kandı elbette Seungmin'e. "Ne yapsak? Çok sert bir adam mı?"

"Evet, eğer alamazsam eve de dönemem. Burada mı uyusam?"

"Oh hayır! Ben senin için alırım, ama cidden baban istedi değil mi?"

"Evet..." Seungmin manipülasyonunun işe yaradığını anlayınca gizlice gülümsedi ve kartı adama uzattı. "Temassızı var."