BÖLÜM 7 ~KAHVALTI~

22 1 0
                                    

Bu sabah erken uyanmıştım. Emreyle mesajlaştık ve abimin onu daha iyi tanıması için bir kahvaltı düzenlemeye karar verdik. Emre sahilde bir kafe ayarlıyacağını ve orda buluşacağımızı söyledi. Ben de herkesi uyandırma kararı aldım. "Cansuuu knka kalk hadi emrelerle sahilde kahvaltı yapcaz." Dedim. Cansu hemen "alp de gelicek mi?" Dedi ben de "bilmiyorum ama grlmese daha iyi olur abimlerde gelicekler çünkü." Dedim. Biraz üzülmüştü. Ben de hemen emreyi aradım.
-Aşkım?
+Efendim prensesim?
-şey kahvaltıya alpi de çağırsan olur mu?
+Ben de onu sorcaktım cansu geliyo mu?
-evet evet gelicek cansu. Alp?
+Tamam aşkım o da zaten diyodu bana cansu gelicekmi diye söyliyim de sevinsin bari. Cansu dan hoşlanıyo ama açılamıyo biliyomusun.
-sana bi şey söyliyimmi? Cansu da alpten hoşlanıyo.
+Ooo aşkım aralarını yaparız o zaman
-tabiki de
+by by aşkım
-byy
Vayy bee alpe bak sen. Cansudan hoşlanıyomuş ha. Aralarını tabikide yapıcaz. Neyse ben abimi uyandırayım.

~~~~~~~~

Kahvaltı tabaklarımız önümüze geldi ve yemeye başladık. Abim emreyi sorguya çekiyordu resmen. "Kardeşin ablan abin var mı emre" dedi abim. Bunu ben de merak ediyordum. Hic sormamıştım. Emre "bir tane kız kardeşim var abi 14 yaşında." Dedi. Biraz şaşırmıştım. Çünkü emrenin ablası olabilecrğini tahmin etmiştim. Olsun küçük kız kardeşte iyidir.
Abim sorularına devam ederken alp geldi. "Biraz geciktim kusura bakmayın arkadaşlarla basket maçı yapıyoduk da." Dedi alp. Onur abi hemen "sen kimsin bakalım genç?" Dedi. Muhtemelen cansunun sevgilisi olduğunu düşünmüştü. "Ben alp. Emrenin arkadaşıyım" dedi ve herkesle el sıkışıp tanıştı. Boş sandalyeye oturdu ve kahvaltı tabağı geldi. Herkes kahvaltısını yapıyor arada bi gülüşüyorduk. Emreyle abim iyi anlaşmışa benziyordu. Herkes kahvaltısını bitirdi hesabı ödeyip çıktık. Sahile gelmiştik. Denize girme kararı aldık. Üstümüzdekileri çıkartım denize girdik. Yaklaşık 2 saat yüzdükten sonra ben çıkıyorum deyip denizin içinde ilerlemeye başladım. Alttan bir şey ayağımı çekince denizin içine gömüldüm. Hadi köpek balığıysa ve beni yemek için götürüyorsa. Hayal gücüm çok geniş. Nefesim bitmeye başladığında ayağımı biraktı ve suyun üstüne çıktım. Nefes almaya başladığimda baya derine gelmiştik. Kimdi bu salak. Allahtan yüzmeyi biliyorum. Burdan gidebilicem. Tam kolumu kaldırmış kulaç atacakken bu seferde belime sarıldı. Kafamı ceviremiyordum. " kimsin sen?" Diye cırladım. "Bilmem sence ben kimim?" Dedi. Emrenin sesine çok benziyordu bu zaten bana böyle ya abim ya da emre sarılabilir di o yüzden "Emre?" Dedim sorarcasına. Boynuma minik bir öpücük kondurup " doğru tahmin!" Dedi. Ona küsecektim neden böyle yapmıştı. "Emre git burdan benimle konuşma küstüm sana" dedim ellerinden kurtulmaya çalışarak. "Emre bırak beni" diye bağırdım. Kollarını daha çok sıkınca pes ettim. "Neden beni buraya getirdin emre" dedim. "Nedenini öğrenmek istermisin?" Dedi. "Evet!" Dedim. Merak etmiştim. Beni kendisine doğru çevirdi. Tam gözlerimin içine baktı ve "seni seviyorum" dedi. Bende "seni seviyorum" dedim ve beni öpmeye başladı. Çok güzel öpüyordu. Dudakları yumuşacıktı. Verebildiğim kadar karşılık vermeye çalışıyordum. Öpüşmemiz daha da derine inerken yalancı bir öksürük sesiyle ayrıldık. Alp'ti. "Abi pardon böldüm ama buğra abi her yerde elayı arîyor" dedi sırıtarak. Demek ki baya derine gelmiştikki bizi görmemişlerdi. Yüzerek kıyıya gittik. Abim deliye dönmüş bir şekilde "Ela! Nerdesim sen??!!!" Diye bağırdı. Biraz fazla bağırmıştı. "Burdayım işte"dedim titreyen sesimle. Abim bana ilk defa bu kadar çok bağırmıştı. Görüşüm bulanıklaşmaya başlamıştı. Altıma şortumu giyip ordan uzaklaştım. Özge abla abime kızıyordu"neden ona bu kadar çok baģırdın ??" Diye . Abimin sesini duymak istemediğim için koşmaya başladım. Boş bir bank bulup oturdum. Hava kararmak üzereydi. Arkamdan emre de gelmişti. Ama ben onu görmedim. Yanıma oturup "şey ela özür dilerim benim yüzümden oldu " dedi. Daha şiddetli ağlamaya başladım. Yanıma gelip sıkıca sarıldı. "Ben yani daha önce abim bana hiç bu kadar çok bağırmamıştı." Dedim hıçkırarak. Ben de emreye sarıldım. "Gel seni eve götüreyim prensesim" dedi. "Tamam" dedim.

Emre'nin ağzından;

Yanımızdan ayrıldığında peşinden gittim elanın. Benim yüzümden olmuştu. Kendimi çok suçlu hissediyordum şuan. Ela bir banka oturunca yanına gidip oturdum. Hıçkırarak ağlıyordu. Ben "şey ela özür dilerim benim yüzümden oldu" dedim aģlaması daha da şiddetlendi. Gidip sarıldım. Onu eve götürmeyi teklif ettim. Kabul etti. Yolda yürürken bile ağlıyordu. Onun hıçkırıklarını duyunca benimde ağlayasım geliyordu. Ama tutuyordum kendimi. Onu bizim eve götürmeyi çok isterdim şuan sarılarak uyumayı ama götüremezdim. Hem elanın abisi vardı hem de doğa hemen anneme yetiştirirdi.kapının önüne geldik. Elanın dudaklarına minik bir öpücük kondurup geri çekildim. Ela eve girdi. Ben de evin yolunu tuttum. Onu öpmeyi çok seviyordum. Dudakları yumuşacıktı ve çikolata gibi bir tadı vardı. Sanırım hayatımda ilk defa bir kıza aşık olarak onunla çıkıyordum.

Ela'nın ağzından;

Emre beni eve kadar getirdi. Dudaklarima minik bir öpücük kondurup ben içeri girene kadar beni bekledi. Herkes evdeydi. Onur abi özge ve sevda abla içerde TV izliyordu. Direk odama çıktım. Abimin nerde olduğunu ne yaptığını hiç bir seyini merak etmiyordum. Cansu odadaydı. "Ela" dedi içeri girince. "Efendim" dedim. "Gel buraya ve neler olduğunu anlat güzelim" dedi. Olanların hepsini elaya anlattım." Tam senin peşinden gelicektim özge abla tuttu 'emre gidiyor onları yalnız bırakalım' ben de tamam dedim o yüzden yanına gelmedim" diye açıklama yaptı. "Abimle konusmicam cansu beni çok kırdı çok bozuldum bana hiç bu kadar çok bağırmamısti." Dedim. Cansu benu anlar derecede kafasını salladı. "Cansu uyumak istiyorum" dedim oda tamam deyice yatıp uyudum. Yarın abimle konuşmayacaktım.

BOYFRIENDHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin