🖤İki Yabancı🖤

5.Bölüm🖤

Aradan bir hafta geçmişti. Ben resmen onunla evlenmiştim  hâlâ  inanamıyordum  bu olanlara. Rüzgar söz verdiği gibi nikahtan bir kaç gün sonra Yaman'ı  bırakmıştı. 

" Evlenmiş olabiliriz  ama asla gerçekten karın olmayacağım  asla! "

Yüzüme bakıp  güldü. Bir şey dememişti. Ayrı odalarda kalıyorduk sadece yemek yerken birbirimizi  görüyorduk.

" Ben evde yokken sakın  dışarıya  çıkayım  deme. Sıkılırsan kitap okuyabilirsin. Arkadaşını  görmek istersen de buraya çağır biliyorsun  bu evde kuş uçsa haberim oluyor."

Sonra parmağıma baktı. " Alyansını  da tak, bir daha söylemeyeceğim."

Rüzgar gittikten sonra odaya çıkıp  çekmecenin içine fırlattığım alyansı  alıp taktım. Yaman'ı  çok merak ediyordum ama Bilge'ye  bunu telefonda soramazdım. Telefonu  elime alıp Bilge'ye  konum attım.

**

" İnanmıyorum,  sen çok zayıflamışsın. Deniz kendine neden  dikkat etmiyorsun? " Bilge yine formundaydı. Onu susturup  odaya çıkardım. Kısık  sesle konuşuyordum.

" Bırak şimdi  benim kilomu. Yaman nasıl? Onu son gördüğümde kafasına silah dayamışlardı." Gözlerimden  akan yaşlara aldırmadan  konuşmaya  devam ettim.

" Onunla evlenmek zorundaydım. Yoksa Yaman'ı  öldürtecekti. " Bilge bana sıkıca  sarılıp saçlarımı okşadı.

" Yaman iyi merak etme. Mahalleden taşındı şuan babannemin evinde kalıyor. Asıl sen nasılsın? O adam sana kötü davranmıyor  değil mi? "

" Hayır. Tam ortası işte ne iyi ne kötü. İstemediği  bir şey yapmazsam sorun çıkarmayacağını  söylüyor. "

Kapı açıldığında  korkuyla arkamı  döndüm. Rüzgar gelmişti. Bilge'ye  yaklaşıp kendini  tanıttıktan  sonra elini uzattı. Bilge istemeye  istemeye  onunla tokalaştıktan  sonra oturduğu  koltuktan  kalktı.

" Ben artık gideyim, istediğin  zaman ara beni kuzum. " Birbirimize  sıkıca sarılıp  iki dakika falan öyle kaldık. Sonra aşağı inip Bilge'yi  uğurladım.

**

Sabah zilin sesine uyanmıştım. Kapıda kim varsa alacaklı  gibi çalıyordu  zili. Yataktan kalkıp  pencereye  doğru yaklaştım. Evin bahçesinde  polis arabaları  vardı.

O sırada birisi  odaya daldı. Arkamı  döndüğümde  Rüzgar'ı  gördüm. Kapıyı kapatıp  yanıma geldi.

" Polisler  senin için gelmiş olmalı. Ağzından  yanlış bir şey çıkarsa o sevgilini de arkadaşını  da gebertirim. "

**
Polislerle birlikte karakola gelmiştik. Benim ifademi alacaklardı. Polis memuruyla  başkomiserin  odasına girdik. Başkomiserin karşısındaki  sandalyeye  oturdum.

" Bize gelen  ihbara göre Rüzgar Poyraz sizi zorla alıkoymuş  ve tehdit ederek sizinle evlenmiş. Eğer böyle bir şey varsa sizi koruruz  Deniz Hanım. Korkmayın. "

Beni korurlardı belki ama Yaman'ı  ve Bilge'yi  de koruyabilecekler miydi? Onları tehlikeye  atamazdım. Rüzgar tutuklansa  bile dışarıda  adamları vardı.

" Rüzgar benim eşim. Biz daha yeni evlendik kim neden böyle bir şey söyledi bilmiyorum. İhbarı  kim yapmış? "

Başkomiser önündeki  dosyaya baktıktan  sonra bana döndü.

" Bilge Çelik ihbarda  bulunan kişi. Arkadaşınızmış, kuzeni Yaman  sevgilinizmiş. Rüzgar Poyraz sizi Yaman'ı  öldürmekle tehdit etmiş. "

Gülümsedim. " Öyle bir şey yok, biz severek evlendik. "

İfademi imzalayıp odadan çıktım. Rüzgar beni bekliyordu. Son derece sinirli gözüküyordu. " Gidelim." dedi elimi sıkıca  tutup.

**

Eve döndüğümüzde  Rüzgar evde volta atıp duruyordu. Yanına gidip kolunu tuttum. Temasım  onu şaşırtmıştı.

" Rüzgar, istediğini yaptım. Polise bir şey demedim. Sen de peşini bırak,  kim ihbar ettiyse etmiş işte. " Gözlerini  gözlerime  dikip uzunca baktı.

" Sen biliyorsun değil mi? O yüzden bu kadar korkuyorsun. Ama durmayacağım, onu bulup  gebertmeden  rahat etmeyeceğim. "

Bir anda düşünmeden konuştum. " Bilge beni korumak için yapmıştır. Lütfen zarar verme ona. "

Kahkaha attı. Sonra adamıyla  birlikte evden çıkıp gitti. Salak kafam.. Odaya çıkıp  telefonumu  elime alıp  Bilge'yi  aradım. Hemen açmıştı.

" Bilge, Rüzgar senin onu ihbar ettiğini  öğrendi. Evden çıktı, muhtemelen oraya geliyor. Hemen mahalleden  ayrıl."

Bilge kıkırdadı. " Niye korkuyorsun bu kadar? Bir şey yapamaz merak etme. Seni korkutmak  istiyor ve başarıyor  da. Müşteri  geldi kapatıyorum."

Telefon kapanmıştı. Bir kaç kez aradım ama açmıyordu.

**

Aradan iki saat geçmişti. Rüzgar eve gelmemişti Bilge de telefonlarıma  cevap vermiyordu. Telefonum  çaldığında  hemen açtım.

" Deniz.."

Yaman'ın sesini duyunca kalbim acımıştı. Onu çok seviyordum. Ama onu tehlikeye  atamazdım. Onun iyiliği  için ondan uzak durmam gerekiyordu.

" Yaman, özür dilerim. Bunu yapmak zorundaydım. " Yaman konuştuğunda beynim durmuştu.

" Bilge'ye  ulaşamıyorum,  kafeye geldim. Kafenin camlarını  indirmişler, Bilge ortada yok. "

Telefonu kapatıp  evin dışına  çıktım. Koruma önüme geçip beni durdurdu.

" Dışarı  çıkmanız  yasak, Rüzgar Bey'in  talimatı. "

O sırada Rüzgar'ın  arabası bahçeye giriş yaptı. Arabadan inip bana doğru geldiğinde  ona yaklaştım. Tam önümde duruyordu. Omzuna vurup ağlamaya başladım. Hem ağlıyor hem de vuruyordum.

" Bilge'ye  ne yaptın? "

" Olması gereken neyse onu yaptım. Arkadaşın  için üzgünüm.. "

Gözlerim karardığında Rüzgar hâlâ  konuşuyordu. " Öldürdüm  onu."