🖤İki Yabancı🖤

7.Bölüm🖤

" Anlattığım gibi işte Deniz.. Rüzgar'ın adamı beni alıp bir eve götürdü çok korkmuştum. Beni öldüreceklerini sandım. Bir hafta boyunca o adamla aynı evdeydim. Yanıma her yaklaştığında korkuyordum. "

Bilge'ye sıkıca sarıldım. " Bir şey yapmadılar sana değil mi? " Sonra gözyaşlarımı tutamayıp ağlamaya başladım.

" Rüzgar bana seni öldürdüğünü söyledi. Bilge ben seni kaybedemem ne olur benden uzak dur. Eğer benden uzak durmazsan sana zarar verecek hatta sana değil Yaman'a da zarar verecek. Lütfen benden uzak durun."

Bilge ellerimi tutup gülümsedi. " Korkma bir şey olmayacak. Bak buradayım, yaşıyorum. Karakola gidip şikayetimi geri çektim. "

Rüzgar🖤

" Serdar, Bilge'yi evine bırak. Ayrıca gözün Yaman denen adamın üzerinde olsun. " Sonra korumalara döndüm.

" Deniz Hanım dışarı çıkmak isterse biriniz ona eşlik edeceksiniz yanından ayrılmayacaksınız. Bilge dışında biriyle görüşürse haberim olsun. "

Dün onun sayıklamalarını duyduktan sonra kendimi çok kötü hissetmiştim.Bilge onun hayatta değer verdiği tek şeydi. Başka kimsesi yoktu.

" Rüzgar Bey? " Arkamı döndüm. Özge elinde yemek tepsisiyle mutfağa giriyordu. Kaşlarımı çatarak ona baktım.

" Yine istemedi mi? " Özge'nin cevabını beklemeden elindeki tepsiyi alıp yukarı çıktım.

**

Odaya çıktığımda Deniz, camın önündeki tekli koltukta oturmuş dışarıyı izliyordu. Kapıyı kapatıp tepsiyi sehpanın üzerine koydum.

" Neden yemek yemiyorsun? Açlıktan ölmek mi istiyorsun Deniz? " Yüzüme bile bakmadan koltuktan kalkıp yanımdan geçmeye çalıştı. Kolunu tutup onu durdurdum.

" Böyle yaptığın müddetçe bu evden dışarı çıkamazsın. " Alayla güldü.

" Çıkamıyorum zaten. " Gülümseyip yatağın üzerine oturttum.

" Yarın böyle mi gideceksin arkadaşının yanına? " Sonra devam ettim.

" Kendine çeki düzen ver Deniz. Seni böyle görmek istemiyorum bir daha. Sen benim karımsın, kağıt üstünde de olsa karımsın dışarıya karşı mutlu gözükmelisin. İstediğin zaman Bilge'yle görüşebilirsin sadece Bilge'yle."

Onun mutlu olduğunu görmek beni de mutlu etmişti. Sanırım ondan etkileniyordum. Annem bu evliliğe karşı çıksa da onu dinlememiştim.

" Hazırlan, seni bir yere götüreceğim itiraz istemiyorum."

Deniz🖤

Sahilde yürüyüş yapmıştık bu bana çok iyi gelmişti. Yanımda yürüyen Rüzgar'a baktım. Sanki hiç derdi yokmuşcasına gülüp bana bir şeyler anlatıyordu. Birden elimi tuttu.

" Bak şurada köfteci var, gidip karnımızı doyuralım. " Önce elimdeki eline sonra az ilerideki köfte ekmek arabasına baktım. Yaman ve ben sürekli buraya gelir köfte ekmek yerdik müdavimiydik. Rüzgar'ı durdurdum.

" Bu saatte bunu yersek gece uyuyamayız hem de kilo yapar. Gereksiz kaloriler almayalım şimdi." dedim telaşla. Rüzgar gülümsedi.

" Midemiz saati nereden bilecek boşver, bugünlük böyle olsun. "

Köfte arabasına yaklaştığımızda Hamit amca beni görmüştü. Bana el sallayıp koşarak yanımıza geldi. Rüzgar o sırada sandalyesine oturuyordu.

" Deniz, kızım hoşgeldin. Hemen atıyorum iki yarım size. " Sonra Rüzgar'a baktı. İçimden Yaman'ı sormasın diye dua ederken Hamit amca korktuğum şeyi yapmıştı.