🖤İki Yabancı🖤

9.Bölüm🖤

Günlerdir  odadan dışarı  çıkmıyordum.Yaman'ın  odaya gönderdiği  yemeklere elimi bile sürmüyordum. Akşama kadar odada oturuyor,  pencereden  dışarıyı  izliyordum.

Kapı açıldığında  istifimi  bozmadan oturmaya  devam ettim. " Deniz, hadi gel biraz dışarı  çıkalım. "

Kafamı kaldırıp  Yaman'a  baktım. Ondan nefret ediyordum. " Seninle asla bir yere  gelmem ben. Rüzgar  beni bulacak ve kurtaracak. "

Kahkaha atıp  yanıma yaklaştı. O yaklaştıkça  ben de geri geri gidiyordum.

" Rüzgar seni kurtarınca  ne olacak? Seni kabul edecek mi sanıyorsun ha? Sen benimsin  kızım. Rüzgar öğrendiği an seni kapının  önüne koyacak çünkü sen benimsin. Bunu o kafana sok,  salak salak hayaller kurma. "

Odadan çıktığında  derin bir nefes aldım. Rüzgar öğrenirse Yaman'ı  yaşatmazdı ama beni de istemezdi. Zaten beni sevip sevmediğini  bile bilmiyordum  ki.. İki  seçeneğim  vardı ya Yaman ile kalıp onunla evlenecektim  ya da bu dünyadan  gidecektim.

**

Yaman'a  zorla kapıyı açtırmış  hava almak istediğimi  söylemiştim. Birlikte biraz bahçede oturduktan  sonra acıktığımı  söyleyip  mutfağa gitmek istedim ama izin vermemişti.

" Kimseye güvenmiyorum, kendim yapacağım  yemeğimi." Yaman gülümsedi.

" Tamam ama çok sevdiğim  makarnadan  yapacaksın. Senin yemeklerini  çok özledim. "

Kafa sallayıp  yanından  ayrıldım. Mutfakta yemek  yaparken tek olmayı  sevdiğimi  bildiği  için peşimden  gelmemişti. Mutfak yerine ilkyardım  malzemelerinin  bulunduğu  odaya gittim. Burada bir sürü  ilaç vardı.

Çok sayıda ağrı  kesici, uyku ilacı, kas gevşetici  ne bulursam  alıp  cebime doldurduktan  sonra odaya çıktım. Yaman anahtarı kapının  üzerinde bırakmıştı. Kapıyı  kilitledim.

Yaman🖤

Deniz'i  elimde tutmamın  tek yolu buydu. Onu üzmek, kırmak  istemiyordum  ama mecburdum. O adama aşık olmuştu. Benim sevdiğim  kadın, beni seven  kadın başkasına  aşık olmuştu.

Mutfağa girdiğimde  Deniz yoktu. Belki lavaboya  gitmiştir  diye pek üstünde durmadım  ama aradan iki saat geçmişti. " Ee yemek de yok burada."

Merdivenlere yönelip odaya çıktım. Kapı kapalıydı. Kapının kolunu aşağı indirdiğimde açılmadı. Kilitlemişti.

" Deniz!! Güzelim  aç kapıyı." Ses yoktu.

O sırada evdeki yardımcı  kadın yanıma geldi. " Yaman Bey, birisi ecza  dolabından  bir sürü  ilaç almış. "

Artık sağlıklı  düşünemiyordum. Derin bir nefes alıp kapıyı  açmaya çalıştım ama açılmıyordu. Bir kaç başarısız  denemeden  sonra kapıyı  açmayı  başarabilmiştim.

" Deniz! "

Deniz yatakta yatıyordu. Yanına yaklaşıp  yüzünü  avuçlarımın  arasına aldım. 

" Yaman Bey, ilaç kutuları  boş."

Elif'in  gösterdiği  yere baktım. Boş ilaç kutuları yatağın  kenarında  duruyordu.

" Benden bu kadar mı nefret ediyorsun sevgilim? Bu kadar kolay kurtulamayacaksın  benden! " Elif'e döndüm.

" Doktoru  ara, hastaneye gidiyoruz."

**

Deniz'in  midesi yıkanmıştı. Çok şükür bir şeyi  yoktu biraz dinlenmesi  gerekiyordu.

" Çok şükür iyisin  sevgilim. Bir daha bana bunu yapma sakın. "

" Rahat bırak beni. "

Eve döndüğümüzde  Deniz'i kendi odama getirdim. " Artık  sana iyi davranmayacağım. İyi davrandıkça  benim iyi niyetimi  suistimal  ediyorsun. Artık bu odada kalacaksın, benimle. "

Konuşmasına  izin vermeden onu susturdum. " Ben koltukta uyuyacağım, sen de yatakta. Bu duruma alışana  kadar tabiki. "

Gözyaşlarını  silip yatağa oturdu. Hıçkırarak  ağlamaya başladığında  yanına gidip saçlarını  okşadım. Benden uzaklaşmaya  çalıştığında onu sıkıca  tutup  yatağa yatırdım.

Gömleğimi  çıkarıp  yere fırlattım. Korkuyla bakıyordu bana. " Yaman, dur." dedi. Sesi fısıltı  gibi çıkmıştı. Üzerindeki  tişörtü bir çırpıda çıkarıp  kapıya  doğru fırlattım. Altındaki  eşofmanı  da zorla sıyırıp çıkardım.

" Yaman, lütfen. "

İki kolunu da tutup  ona iyice sarıldım. Kokusunu  içime çektim. O benim her şeyimdi. Hâlâ  ağlıyordu. Sinirle bir tokat savurdum  yüzüne.

" Geçen günkü şeyin  bir daha olmasını  mı istiyorsun? O gün ben pek zevk alamadım, sen ayık değildin. Şimdi sen de ayıksın.. "

" Yaman, ne olur.. İstemiyorum."

Tek elimle kolunu tutarken diğer elimle de çenesini  sıktım. " Sen benimsin  duydun  mu? Sana ben sahip oldum."

Üzerinden kalkıp camın önündeki  koltuğa doğru gittim. Deniz de yataktan  kalkmış  kıyafetlerini  giyiyordu.

" Seni  asla sevmeyeceğim. İstersen  öldür ama seni sevmiyorum. Kabul etse de etmese de Rüzgar'ı  seviyorum ben. "

**

Rüzgar🖤

Deniz'in  yerini bulmuştuk sonunda. Gidip onu kurtaracak sonra da Yaman piçini  gebertecektim.

" Serdar, sen burda Bilge'yle  kalıyorsun." Serdar gözünü evden ayırmadan bana cevap verdi.

" Olmaz abi, seni yalnız bırakamam."

Onlarla uğraşmak istemediğim  için arabadan inip eve doğru yürüdüm. Diğer adamlar  evdeki korumaları  etkisiz hâle  getirmişti çoktan. Bahçe kapısından  içeri girip seslendim.

" Yolun sonuna geldin Yaman Çelik."

Seslenişime  karşılık alamamıştım. Arkamı  dönüp Serdar'a  seslendim.

" Serdar, bütün odalara tek tek bakın. Ben üst kata çıkacağım."

**

Üst kattaki odaların hepsine  bakmıştım ama Yaman da Deniz de yoktu. Merdivenlerden  inecekken  bir oda dikkatimi çekti. O odaya bakmamıştım.Hızlı adımlarla  gidip kapının  kolunu indirdim  ama kilitliydi.

Kapıyı  omzumla  kırmaya çalışsam  da olmamıştı. Tüm gücümle  kapıya omuz attığımda kapı  büyük bir gürültüyle açıldı. İçeri girdim. Yaman yerde  hareketsiz yatıyordu, kanlı bir bıçak da Yaman'ın  yanındaydı.

Yaman'a  doğru  yaklaştığımda  yatakta yatan Deniz'i  farkettim. Yanında boş ilaç kutuları  vardı. Ve bir de küçük bir kağıt.

Rüzgar,

Biliyorum beni bulacaksın, kurtaracaksın ama ben senin  yüzüne  bakamam. Olanlardan sonra senin yüzüne asla bakamam. Bunu yazmak benim için ne kadar zor olsa da yazacağım.. Yaman bana  tecavüz  etti , bir zamanlar sevdiğim  adam bana zorla sahip oldu. Benim iki seçeneğim  vardı ya seni unutup  Yaman'ı  seçecektim  ya da ölecektim. Ben ölmeyi  seçtim Rüzgar ama yalnız  gitmeyeceğim. O aşağılık  pisliği  de yanımda götürüyorum yaşamayı  haketmiyor o. Ve son bir şey daha.. Seni seviyorum Rüzgar.