Letters From The Sea *Percy Jackson FanFiction*

#9

...Annabeth...

Kampa ulaştıktan sonra hemen Reyna'nın yanına uğradım. Olayı kısaca özetleyip birkaç soru sorduktan sonra Jason'u da çağırarak neler yapabileceğimizi konuştuk. Percy'e İris mesajı göndermeyi denedik, yanıma aldığım Hera'nın sorgulama kağıtlarından yamuk yumuk bir rota çıkardık, Percy'i Roma Kampı'nda aradık, Thantos'a sorduk fakat yine Percy'den bir iz bulamadık. Reyna lejyonlara tek tek haber verdi, aralarında en iyi iz sürenlerden bir ekip oluşturdu, Jason ise uçarak kampın çevresini ve sahil şeridini taradı. Ekip ertesi gün yola çıkacağı için sunakları ve tapınakları kontrole gittim. Planlarda birkaç düzeltme yaptıktan sonra Reyna'yla balkonda oturup bir şeyler içmeye başladık. Reyna beni rahatlatmayı denedi, beraber Jason'u bekledik. Az da olsa rahatlamıştım, her ne kadar bir sonuç elde edemesek de bir şeyler yapmaya çabalıyorduk. Reyna bana yatacağım yeri gösterdikten sonra Melez Kampı'na bir İris mesajı gönderip durumu ve rotamızı anlattım. Leo bir icat üzerinde daha uğraşıyordu. Bu alet sayesinde istediğimiz herhangi bir şeyin taslağını çizdikten sonra hangi malzemeden olmasını istiyorsak o malzemeye özgü kalemle boyayarak makineye atacaktık ve makine küçük bir paket halinde istediğimizi verecekti. Bir gemi istediysek elbette ki içindeki detayları çizemeyeceğimiz için paketi açıp gerekli düzeltmeleri yapacaktık. Bu biraz uzun süreceği için kararsızdım ama diğer ekiplerin ipucu yakaladıklarını duyunca sevinerek rotaya ekleme yapmıştım. Ve uzun süre sonra kafamı yastığa koyar koymaz uyumuştum.

...Percy...

Biraz daha uyuduktan sonra aklıma gelen ihtimalleri sıraladım.

1. Ölmüştüm. Hades de benle ne yapacağına karar veremeyip beni bekleme moduna almıştı.

2. Tartarus'a düşmüştüm. Ya da sürüklenmiştim.

3. Bir tanrı veya tanrıça benimle güzel bir oyun oynuyordu.

4. Nyx'in yerindeydim. Manyak tanrıça beni hapsetmeye karar vermişti.

5. Üstümde iğrenç bir lanet vardı.

6. Evrenin ilkine düşmüştüm. Nyx'den de aşağı.

(Nyx: Gece tanrıçası.)

İş hiçbir türlü iyi değildi. Sandalyeden inmeyi deneyip acıkmayı ve tuvaletimi yapmayı düşündüm. Tabii ki olmadı. Kamptakileri merak ettim, acaba orada neler oluyordu? Ben düşüncelere dalmışken bir anda ayağımın yere deydiğini hissettim. Ardından ellerim çözüldü, sandalye kayboldu ve ayağa kalkmayı başardım. Hala karanlıktı, fakat değişen şey benim parlamamdı.