- Bella czemu się tak na mnie patrzysz?- zapytałam się.
Bella zamiast odpowiedzieć wskazała ręką na coś za mną. Odwróciłam się i zabaczyłam że nic tam nie było.
- Bella o co ci chodzi?- zapytałam lekko zaniepokojona.
- Zostaw ją!- wrzasneła nie wiadomo czemu i do kogo.
- Bella uspokuj się. Tu nikogo nie ma.- Matt próbował ją uspokoić.
- Nie. Tam jest ona. Ona mówi że zabije nas wszystkich.- krzyczała.
Wyrwałam jej wskaźnik z ręki, położyłam go na planszy i przesunełam na pole pożegnania. W tym momencie przestała krzyczeć. Wszyscy patrzeliśmy na nią.
- Może już pójdziemy do swoich domów.- zaproponował Dylan.
- Nie. Nie zostawiajcie mnie. Proszę.- Bella była przerażona.
- Dylan nie możemy jej zostawić
samej.- zaprotestowałam. Widziałam że Bella jest przerażona i że nie możemy jej teraz zostawić.
- Mam propozycję.- wtrącił się Matt- Może ja i Dylan pójdziemy do domu a ty zostaniesz z Bellą.
- Okey.
- Napewno dasz sobie radę?- zapytał Dylan.
- Tak. Oczywiście.
Po tych słowach Dylan i Matt zaczeli szykować się do wyjścia.
Kiedy wyszli razem z Bellą zaczełyśmy szykować się do snu. Bella cały czas była przerażona.
Poszłyśmy spać tak gdzieś o pierwszej w nocy. To znaczy Bella poszła spać bo kiedy ja już usypiałam ona w jakiś dziwny sposób zaczynała krzyczeć i coś mamrotać. Kiedy udało mi się zasnąć moje sny były jakieś dziwne. Byłam w domu Belli. Ale musiały to być w jakiś innych czasach ponieważ cały dom był urządzony jak w latach 50 i mieszkała tam jakaś dwu osobowa rodzina. Matka i córka. Matka chyba nazywała się Maya a imienia córki nie pamiętam jedyne czego jestem pewna to, to że jej imie zaczynało się na literę E.
°°°°°
Ze snu wyrwały mnie jakieś dziwne dzwięki. Zaniepokoiłam się ponieważ Belli nie było w pokoju. Odrazu zeszłam na dół żeby zobaczyć czy Bella przypadkiem nie zeszła na dół. Jednak jej tam nie było. Postanowiłam że jej poszkam.
•••••
Przeszukałam już chyba cały dom a jej nigdzie nie było. Nagle przypomniałam sobie że jeszcze byłam w piwnicy. Postanowiłam że tam wejdę.
