2

12 2 0
                                    


Vişne ve Soner

Olaylar olaylar...  

🌚

Yeni bir okul yılı başlıyordu artık 10 değil 11. Sınıftım. Lise 11.

Sonerle konuşmamızdan aradan 3 gün geçmişti beni kırmayacağını biliyordum. O benim abimdi.

Aramızda öz kardeşlik söz konusu bile değildi ama onla anasınıfından beri arkadaştık.

Okula yürürken diğer binadan çıkan Soner'i görüp hemen yanına gittim

"Ee naber canım sevgilim benim"

"Vişne sen ciddi misin?" diyordu ama gülüyordu.

"Herhalde bebeğim benim neden sordun ki?" diyip kolunun altına girdim.

Onla beraber havadan sudan konuşurken bir anda ciddileşip bana döndü.

"Şu sahte sevgililik olayı ne olacak?"

Güven vermek istercesine gülümsedim.

"Sakin ol sen her zamanki gibi davran ben herşeyi halledeceğim."

Yüzünde anlık bir endişe gördüm ama hemen silindi ve o da gülümseyerek önüne söndü.

Genelde hep böyle gözüktüğümüz için kimse birşey anlamazdı o yüzden herşeyi ben duyuracaktım.

"Sonercim birşey sorabilir miyim?"

"Sor esmer şekerim benim."

Etrafa bakınıp kulağına yaklaştım. O bir şey soracağımı sanıp sanıp kulağını bana yaklaştırdığın da aniden yanağını öptüm ve hemen oradan kaçtım.

Arkadan kahkaha sesleri geldi ama ben koşmaya devam ettim.

Aniden bir göğüse çarpıp yere düşerken önümdeki kişinin kim olduğuna baktım.

Önümde daha önceden hiç görmediğim bir çocuk duruyordu yeni mi gelmişti?

Arkasındaki çantaya baktığımda yeni geldiğini anlamış oldum.

Bir çırpıda ayağıya kalkıp ona gülerek elimi uzattım.

"Merhaba,"

O diğerleri gibi bana tuhaf bakışlar atmak yerine tebessümüme karşılık verip elini uzattı.

"Sana da merhaba minik kuş"

Minik kuş mu o ne alaka be!

Elimi bir hışımla çekip ona ters ters bakıp dibine girdim ama 1.63 boyum 1.80 boyuna yetişemedi ne yazıkki...

Gülerek yüzünü bana eğdi ve konuştu.

"Benim ismim Orkun,tanıştığıma memnun oldum minik kuş"

Tam bir şey söylemeye hazırlanırken arkamdan biri bana sarıldı.

Bu kişinin Soner olduğunu bildiğim için ses etmedim. Ama karşımda isminin Orkun olduğunu söyleyen çocuğun gözlerinde anlık geçen hayal kırıklığını gördüğümde şaşkınlığıma engel olamadım.

Neden aniden hayal kırıklığı hissetsin ki?

Benim hislerim kuvvetlidir olan biten herşeyi doğru anlarım ve kendime güvenim yüzde yüzdür ama bu çocuğun karşısına geçtiğimde kendimi sorgulamaya başladım.

Çocuk arkasını dönüp giderken Soner'in kollarından çıkıp Orkun'a doğru koştum o gitmeden önüne geçtim ve konuştum.

"Bende Vişne memnun oldum."

İsmimi duyduğunda yüzüne bir gülümseme peyda oldu.

"Demek Vişne ha, ismini sevdim." dedi
vehiç beklemediğim bir anda yanağımdan makas alıp gitti.

Ben arkamı dönüp Soner'e doğru ilerlerken kaşlarını çatmış bir şekilde bana baktığını gördüm.

"Ne?" diye sordum.

"Kim o çocuk?"

"Bilmiyorum, sanırım okula yeni gelmiş."

"Hiç de bilmiyormuşsun gibi durmuyor Vişne."

Gözleri bana kızgın bakıyordu.

"Neyi sorguluyorsun Soner, dur yanlış oldu hangi hakla sorguluyorsun? Gerçekten sevgilim değilsin saçma sapan kıskançlıklara girme."

Derin bir nefes alıp tekrardan konuştu.

"Seni kıskanacak falan değilim bu saçma sapan oyundan zaten en fazla rahatsız olan benim o yüzden fazla konuşma. Ve sorgulama hakkına arkadaşın olarak sahibim."

Cümleleri iyice sinirlenmeme sebep olurken aniden okul zili çaldı herkes içeriye girmeye başladığında ben de hiçbir şey demeden içeriye doğru yürüdüm.

"O kimki beni sorguluyor?" Kendi kendime konuşurken aniden arım anonslandı.

"Vişne Seyar lütfen müdürün odasına."

Ben mi, neler oluyor?

🌚

Hay hay yeni bölüm bugün akşam veya yarın atarımm peki sıra sizde bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?

Sizce Vişne'yi neden çağırdılar ve Vişne'ye ne olacak?

Soner kıskançlığında haklı mıydı yoksa haksız mı?

Ve son olarak Soner bu kıskançlığı neden yaptı?

Cevapları daha sonra görücez şimdilik görüşürüzzz

SAHTE AŞK (Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin