2.Bölüm

70 8 2
                                    

İlk iki hafta yeni bölüm düzenini uygulamamaya karar verdim.Elimden geldiğince fazla yeni bölüm atmaya ve beğenilerinizi toplamaya çalışıcam.Umarım beğenirsiniz.Şimdiden teşekkür ederim...

-Yazarınız Sude Gezinci

○●○●○●○●○●○

Selma teyze,Selim bey ve ben,Emir ve Emre'nin gelmesini bekliyorduk.Evde ki yardımcılar akşam yemeği için masayı hazırlıyorlardı.Emre ve Emir için bugün fazla süslenmişti masa.Uçaktan aç olarak inecekleri için bizde onları bekliyorduk.

Kapının çalmasıyla herkeste bir telaş oluştu.Selma teyze ayağa kalkmış heyecanla yürüyordu.Selim bey yayıldığı koltukta dik oturmaya başlamış ve televizyonda izlediği spor kanalının sesini kısmıştı.Ben ise heyecanımı hafif belli ederek kapıya bakıyordum.

Yardımcı Belma teyze de heyecanlı heyecanlı kapıyı açmaya gitmişti.Kapıyı açar açmaz Emir konuştu."Napıyosunuz canlarım?"Selma teyze onu görür görmez ağlamaya başladı.Emir elinde ki bavulu kapının yanına fırlatırcasına koydu ve koşarak annesine sarıldı.Ondan ayrılıp hemen babasına sarıldı.

Gözlerimi kapıya çevirdiğimde Emre'yi gördüm ve şok oldum.Çok fazla değişmişti sanki.Fazlasıyla yakışıklı olmuştu.Bavulunu Emir'inkinin yanına ama onun aksine düzgün bir şekilde koymuştu.Bir anlığına göz göze geldik.Beni süzdü ve kaşlarını hafif kaldırdı.Sonra gözlerime baktı.

Sanki zaman durmuş gibiydi.Garip hissediyordum.Çok çok garip.Birkaç saniye gözlerimiz kilitlendi.Ama bu anı ayıran Emir'in bana sımsıkı sarılması olmuştu.Omzumun üstünden boğuk boğuk konuştu.

"Kız büyümüşsün sen!"Her zamanki kadar asık olmayan yüzümü güldürmüştü yine.Ona cevap olarak "Hoşgeldin." dedim.Geri çekildiğimizde burnumu sıkmış ve "Hoşbulduk fıstık.Güzelleşmişsin sen.Gerçi her zaman güzeldin.O asık suratınla bile." demişti.Bu söylediği beni utandırmıştı.Tebessüm ettim.

O sıra da Emre de gelmişti."Napıyosunuz anne?" deyip annesine sarıldı.Emir ise Belma teyze'ye "Beloşum nasılsın?" diyerek ona sarılıyordu.Belma teyze de ona "Oy beloşun kurban olsun sana.Nasıl da büyümüş eşek sıpası!" dedi.

Kafamı Emre'nin olduğu tarafa döndüm.Emre babasına sarılıyordu.Sarılma sırası bana gelince ilk önce gülümsedi ve sonra sıkıca sarıldı.Belime dolanan kollarının altından kollarımı çıkararak boynuna doladım.

Parfümünü değiştirmemişti.Çikolata ve kavun kokusu bepu sarılışa son vermek istememi zorlaştırıyordu.Bir cesaret patlaması yaşıyarak burnumu boynuna sürttüm ve kokusunu içime çektim.Emre irkilmişti.Buna şaşırdığı belliydi.Ama sonra o da beni şaşırtacak bir şey yaptı ve belime bastırıp kendine çekerek kafasını boynuma gömdü.

Ne oluyor lan? Kalbimi kim gıdıklıyordu böyle?

Uzun bir süre öyle kaldığımızı zorla farkedip kendimi geri çektim.Emre ise buna izin vermeyip ellerini belime bastırdı.Son kez sıkıca sarılıp ayrıldı."Naber Hira?" Gülümseyerek bana bunları söyleyince garipsedim.Son 15 dakikanın her saniyesinde olduğu gibi.

Ne zamandır benimle ilgilenir olmuştu.Amerika'ya gidip orda ki kafirleri görünce imana mı gelmişti.Nolmuştu bu çocuğa böyle.Cevap vermediğimi hatırlayarak cevap verdim."İyi sen.Hoşgeldin.".Kekeledim...Ne kekekelemesi?.. Nerden çıktın sen hayırdır?

"Bende iyi.Hoşbulduk" dedi ve muhteşem hir şekilde gülümsedi.Ne muhteşemi olum kendine gel.İçimden biryerlerden konuşuyordu Hira görünümlü sürtük.

"Hadi yemeğe geçelim artık bence."Emir beni şaşırtmamış ve açlığını belli etmişti.Belma teyze Emir'e güldü ve konuştu."Masa hazır Selma hanım.Geçebilirsiniz."

Hepimiz masaya geçtik.Bu görüntüyü görmeyi özlemiştim.Emir sanki 40 yıl yemek görmemiş gibi tavuğunu yiyordu.Yanında oturan Emre telefonuyla uğraşırken tabağındakileri yiyordu.Selim bey baş köşede haberleri izlerken tavuğunu kesiyordu.Benim yanımda oturan Selma teyze imreneceğim şekilde kibarlıkla yemeğini yerken bende patatesimden yiyordum.

Her ne kadar ailemin katilleri olsalarda bu aileye alışmıştım.Babamı aldatmış hissi beni öldürmekten beter ediyordu ama 12 sene boyunca kaldığım bu evde bana cehennem'i yaşatmalarını beklerken cennet'i göstermeye çabaladılar.

Yemekler bittiğinde Selim bey salonda ki koltuğa uzanmıştı.Ben Berrin teyze'nin masaya toplamasına yardım ediyordum.Emre ve Emir odalarına çıkmışlardı.Selma teyze ise Berrin teyzeyle kendisine kahve yapıyordu.

Masa toplama işi hittiğinde.bende odama geçtim.Küçükte olsa seviyordum bu odayı.Bana yetiyordu hem.Kendimi yatağıma attım.

Off

Neden aklımdasın Emre? Neden o anı tekrar yaşamak istiyorum?

Neyse.

Düşünmiycem.

Düşünmüyorum.

Düşünmedim işte.

Yapamıyorum.

Bana ne oluyor böyle?

SerseriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin