KINALIMUTANG BATHALA

KINALIMUTANG BATHALA 10

KUNALIMUTANG BATHALA
                         10

Sa karagatan ng apoy sa impyerno namamalagi ang isinumpang anghel. Na si Octaviuos.

Satanas: oh tila hindi maipinta ang iyong mukha?
Octaviuos: maari bang huwag ako ang pagdiskitahan mo sa pag kabigo nyo ng isinumpang batahala.

Satanas: maari ngang nabigo kami ngunit darating din ang araw na ang kadiliman ang lulukob sa sangkatauhan.
Maari ba Octaviuos....!! Batid ko ang iyong nagawang kasalanan sa at iyo ring pagkabigo. Hindi ba't ikaw ang unang nag nasa sa aklat na iyon. Upang palitan ang nakatakdang kamatayn ng iyong pinakamamahal na si Aurora. Ha..ha ..ha .

.....BALIK TANAW...

Noong nakraang sanlibong taon ay nahatulan at ipinatapon ang anghel na si Octaviuos dahil sa umibig ito sa isang Mortal.
""""""""""""""""""""""""“""""""“""""""""""""“"“"""""“"

Habang pinapalaganap ng mga anghel ang kaluwalhatian ng lumikha.
Naatasan si Octaviuos sa isang maliit na baryo. At doo'y na kilala nya ang pino, matalino at magandang babae na si Aurora.

Aurora: Inang tulungan ko na po kayo.
Saad ng dalaga sa matandang manga-ngahoy.

Lola: sadyang napaka buti mo ineng talagang napaka swerte ng iyong katipan. Dahil sa iyong kabutihan at kagandahan.
Aurora: ay... Si lola ng bola pa.

At nag tawanan ang dalawa habang papalabas ng kakahuyan.

Sa dikalayuan ay napangiti ang isang binatang nakamasid.

Hindi lumilipas ang araw na hindi gumagawa ng kabutihan ang babae.

Hangang isang hapon.
Habang nag lalaba si Aurora sa tabing ilog. Nakita nya ang isang bata na tila na lulunod sa ilog habang ito ay sumisigaw at nag kakawag-kawag sa ilog.
Hindi nag dalawang isip ang dalaga na lumusong sa malalim na parte ng ilog. At pilit na inaabot ang bata. Upang sagipin sa pag kakalunod.
Octaviuos: sadyang napakabuti ng babaeng ito.
Napansin ng anghel na tila dalawa na silang nalulunod.
Octaviuos: Aba"y kahit hindi marunong lumangoy pilit paring nililigtas ang kawawang bata.

Walang patumangga ang anghel nalumipad at tinulungan ang dalawang na lulunod. At dikalaunay iniahon nito ang dalawa.
At inihiga ang dalaga sa isang bukol na bato. At doo"y  na pagmasdan nito ang napakaamo nitong mukha.  na pag masdan din nito ang kabuoan nitong katawan. Dahil basa nitong kasuotan.

Octaviuos: oh... Ano ba Octaviuos isa yang maling pag nanasa. Napa luhod ang anghel at na patunghay sa kalangitan. Kasabay ng pag bigkas.
""Oh .Mahabaging langit ako'y kalugdan ng inyong awa at kapatawaran sa aking kasalanan""

Nang biglang.....

Aurora: Sinuka?

Octaviuos: Ah ...eh...ano.

Pautal-utal nitong sambit at na mumula ang pisngi.
Agad namang napansin ito ng dalaga at tinangka nitong hawakan ang pisngi. Ngunit agad naman itong tinabig ni Octaviuos.
At nagulat ang dalaga sa kanyang nagawa. At tila ito'y dinapuan ng hiya sakanyang nagawa.

Aurora: ipag paumanhin mo ginoo ang aking ginawa.
Bago paman makapag salita ang binata. Ay agad na pumukaw ang isang tinig ng mag salita ang bata.
Agad silang tumayo at nag lakad pauwi. Sa daanan ay nag wiwika ang bata ng pasasalamat. Dahil sa pag litas ng mga ito dito.
Nang maihatid ang bata na pag pasyahang bumalik ang dalaga sa ilog.  Dahil sa mga hindi natapos na labada.
Habang nag lalakad pabalik ng ilog na pansin ni Aurora na tila nakasunod ang binata.

Aurora: Hoy..... Ako ba'y sinusundan mo!!?

Octaviuos:hindi...ah....ano kasi....ammm..dito rin ang daan ko binibini.