KAHRAMAN(semih varol fanfic)

BÖLÜM 7

Allah herkesi gereksiz insanlarla sınar. Mesela sosyal medyada size gelen +18 mesajlar yada size yavşayan kekolar.

Galiba benim sınandığım kişi karşımda bana boş boş bakan mavi gözlü birisiydi. "burada seni ilk defa görüyorum " kaşlarımı çatıp nefesimi verdim. "Bir daha görmessin umarım. Kötü dersler" yanından sıyrılacağım sırada kolumu kavrayınca küfür edip kolumu kurtardım. "Sen hayırdır? "

Kulağıma doğru eğildi. Dudaklarının sıcaklığını hissediyordum. Ne oluyor lan!

İteceğim sırada boşta olan eliyle saçımı kavradı. "lan sen içtin mi? Ağızın senden daha iğrenç . Bırak lan" hafifçe gülüp "bu sabah seni o bıraktı, seni bu gece sevmiş olmalı"

Onu tüm gücümle itip burnuna yumruk attım. İnsanlar çoktan etrafıma toplanmıştı. Bir atak yapacağım sırada bir kişi beni sıkıca tutup geri çekti.

"lan seni ters yatırıp düz beceririm sen kime ne diyon lan! " diye bağırdığımda arkamdaki kollardan kurtuldum. Tekrar yüzüne atak yaptığımda "yeter! " diye ses duydum.

~~~•

" ama hocam bana onu dedi vallahi ben sadece yumruk atıp burnunu kanattım o kadar " bakışlarını mavi gözlüye çevirdi " okula kafası güzel gelmek nedir açıklamak istermisin yoksa sana ceza vereyim mi? "

Odanın kapısı tıklandı ardındanda semih içeri girdi. "oğlum bu senin arkadaşın mı? " başıyla onayladı

Bir ürperti bedenimi titrettiğinde nefesimi tuttum. "kızım sen çıkabilirsin" başımı sallayıp hızla oradan çıktım.

Sırtımı duvara yaslayıp onları beklemeye başladım. Tamam bana bunu demesi burnunun kanamasına sebeb olmuştu. Ama kafası güzeldi oda var. Başımı kaldırıp tavana baktım "Allahtan ceza almadık dimi selin" diye fısıldadı gözlerimi kapadım.

Bu sabah seni o bıraktı. Bu gece seni sevmiş olmalı lafı kulağımda bir kez daha yankılanınca doğruldum. O hep öyle mi yapardı? Yoksa kafasının güzelliğinden mı öyle demişti?

Umarım ilk seçenek değildir. Kapının açılma sesiyle doğruldum. Semih onun kolunu tutmuş bana anlam veremeyeceğim şekilde bakıyordu. "semih ben-" lafımı böldü "sonra"

~~~~~•

"peki... Ama sadece bu akşam izin alabilirim" gülümsediğini anlayabiliyordum "tamam... Bak iki biletim var ve başka bir kıza vermeden yetiş" saçımı düzeltip hafifçe gülümsedim "tamam sadece bekle" beni onaylayınca telefonumu kapatıp işten daha yeni gelmiş dayımın önü de durdum "dayı merve beni çağırıyorda. Ekstradan bilet de almış gidebilir miyim? " çayını içip masaya koydu "saat 12'den önce evde ol" teşekkür edip evden çıktım. İlk defa kolayca izin vermişti. Yüzünün asıklığını yorgunluğa sayıp titreyen telefonu ekrana bakmadan açtım "izin aldım! Çok garip ama-" sesiyle duraksadım "benim... İşin varsa yatın konuşalım" yutkundum "numaramı nereden buldun? " dolmuş durağına doğru adımlamaya başladım. "twitterda becerikliyim birde numara bulmakta"

"şey. Şey konuşacak hiçbir şey yok. Sonuçta okula içkili geldi ve ben de-" lafımı yine kesti " bak selin ilk başta söylediği şeye inanmadıysan sorun yok" kaşlarımı çattım "inansamda bu beni ilgilendirmiyor değil mi? "

Derin bir nefes aldı. Biraz duraksayınca rast gele bir yere oturdum. Dolmuşun geleceği yoktu. "selin... Karşımdaki insana her gece kızları eve atan erkek olarak tanınmak istemem" gözlerimi devirdim "bende senin altına aldığın kız olarak tanınmak istemem. Neredeyse okulun çoğu bundan haberdar"

"merak etme insanlar seni tanıdıkça bunu umursamayacaklardır. İyi geceler " telefonu yüzüme kapattığında derin bir nefes aldım. Süpersin selin. Apaçık " altına aldığın kız demiştim"