Part-12[Zawgyi]

638 17 2
                                    

ဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္က ေတာ္ဝင္ပန္းမာန္အတြက္ အဝတ္အစားလာပို႔ထားေသာ္လည္း ေတာ္ဝင္ပန္းမာန္မဝတ္ခ်င္၍ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ညဝတ္ဝတ္စုံကိုသာဝတ္ထားလိုက္သည္။ခဏၾကာေတာ့ ၿခံထဲသို႔ ကားတစ္စီးဝင္လာသံၾကားရ၏။ရစ္သူ႔ကိုျပန္လာေခၚတာျဖစ္လိမ့္မည္။

"သူေရာ"

"အေပၚထပ္မွာပါ သခင္ႀကီး...ကြၽန္ေတာ္သြားေခၚလိုက္ပါ့မယ္"

"မလိုဘူး"

ကိုယ္ရံေတာ္အား မလိုေၾကာင္းေျပာၿပီး သူကိုယ္တိုင္ အေပၚထပ္တက္လာလိုက္သည္။ရစ္အခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ဖို႔ပင္ျပင္ေနၿပီျဖစ္သူေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕မိ၏။
မိမိစကားအား မထီမ်က္ျမင္လုပ္ေနသည္ကို သူနည္းနည္းေလးမွ် ဘဝင္မေတြ႕။

"က်စ္...ေတာ္ဝင္ပန္းမာန္ က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကိုဘာေျပာထားလဲ"

လက္ထဲကေခါင္းအုံးအား ဆြဲယူကာ အေဝးသို႔လႊင့္ျပစ္ၿပီး ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။နဂိုဆို တုန္သြားတတ္တဲ့လူက အခုက်မွ တည္ၿငိမ္ေနသည္မို႔ ရစ္ ပိုၿပီးမေက်နပ္ျဖစ္ရ၏။

"ဆူးမာန္ရစ္ေခြ...ျပႆနာလာမရွာနဲ႔...ငါအိပ္ေတာ့မို႔"

"ခုႏွစ္နာရီေလာက္ႀကီး ခင္ဗ်ား ဘယ္တုန္းကအိပ္ဖူးသလဲ"

"ခုအိပ္ခ်င္လို႔ေလ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"ေတာက္...ခင္ဗ်ားကေတာ့ က်ဳပ္စိတ္ကို လာဆြေနတာပဲ"

ရစ္စိတ္တိုတိုျဖင့္ ေတာ္ဝင္ပန္းမာန္၏ ကိုယ္လုံးအားထမ္း၍ အဝတ္လဲခန္းသို႔ေခၚသြားေလသည္။ေျခကားယားလက္ကားယားျဖင့္ ႐ုန္းကန္ေနသူေၾကာင့္ အတင္းခ်ဳပ္ၿပီး ေခၚသြားရ၏။

"‌ဆူးမာန္ရစ္ေခြ...ေပါင္မုန႔္လိုေကာင္...ငါ့ကိုေအာက္ခ်ေပးစမ္း...ဗုန္း...ဗုန္း"

ရစ္က ေတာ္ဝင္ပန္းမာန္အား မွန္တင္ခုံေပၚတြင္ထိုင္ေစလိုက္ၿပီး ေတာ္ဝင္ပန္းမာန္၏မ်က္ႏွာအား စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္၏။မေနတတ္သည့္ ေတာ္ဝင္ပန္းမာန္ကပဲ စၿပီး မ်က္ႏွာလႊဲပစ္ရသည္။

"ေပါင္မုန႔္လိုေကာင္ဆိုတာဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ"

"ငါ့အတြက္ေတာ့ ေပါင္မုန႔္က ကမာၻေပၚမွာမေကာင္းဆုံးပဲ မင္းလည္းအတူတူပဲ"

"Yit"Is Your HusbandWhere stories live. Discover now