Azalea Princess

Kabanata 5

[ VIANA ]

Oras ng pagkain ng mga handa sa mesa ay  tahimik lamang ako sa aking pwesto habang kumakain.

Hindi ko maiwasan ang hindi ngumiti habang sumusubo dahil sa napakasarap ng mga pagkaing nakahain. Isa ito sa pribilihiyo na maging bahagi ng palasyo, ang makakain ng mga mahahalin at masarap na pagkain.

Dumako ang tingin ko sa panghimagas na tinatawag na Leche Flan. Unang subo ko ay dumikit sa dila ko ang linanamnam nito kung kaya't naging tuloy-tuloy ang pagsubo ko hanggang sa napuno ang bibig.

"Hindi ganyan kumain ang babaeng may delikadesa. Ang asal mo ay hindi kaaya-ayang tingnan."

Umangat ang tingin ko kay Thalia habang dahan dahang ngumunguya. Nakatingin lang ako sa kanya dahil hindi rin naman ako makapagsalita pa.

"Hindi ka ba tinuruan ng tamang pagkilos sa harap ng pagkain?" Ang katabi nito ang nagsalita.

Nang maubos ang nginunguya ko ay sumubo ako at ngunuya habang nakatingin lang sa kanila. Nakita ko naman ang pagkaasar sa kanilang mga mukha.

Sinulyapan ko ang kanilang mga pinggan at kaunti lamang ang mga bawas nito hindi gaya ng akin na ubos na. Medyo nahiya ako roon pero tapos na, busog na ako.

"Nakakahiya ka!" May asar sa tonong pahayag ni Thalia. Malakas ito kaya napalingon sa kanya ang mga nasa mesa namin.

Hindi ko siya pinansin at uminom lang ng tubig. Kung papansinin ko siya ay mas marami pa siyang sasabihin. Hindi ko akalain na may ganyan siyang ugali, pareho sila ni ate na lahat ng kilos ko ay binibigyan ng komento.

Muling nagsalita ang Mahal na Hari at umalis na ito kasama ang Mahal na Reyna. Napuno ng iba't ibang ingay ang bulwagan mula sa musika, sa pag-uusap ng mga nagtitipon na panauhin at estudyante.

Tumayo ako at luminga. Humahanap ng parte kung saan kaunti lamang ang tao. Gusto ko rin umalis dahil sa pinag-iinitan ako ni Thalia. Natigil ako nang may maghiyawan sa kabilang lamesa.

Sa harap ng nag-uusap na grupo ng Mahal na Prinsipe ay nakatayo ang isang magandang babae. Nakaharap ito sa prinsipe kung kaya't hindi ko rin makita ang ekspresyon nito ngunit ang prinsipe ay seryoso lamang. Ang mga kasama ng magandang babae ang kaninang naghiyawan.

"Si Miss Zenthia!"

"Napakaganda niya talaga."

"Hindi lingid sa kaalaman ng lahat na may gusto ito sa Mahal na Prinsipe kung kaya't inaasahan na ang paglapit nito."

"Wala kang laban sa kaniya, Amerson." Bumaling ang tingin ko kay Thalia.

"Wala namang laban sa pagitan namin. Hindi naman ako nakikipagkompetinsya sa kanya. Maganda siya. Mas maganda kesa sayo." Sambit ko at lumayo na sa pwesto namin.

Napaiwas ako ng tingin sa harapan ko nang makita si Darem na pasalubong sa akin. Saan kaya siya galing at wala siya sa pwesto ng prinsipe.

"Via!" Tawag niya bago pa ako makaliko.

"Halika don sa pwesto namin. Alam kong wala kang ibang kaibigan rito maliban sa akin kaya sumama ka sa akin." Hinawakan niya ako sa braso na tatangalin ko sana pero hinila na niya ako.