2. bölüm ( kaygı )

108 9 5
                                    

Dün akşam o kadar yorgundum ki gözlerimi kapattıktan birkaç dakika sonra uyuya kalmıştım. sabah olduğunda alarmın sesi ile hemen uyandım. üzerimi değiştirip salona geçtiğimde abimle annemin çoktan kahvaltıya başladıklarını gördüm.

"Günaydın" deyip Sandalyeye oturdum.

Abim tabağındakı bakışlarını bana çevirip "dün iyi Uyudunmu " Dedi.

Şaşırmıştım doğrusu sabah sabah acaba kafasına taş falanmı düşmüştü.

"Evet abi" Dedim ve çayımdan bir yudum aldım.

Aniden çalan kapı zili ile irkilmiştim gelen kesin babamdı.

"Efnan kapı çalıyor git bak" Dedi annem yine herzamanki tiz sesiyle.

"Tamam açıyorum" Oflayarak kapının yanına gittim.kapıyı açmamla birlikte babamla göz göze gelmem bir oldu.

"Hoş geldin Baba" Dedim sesimi incelterek.

"Hoşbuldum al şu poşetleri elimden kaç saatir ellerim koptu. "

Poşetleri elinden alıp kapıyı kapattım. babam Mutfağa annemlerin yanına gitmişti içimde anlayamadığım bir kaygı vardı. Acaba babamın bana ne gibi bir sürprizi olabilirdi ki, bugüne kadar hiç sürpriz yapmayan,hatta doğum günümü bile kutlamayan adam şimdi ne sürprizi yapabilir ki.

"Efnan gelsene kahvaltıya" annemin bağrışını duyduğumda düşüncelerimi bir kenara bıraktım.

" Geliyorum anne" poşetleri salona bırakıp annemlerin yanına gittim kalbim hızla atmaya başlamıştı.

"Eee Efnan süprizi merak etmiyormusun" dedi babam elindeki su bardağını masanın üstüne koyarken.

"Benmi yani evet ediyorum. " aslında içimden bir ses Hayır etmiyorum diyordu.

" merak etmelisin zaten bu ilk ve son sürprizim olacak" Dedi sinsi bir sırıtmayla.

Ne demek istiyordu bu umarım yine bizden habersiz birşey yapmamıştır diye geçirdim içimden.

"Son süprizmi bu ne demeye çalışıyorsun Baba"

" bu akşam misafirler gelecek ortağım Engin ve eşi seni istemeye gelecekler"dedi.

O an sanki bütün dünya durmuştu. Sanırım yanlış duymuştum. Babamın yüzüne baktığımda ciddi bir ifadeyle bana baktığını gördüm ne dediğinin farkında mıydı bu adam.

" ne istemesi ya ne diyorsun sen baba ,anne babamın ne dediğini duydun mu. Beni isteyeceklermiş Şaka gibi. " dedim hala böyle bir şeyin olabileceğine inanmıyordum.

"Zafer bende onun geleceğini düşünüyorum ama o daha küçük " Dedi annem tedirgin bir sesle.

"Baba annem haklı Efnan daha küçük " Dedi abim.

"Sen sus can işime sakın karışma. Feride ne küçüğü 19 yaşında sayılır şimdi evlenmezse ne zaman evlenecek " Dedi yüksek bir ses tonuyla.

Duyduklarım karşısında yıkılıyordum ne diyordu bu adam ne evlenmesi . Ben okuyacağım hayallerim var Hangi çağdayız biz. aklıma geldikçe üzülüyorum İçim paramparça oluyor hep küçükken babamın düzeleceğine inanırdım .Ama yanılmışım abimle Annem babama nazaran daha iyiler.

"Ben hayatta evlenmem başka kızmı yok gitsin başkasını istesinler dünyada kızmı kalmadı Baba. "

" Kes sesini efnan ben ne diyorsam o olacak şimdi yürü git odana akşam hazırlanmadan da gelme Yoksa olacakları sen düşün" Dedi bağırarak.

Masadan hızlı bir şekilde kalkarak odama gittim Gözlerim dolmuştu yaptıkları kötülükler yetmiyormuş gibi bir de beni tanımadığım biriyle evlendirmek istiyordu .Bu nasıl bir baba ne yapacağım ,Nereye gideceğim ben daha çocukluğunu yaşayamayan kanadı kırık olarak büyüyen birisiyim. kendimi büyümüş olarak kabul edemeyen ben ,nasıl evleneceğim ben ne anlarım evlilikten.

Çalışma masamın üzerindeki telefonu alarak Nurcan'a mesaj attım.

Ben: nurcan

Nurcanım💙:efendim efnan?

Ben: Nurcan bana yardım et Babam beni tanımadığım biriyle evlendirmek istiyor Ne olur bir şey yap.

Nurcanım💙: ne, ne evlenmesi bu adamın aklı yerinde mi. Bana sakın kabul ettiğini söyleme.

Ben: etmedim tabii ki evleneceksin dedi bana bir şans tanımadı.

Nurcanım💙:sakin ol ben yanındayım.

Ben: nasıl yanımdasın başka bir şehirdesin nasıl kurtarmayı düşünüyorsun.

Nurcanım💙: polisi ararım sana hiç kimse bir şey yapamaz senin rızan olmadan hiç kimse seninle evlenemez Anlıyor musun beni.

Ben: ne polisi iyi misin Babam beni yaşatır mı Nurcan. O sıradan bir insan değil Bunu sen de biliyorsun.

Nurcanım💙: biliyorum ama başka çaremiz yok Efnan.

Sinirli bir şekilde Nurcan'a cevap vermeden telefonu yatağın üzerine fırlattım ve kendimi koltuğun üzerine bıraktım . ağlayarak derin düşüncelere daldım .O haklı başka çarem yok Olsa şaşardım zaten ben hep umutla yaşadım bugüne kadar beni ayakta tutan şey umuttu bu evden babamdan hayatımdan kurtulmak için içimde hep bir umut besledim hayallerim vardı bir çoğunu babam yüzünden terk ettim.

Hangi baba çocuklarının hayallerini yıkmak için uğraşırdı ki Tabii ki benim babam başka kim olabilir. Ondan nefret ediyorum ve etmeye de devam edeceğim bir insan bu dünyada yaşıyorsa Hayaller için yaşamalı Hayali yoksa yaşamanın da bir anlamı yok.

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır,
Özlenen yakındayken hicran duyulmazmı?

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

Hikayenin sonuna geldik umarım beyenirsiniz. Biliyorum kısa oldu bir sonraki bölüm uzun olacak .Oy ve yorum yapmayı unutmayın.Hepinizi seviyorum bys 💙

Hepinizi seviyorum bys 💙

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Nurcan( Hayatımın anlamı )💋

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Nurcan
( Hayatımın anlamı )
💋








~ İÇİMDEKİ SES ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin